Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Daria Szeliga, Krzysztof Blaszczak
Przedmiot: Chemia
Temat: Do jakich celów wykorzystuje się pozostałe alkiny?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
XIII. Węglowodory. Uczeń:
4) opisuje właściwości chemiczne alkinów na przykładzie reakcji: spalania, addycji (przyłączenia): , , , , trimeryzacji etynu; pisze odpowiednie równania reakcji.
Zakres rozszerzony
XIII. Węglowodory. Uczeń:
6) opisuje właściwości chemiczne alkinów na przykładzie reakcji: spalania, addycji: , i , , i , , trimeryzacji etynu; pisze odpowiednie równania reakcji.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
wymienia i opisuje zastosowania pozostałych alkinów;
analizuje właściwości alkinów w kontekście ich zastosowań;
pozna zastosowanie innych alkinów na przykładzie propynu i butynu oraz pozostałych alkinów;
wywnioskuje, dlaczego podane związki chemiczne cechują się podobnymi właściwościami fizycznym;
wymieni właściwości fizyczne alkinów na przykładzie propynu i butynu oraz pozostałych alkinów.
Strategia nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
analiza materiału źródłowego;
dyskusja dydaktyczna;
technika gadająca ściana;
ćwiczenia uczniowskie;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
komputer z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
tablica multimedialna/tablica, kreda, pisak;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
rzutnik multimedialny.
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel wykorzystuje informacje zawarte we wprowadzeniu do e‑materiału.
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Uczniowie starają się odpowiedzieć na pytanie: „Jakie są podobieństwa i różnice we właściwościach: propynu, but‑1-ynu oraz but‑2-ynu?”.
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel dzieli losowo uczniów na trzy grupy zadaniowe, rozdaje arkusze papieru A3, mazaki. Zadaniem uczniów jest opracowanie zastosowań:
I grupa – propynu;
II grupa – but‑1-ynu oraz but‑2-ynu;
III grupa – innych alkinów oraz alkinopochodnych. Uczniowie mogą korzystać z e‑materiału i dostępnych źródeł informacji. Po ustalonym czasie przedstawiciele poszczególnych grup prezentują efekty pracy na forum z wykorzystaniem techniki gadająca ściana.
Nauczyciel odsyła uczniów do symulacji interaktywnej, która przedstawia model 3D leku przeciwwirusowego o nazwie Efawirenz. Uczniowie samodzielnie wykonują zawarte tam ćwiczenia, po czym w parach sprawdzają sobie nawzajem swoje odpowiedzi.
Nauczyciel przechodzi do sekcji „Sprawdź się” i zapowiada uczniom, że wszyscy wspólnie będą rozwiązywać ćwiczenia. Uczniowie zapoznają się z poleceniem każdego ćwiczenia i po wyznaczonym czasie chętna osoba udziela odpowiedzi do danego ćwiczenia. Pozostali uczniowie ustosunkowują się do niej, proponując ewentualnie swoje propozycje. Nauczyciel w razie potrzeby koryguje odpowiedzi, dopowiada istotne informacje, udziela uczniom informacji zwrotnej.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów zadając przykładowe pytania: Dlaczego pary propynu mogą zapalić się w odległych źródłach zapłonu? Gdzie znalazł zastosowanie propyn? Do czego wykorzystuje się but‑1-yn? Jakie alkinopochodne wykorzystywane są w medycynie?
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie zamieszczają w swoim portfolio:
Przypomniałem/łam sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Czego się nauczyłam/nauczyłem...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia w e‑materiale – „Sprawdź się”.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Symulacja interaktywna może być wykorzystana przez uczniów podczas samodzielnej pracy na lekcji lub przed wykonaniem ćwiczeń dołączonych do medium. Medium może być również wykorzystane podczas odrabiania zadania domowego.
Materiały pomocnicze:
Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Dlaczego pary propynu mogą zapalić się w odległych źródłach zapłonu?
Gdzie znalazł zastosowanie propyn?
Do czego wykorzystuje się butyn?
Jakie alkinopochodne wykorzystywane są w medycynie?
Nauczyciel przygotowuje:
arkusze papieru A3, mazaki, masa wielokrotnie klejąca.