Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Elżbieta Korzeniak, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Akwa-, amina- i hydroksokompleksy
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie rozszerzonym
Podstawa programowa
Zakres rozszerzony:
VII. Systematyka związków nieorganicznych. Uczeń:
8) klasyfikuje wodorotlenki ze względu na ich charakter chemiczny (zasadowy, amfoteryczny); projektuje i przeprowadza doświadczenie, którego przebieg pozwoli wykazać charakter chemiczny wodorotlenku; wnioskuje o charakterze chemicznym wodorotlenku na podstawie wyników doświadczenia; pisze odpowiednie równania reakcji potwierdzające charakter chemiczny wodorotlenków (w tym równania reakcji otrzymywania hydroksokompleksów).
Cele operacyjne
Uczeń:
omawia budowę ligandów akwa, amina i hydrokso;
pisze równania reakcji związków kompleksowych;
wymienia reakcje charakterystyczne jonów kompleksowych.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
dyskusja dydaktyczna;
mapa pojęć;
ćwiczenia uczniowskie;
analiza materiału źródłowego;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca zbiorowa;
praca w parach;
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
rzutnik multimedialny;
tablica interaktywna/tablica i kreda.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom przykładowe pytania: Czy taki środek jak „Kret” może być stosowany do czyszczenia rur aluminiowych? Dlaczego?
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół teorii Bronsteda i teorii Lewisa.
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
Faza realizacyjna:
Przypomnienie pojęcia ligand – uczniowie na forum podają definicję. Nauczyciel weryfikuje poprawność merytoryczną.
Mapa pojęciowa. Nauczyciel zaznacza, że w mapie pojawi się przypomnienie teorii Brønsteda i teorii Lewisa. Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło – Ligandy.
Uczniowie rysują wzory elektronowe cząsteczki wody, cząsteczki amoniaku i jonu . W oparciu o teorię Lewisa, formułują warunek konieczny charakteryzujący te trzy ligandy – każda z tych cząsteczek oraz jonów mogła pełnić rolę liganda posiada co najmniej jedną wolną parę elektronową, jest więc zasadą Lewisa.
Oprócz teorii Lewisa jest teoria Brønsteda. Nauczyciel więc zadaje pytanie: Czy te ligandy pełnią rolę zasady Brønsteda (TAK)? – dyskusja uczniów.
Nauczyciel zapisuje procesy protonacji cząsteczki amoniaku na tablicy, po czym trwa dyskusja uczniów do postawionego pytania: Czy jony mogą pełnić rolę ligandów? (Nie, ponieważ nie mają wolnej pary elektronowej – można więc potraktować procesy protonacji oraz koordynacji jako procesy konkurencyjne względem siebie.)
Nauczyciel nawiązuje do amfoterycznych właściwości wodorotlenku glinu i wodorotlenku cynku – fakt roztwarzania się osadów w nadmiarze zasady wynika z tworzenia hydroksokompleksów.
Nauczyciel wprowadza pojęcie akwakompleksów jako głównej formy, w jakiej występują jony metali przejściowych w roztworze wodnym, a także aminakompleksy.
Przykład zasadowych właściwości amoniaku: tworzenie aminakompleksu z jonami oraz jego rozkład pod wpływem kwasu. Sformułowanie tezy, że jony i jony są kwasami Lewisa, które konkurują ze sobą w reakcji z – zasadą Lewisa.
Nauczyciel odsyła uczniów do medium bazowego i prosi o wykonanie ćwiczeń indywidualnie.
Uczniowie samodzielnie sprawdzają swoją wiedzę, wykonując ćwiczenia multimedialne w e‑materiale.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów, wykorzystując pytania:
Co to jest ligand?
Jak definiujemy kwasy i zasady w teorii Lewisa?
Co to są aminakompleksy?
Co to są akwakompleksy?
Co to są hydroksokompleksy?
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie również zamieszczają w swoim portfolio:
Przypomniałem/łam sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Czego się nauczyłam/łem...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia w e‑materiale – „Sprawdź się”.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Mapa pojęciowa może być wykorzystana przez uczniów podczas lekcji bieżącej lub do lekcji powtórzeniowej o kompleksach.
Materiały pomocnicze:
1. Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Co to jest ligand?
Jak definiujemy kwasy i zasady w teorii Lewisa?
Co to są aminakompleksy?
Co to są akwakompleksy?
Co to są hydroksokompleksy?
Szkielet mapy myśli dla uczniów:
https://docs.google.com/presentation/d/1MGEnrgcxr29QTZhQ9H3uDlAJrt7aepdxNsQdDlfb38I/edit#slide=id.p2