Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Ewa Orlewicz

Przedmiot: Filozofia

Temat: Kurs logiki: lekcja 15. Wieloznaczność, chwiejność składniowa i myślenie figuralne

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kultura logiczna.
2. Logiczne wady wypowiedzi: sprzeczność wewnętrzna, niedopowiedzenie i okazjonalność, nieostrość, wieloznaczność i chwiejność składniowa. Uczeń:
5) wyjaśnia, czym są wyrażenia nieostre i podaje ich przykłady;
6) wyodrębnia poszczególne znaczenia przykładowych wyrażeń wieloznacznych;
7) tworzy dla odpowiednio dobranego wyrażenia chwiejnego składniowo co najmniej dwie różne parafrazy jednoznaczne składniowo.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele lekcji (językiem ucznia):

  • Poznasz trzy kolejne ważne i powszechne wady wypowiedzi: wieloznaczność, chwiejność składniową i myślenie figuralne.

  • Poćwiczysz rozpoznawanie i odróżnianie od siebie tych wad.

  • Nauczysz się stosować w odniesieniu do wypowiedzi zasadę życzliwej interpretacji.

  • Poćwiczysz naprawianie wypowiedzi wieloznacznych, chwiejnych składniowo oraz figuralnych.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • rozróżnia typy wad wypowiedzi ze względu na wieloznaczność, chwiejność składniową, myślenie figuralne;

  • rozpoznaje podane trzy typy wad w wypowiedziach;

  • stosuje w odniesieniu do wypowiedzi zasadę życzliwej interpretacji;

  • przekształca wypowiedzi wieloznaczne, chwiejne składniowo oraz figuralne w wypowiedzi poprawne.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja;

  • film.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o obejrzenie odcinka znanego lub ulubionego serialu komediowego. Ich zadaniem jest wynotowanie co najmniej jednej sytuacji, w której efekt humorystyczny uzyskano dzięki wieloznaczności lub dosłownemu potraktowaniu wyrażenia, które miało intencję obrazową lub metaforyczną.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel, po zalogowaniu na platformie, wyświetla na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika temat lekcji. Nawiązując do zagadnień opisanych w sekcji „Wprowadzenie”, omawia zaprezentowane cele. Uczniowie ustalają kryteria sukcesu.

  2. Nauczyciel prosi wybranych uczniów o prezentację pracy domowej. W każdym przypadku komentuje przedstawione przykłady w kontekście tematu lekcji, to znaczy wskazując, czy podany przykład podpada pod któryś z błędów logicznych, będących przedmiotem dzisiejszej lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie zapoznają się z treścią e‑materiału. Nauczyciel komentuje najważniejsze punkty, upewniając się, czy uczniowie dobrze je rozumieją.

  2. Nauczyciel dzieli uczniów na czteroosobowe grupy. Każda grupa ma za zadanie przygotować krótką wymianę zdań o intencji humorystycznej, w której efekt komediowy został uzyskany dzięki wieloznaczności, amfibolii lub myśleniu figuralnemu. Wybrane grupy prezentują wyniki swojej pracy. Zadaniem reszty klasy jest wskazanie, który typ błędu w nich wystąpił.

  3. Nauczyciel rozpoczyna rozmowę kierowaną na temat częstości i roli wieloznaczności i myślenia figuralnego w naszym życiu. Kiedy należy ich unikać, a kiedy nie?

Faza podsumowująca:

  1. W ramach podsumowania uczniowie rozwiązują ćwiczenia nr 1‑4.

  2. Wszyscy uczniowie podsumowują zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

  1. Uczniowie mają za zadanie opracować własny skecz, który zawarłby wieloznaczność, amfibolię i myślenie figuralne.

  2. Uczniowie wykonują ćwiczenia 5‑8 z sekcji „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

  • Femiak T., O sztuce uświadomionego mówienia – czyli jakiej filozofii uczniowie potrzebują?, w: „Edukacja Filozoficzna” 32(2001), s. 147–160.

  • Bronk A., Majdański S., Filozofowanie w kontekście języka. Refleksje w związku z dociekaniami Anny Wierzbickiej, w: „Roczniki Filozoficzne” 52(2004), z. 2, s. 57–73.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Nauczyciel może wykorzystać medium w sekcji „Animacja” do pracy przed lekcją. Uczniowie zapoznają się z jego treścią i przygotowują do pracy na zajęciach w ten sposób, żeby móc samodzielnie rozwiązać zadania.