Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Bożena Staruch

Przedmiot: Matematyka

Temat: Warunek równoległości prostych w zadaniach z planimetrii

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

VIII. Planimetria. Zakres podstawowy.

Uczeń:

4) korzysta z własności kątów i przekątnych w prostokątach, równoległobokach, rombach i trapezach;

7) stosuje twierdzenia: Talesa, odwrotne do twierdzenia Talesa, o dwusiecznej kąta oraz o kącie między styczną a cięciwą;

12) przeprowadza dowody geometryczne.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • formułuje i stosuje twierdzenie odwrotne do twierdzenia Talesa w wersji klasycznej i w wersji uogólnionej;

  • dowodzi równoległości prostych na podstawie podanych stosunków;

  • uzasadnia, że nie wszystkie wnioski z twierdzenia Talesa mają swoje odwrotne odpowiedniki;

  • pokazuje, że linia środkowa w trójkącie jest równoległa do odpowiedniego boku i stosuje tę własność w zadaniach.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • pogadanka;

  • dyskusja.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z dostępem do internetu w takiej liczbie, żeby każdy uczeń lub para uczniów miała do dyspozycji komputer; lekcję tę można przeprowadzić, mając do dyspozycji jeden komputer z rzutnikiem multimedialnym.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel prowadzi pogadankę o różnych wersjach twierdzenia Talesa oraz wniosków wypływających z niego.

  2. Nauczyciel inicjuje dyskusję na temat twierdzenia   odwrotnego do danego.

  3. Nauczyciel podaje temat i cele lekcji, uczniowie określają kryteria sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel formułuje twierdzenia odwrotne do twierdzenia Talesa i pokazuje uczniom jego dowód.

  2. Nauczyciel pokazuje, że twierdzenie odwrotne do twierdzenia o odcinkach między prostymi równoległymi nie jest prawdziwe. Omawia rolę kontrprzykładu.

  3. Następnie nauczyciel prezentuje zastosowanie twierdzenia odwrotnego do twierdzenia Talesa. Przykład dotyczący linii środkowej w trójkącie, równoległość prostych o tym samym współczynniku kierunkowym.

  4. Uczniowie wykorzystują aplet, gdzie na podstawie wyświetlanych wartości  odpowiednich proporcji ustawiają odcinki tak, by były równoległe.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie sprawdzają nabyte umiejętności i wiedzę rozwiązując ćwiczenia interaktywne w sekcji „Sprawdź się”.

  2. Nauczyciel podsumowuje lekcję zwracając uwagę na mocne i słabe strony pracy uczniów.

Praca domowa:

Na postawie obserwacji otoczenia uczeń znajduje i opisuje przykład zastosowania twierdzenia odwrotnego do twierdzenia Talesa.

Materiały pomocnicze:

Twierdzenie TalesaPmqmlU5XsTwierdzenie Talesa

Wskazówki metodyczne:

Nauczyciel może wykorzystać aplet na lekcji poświęconej twierdzeniu Talesa lub twierdzeniu odwrotnemu do twierdzenia Talesa.