Dla nauczyciela
Autor: Joanna Oparek
Przedmiot: Język polski
Temat: Śluby panieńskie jako przykład polemiki z romantycznym wzorcem miłości nieszczęśliwej
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
scharakteryzuje obraz miłości w Ślubach panieńskich Fredry;
zestawi postacie komedii Fredry z bohaterami romantycznymi;
przeanalizuje różnice między romantycznym wzorcem miłości a ujęciem Fredry;
uzasadni tezę, że Śluby panieńskie stanowią polemikę z romantycznym wzorcem miłości nieszczęśliwej.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed zajęciami:
Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat: Jaką miłość opisuje literatura i jak zmienia się to w kolejnych epokach?
Nauczyciel wskazuje na rolę literatury w kształtowaniu obrazu miłości – przywołuje „książki zbójeckie”, na które powołuje się Gustaw z Dziadów.
Uczniowie przynoszą na lekcję utwór Śluby panieńskie Aleksandra Fredry, z którym zapoznają się w określonym czasie przed lekcją.
Faza wprowadzająca:
Nauczyciel udostępnia uczniom e‑materiał i wprowadza ich w temat lekcji, nawiązując do wcześniejszej rozmowy. Wraz uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.
Nauczyciel prosi uczniów o wyszukanie cytatów na temat miłości w dramatach romantycznych i zapisanie ich na kartkach samoprzylepnych, które następnie zostają umieszczone na tablicy.
Faza realizacyjna:
Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treścią sekcji „Przeczytaj”.
Nauczyciel zachęca uczniów do odczytania wybranych fragmentów komedii, prezentujących stosunek bohaterów do miłości.
Uczniowie przechodzą do sekcji mapa myśli i wykonują polecenia 1 i 2. Wybrane osoby prezentują odpowiedzi, a nauczyciel ocenia i komentuje. Polecenie 2 może przybrać formę dyskusji moderowanej.
Nauczyciel zachęca uczniów do dyskusji na temat: Jaka wizja miłości jest bliższa współczesnemu człowiekowi – podejście romantyczne, czy ujęcie Fredry? Uczniowie wymieniają się argumentami, a nauczyciel dba o porządek dyskusji.
Uczniowie przechodzą do sekcji „Sprawdź się” i wykonują ćwiczenia 1–8. Wybrane osoby prezentują odpowiedzi, a nauczyciel ocenia i komentuje. Ćwiczenia 6 i 8 mogą być wykonane wspólnie w formie dyskusji.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel prosi chętnego ucznia o podsumowanie – na czym polega i jak się wyraża polemika Aleksandra Fredry z romantycznym wzorcem miłości. Inni uczniowie uzupełniają jego wypowiedź.
Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i inicjuje krótką rozmowę na temat spełnienia kryteriów sukcesu..
Na zakończenie nauczyciel może zaproponować uczniom rozmowę o współczesnych obrazach miłości szczęśliwej i nieszczęśliwej (kino, literatura współczesna).
Praca domowa:
Napisz wypracowanie na temat: Jaki jest współczesny wzorzec miłości i czy można powiedzieć, że w jakiś stopniu odpowiada on poglądom Fredry? Twoja praca powinna się składać z co najmniej 400 słów.
Materiały pomocnicze:
https://vod.tvp.pl/website/sluby-panienskie,30803296
Marek Bieńczyk, Oczy Dürera. O melancholii romantycznej, Warszawa 2002.
Wskazówki metodyczne
Nauczyciel może wykorzystać medium w sekcji „Mapa myśli” do podsumowania lekcji.