Dla nauczyciela
Autor: Krzysztof Kowaluk
Przedmiot: wiedza o społeczeństwie
Temat: Klientelizm w sprawowaniu władzy
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
Zakres rozszerzony
VIII. Modele sprawowania władzy.
Uczeń:
21) wykazuje znaczenie klientelizmu w sprawowaniu władzy na podstawie literatury (np. rozdziału VIII i XIII pracy Nierówna przyjaźń. Układy klientalne w perspektywie historycznej Antoniego Mączaka lub rozdziału IV pracy Demokracja Charlesa Tilly’ego i artykułu Klany, kliki i zawłaszczone państwa Janine R. Wedel).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wyjaśnia pojęcie klientelizmu;
wykazuje znaczenie klientelizmu w sprawowaniu władzy;
analizuje związek klientelizmu i korupcji.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
lekcja odwrócona.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
dyskusja.
Formy zajęć:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg zajęć:
Przed lekcją
Chętne/wybrane osoby przygotowują prezentację dotyczącą działalności Transparency International oraz prowadzonego przez tę organizację rankingu krajów według poziomu postrzeganej korupcji.
Faza wstępna
1. Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: „Czym system feudalny różnił się od systemu demokratycznego?”. Dąży do tego, aby zostało wymienionych kilka kluczowych różnic, w tym te, które mają związek ze zjawiskiem klientelizmu.
2. Przedstawienie tematu i celów zajęć.
Faza realizacyjna
1. Przedstawienie uczniowskiej prezentacji. Po jej zakończeniu reszta zespołu klasowego może zadawać prelegentom pytania.
2. Dyskusja na temat związku poziomu korupcji z charakterem kraju jej występowania oraz historią. Przykładowe pytania, jakie może zadać:
Dlaczego najmniej skorumpowane są kraje skandynawskie?
Dlaczego poziom korupcji jest największy w krajach rozwijających się?
Jakie różnice – w kontekście poziomu korupcji – występują w Europie?
Chętne/wybrane osoby podsumowują dyskusję.
3. Nauczyciel zwraca uwagę na relacje między korupcją a klientelizmem. Odbywa się dyskusja w formie burzy mózgów na temat: „Czy można skutecznie walczyć z korupcją, która postrzegana jest jako sposób życia w niektórych społeczeństwach?”. Po fazie twórczej następuje weryfikacja pomysłów i zapisanie ich w formie mapy myśli.
4. Praca z filmem. Po emisji materiału dot. populizmu i jego powiązań z klientelizmem uczniowie wyjaśniają, dlaczego stosunki klientelistyczne są czynnikiem sprzyjającym populizmowi. Podają też przykłady, w jaki sposób można walczyć z klientelizmem.
Faza podsumowująca
1. Nauczyciel podsumowuje wcześniejsze dyskusje. Zwraca uwagę na dynamikę przemian ekonomicznych i społecznych. Podkreśla zmiany stosunku społeczeństw do rozmaitych praktyk klientelistycznych w toku dziejów.
2. Uczniowie wykonują ćwiczenia 1–4.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują ćwiczenia 5–8.
Materiały pomocnicze:
Krzysztof Nowakowski, Klientelizm jako forma korupcji, „Rocznik Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2007, t. 1.
Jacek Tarkowski, Patroni i klienci, Warszawa 1992.
Transparency International, Corruption Perception Index 2019, 2020, transparency.org.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Film może zostać wykorzystany przez uczniów indywidualnie lub podczas zajęć w charakterze podsumowania.