Autorka: Anna Wąsiel‑Alberska

Przedmiot: wiedza o społeczeństwie

Temat: Systemy partyjne w demokracjach europejskich – porównanie

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

VII. Rywalizacja o władzę.

Uczeń:

5) przedstawia na przykładach poszczególnych państw systemy partyjne w państwach demokratycznych: dwupartyjny, dwublokowy, partii dominującej, dwóch partii dominujących, rozbicia wielopartyjnego, kooperacji partii.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• scharakteryzuje różne procesy kształtowania się systemów partyjnych;

• wykaże wpływ czynników historycznych i społecznych na stabilność systemu;

• porówna wpływ historycznych uwarunkowań na poparcie społeczne dla partii politycznych.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• dyskusja;

• analiza tekstu literackiego.

Formy zajęć:

• burza mózgów;

• analiza źródeł;

• lekcja odwrócona;

• dyskusja.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Uczniowie przed lekcją szukają materiałów charakteryzujących systemy partyjne w wybranych państwach europejskich.

2. Na początku lekcji przypominają definicję systemu partyjnego i wskazują na różne typy systemów partyjnych.

Faza realizacyjna

1. Uczniowie w kilkuosobowych grupach na podstawie przygotowanych wcześniej materiałów wykonują prezentacje wskazujące na proces kształtowania się systemów partyjnych w poszczególnych państwach Europy Zachodniej i Środkowej.

2. Osoba reprezentująca grupę prezentuje pracę zespołu i wskazuje na zmiany zachodzące na scenie politycznej państwa, które grupa wybrała, a także na okoliczności i przyczyny tych zmian.

3. Po zaprezentowaniu wszystkich systemów partyjnych rozpoczyna się dyskusja nad stabilnością systemów.

Faza podsumowująca

1. Wybrana osoba podsumowuje dyskusję, wskazując na różnice przyczyn ewentualnej destabilizacji lub stabilności systemu w państwach Europy Środkowej i Zachodniej.

2. Chętna osoba próbuje przewidzieć możliwe przyszłe kształty systemów partyjnych i podsumowuje przyczyny zmian.

Praca domowa:

Przygotuj krótką notatkę na temat systemu partyjnego jednego z państw UE.

Materiały pomocnicze:

Partie i systemy partyjne Europy Środkowej, red. Andrzej Antoszewski, Petra Fiala, Ryszard Herbut, Wrocław 2003.

Marek Bankowicz, Beata Kosowska‑Gąstoł, Systemy polityczne, t. 2, Kraków 2020.

Systemy partyjne państw Unii Europejskiej, red. Beata Kosowska‑Gąstoł, Kraków 2010.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Mapa interaktywna może zostać wykorzystana przy wystąpieniach poszczególnych grup lub ich podsumowaniu.