Dla nauczyciela
Autor: Marta Kulikowska
Przedmiot: Język polski
Temat: „Konieczny bytu cień” – wokół ironii Cypriana Norwida
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
opisuje, na czym polega Norwidowska koncepcja ironii,
wyjaśnia ironiczy wydźwięk wyrazów despotyzm, nepotyzm, fraszka, które występują w wierszach Cypriana Norwida,
interpretuje treści ironiczne i metaforyczne wierszy Ostatni despotyzm i Fraszka (!) [II].
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
z użyciem e‑podręcznika;
rozmowa kierowana;
metoda kosza i walizki;
praca z tekstem.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Nauczyciel prosi, by uczniowie przeczytali zamieszczony w bloku tekstowym e‑materiału utwór Cypriana Norwida Ad leones! wraz z objaśnieniami i zapisali swoje refleksje na jego temat.
Recytacja. Chętna lub wybrana osoba przygotowuje głośne czytanie utworu poetyckiego Ironia, z elementami aktorskiej interpretacji.
Faza wprowadzająca:
Krótka rozmowa wprowadzająca w temat lekcji. Nauczyciel zadaje pytania: Czym jest ironia? W jakim celu się ją stosuje? W jakich znanych wam dziełach literackich została użyta?
Przygotowana osoba odczytuje wiersz Norwida Ironia (zamieszczony w sekcji „Sprawdź się”), a następnie uczniowie wspólnie rozwiązują ćw. 1 z tej sekcji.
Faza realizacyjna:
Uczniowie, pracując w 2‑osobowych zespołach, zastanawiają się nad pytaniami dotyczącymi utworu Ad leones! Norwida. Następnie uczniowie wspólnie formułują odpowiedzi, a nauczyciel weryfikuje ich poprawność.
W tych samych zespołach uczniowie przystępują do pracy z audiobookiem. Po jego wysłuchaniu formułują odpowiedź na pytanie: czym charakteryzuje się Norwidowska „ironia zdarzeń”.
Prowadzący poleca, by uczestnicy zajęć podzielili się na 2 grupy. Każda z nich zajmie się wykonaniem innych ćwiczeń z sekcji „Sprawdź się”. Grupa 1 wykonuje ćw. 2, 3 i 4; grupa 2 - ćw. 5, 6 i 7.
Faza podsumowująca:
Omówienie ewentualnych problemów z rozwiązaniem ćwiczeń z sekcji „Sprawdź się”.
2. Nauczyciel zawiesza na tablicy dwa plakaty z narysowanym koszem i walizką. Rozdaje uczniom po dwie karteczki samoprzylepne. Prosi, aby uczniowie zapisali na jednej z nich, przemyślenia, które zabiorą z sobą po zajęciach; na drugiej to, czego nie akceptują. Jedna osoba odczytuje zapisy przy walizce i koszu.
Praca domowa:
Uczniowie rozwiązują ćw. 8 z sekcji „Sprawdź się”. Przygotowują się do prezentacji swoich odpowiedzi.
Materiały pomocnicze:
Ironia, red. Michał Głowiński, Gdańsk 2002, Seria: Tematy Teoretycznoliterackie, T. 3.
Włodzimierz Szturc, Ironia romantyczna. Pojęcie, granice i poetyka, Warszawa 1992.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Audiobook” do przygotowania się do lekcji powtórkowej.