Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Agata Jarszak‑Tyl, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Jaka jest hybrydyzacja atomów węgla w związkach organicznych?
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego, liceum, technikum – zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
XII. Wstęp do chemii organicznej. Uczeń
2) na podstawie wzoru sumarycznego, półstrukturalnego (grupowego), opisu budowy lub właściwości fizykochemicznych klasyfikuje dany związek chemiczny do: węglowodorów (nasyconych, nienasyconych, aromatycznych), związków jednofunkcyjnych (fluorowcopochodnych, alkoholi i fenoli, aldehydów i ketonów, kwasów karboksylowych, estrów, amin, amidów), związków wielofunkcyjnych (hydroksykwasów, aminokwasów, peptydów, białek, cukrów).
Zakres rozszerzony
III. Wiązania chemiczne. Oddziaływania międzycząsteczkowe. Uczeń:
4) rozpoznaje typ hybrydyzacji (sp, spIndeks górny 22, spIndeks górny 33) orbitali walencyjnych atomu centralnego w cząsteczkach związków nieorganicznych i organicznych; przewiduje budowę przestrzenną drobin metodą VSEPR; określa kształt drobin (struktura diagonalna, trygonalna, tetraedryczna, piramidalna, V‑kształtna).
XII. Wstęp do chemii organicznej. Uczeń:
2) na podstawie wzoru sumarycznego, półstrukturalnego (grupowego), opisu budowy lub właściwości fizykochemicznych klasyfikuje dany związek chemiczny do: węglowodorów (nasyconych, nienasyconych, aromatycznych), związków jednofunkcyjnych (fluorowcopochodnych, alkoholi, fenoli, aldehydów, ketonów, kwasów karboksylowych, estrów, amin, amidów), związków wielofunkcyjnych (hydroksykwasów, aminokwasów, peptydów, białek, cukrów).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
analizuje sposób hybrydyzacji atomów węgla w związkach organicznych;
rozpoznaje typ hybrydyzacji (sp, spIndeks górny 22, spIndeks górny 33) orbitali walencyjnych atomu centralnego w cząsteczkach związków organicznych;
wykorzystuje znajomość liczby przestrzennej do oceny hybrydyzacji atomów węgla w cząsteczkach organicznych.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
gra edukacyjna;
dyskusja dydaktyczna;
analiza materiału źródłowego;
ćwiczenia uczniowskie;
technika termometr.
Formy pracy:
praca zbiorowa;
praca w parach;
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu/tablety, smartfony;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, kreda/pisak;
rzutnik multimedialny;
podręcznik.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel Zadaje uczniom pytanie: Co dzieje się z orbitalami atomowymi podczas hybrydyzacji?
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują na kartkach i gromadzą w portfolio.
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Uczniowie starają się odpowiedzieć na pytanie: Czy wiesz, w jaki sposób określić hybrydyzację atomów węgla w związkach organicznych?
Faza realizacyjna:
Nauczyciel odsyła uczniów do analizy tekstu źródłowego w e‑materiale. Rysuje na tablicy wzory strukturalne cząsteczek (propan, propen oraz propyn) i prosi uczniów o określenie hybrydyzacji atomów węgla w przedstawionych cząsteczkach. Uczniowie swoją odpowiedź opierają o liczbę przestrzenną. Następnie wspólnie z nauczycielem formułują wnioski dotyczące zależności pomiędzy hybrydyzacją, a liczbą przestrzenną wokół atomu węgla.
Gra edukacyjna. Uczniowie pracują samodzielnie z grą zawartą w e‑materiale, w której sprawdzają swoją wiedzę.
Uczniowie pracują w parach i wykonują ćwiczenia zawarte w e‑materiale w sekcji „Sprawdź się”. Uczniowie korzystając z tabletów/smartfonów lub komputerów rozwiązują zadania i nawzajem sprawdzają swoje odpowiedzi, korzystając ze wskazówek oraz kluczy zamieszczonych do zadań.
Faza podsumowująca:
Na zakończenie, nauczyciel stosuje narzędzie do oceny stopnia opanowania wiadomości i umiejętności z zastosowaniem termometru przez uczniów. Uczniowie, na skali temperatury, zaznaczają cenkami, w jakim stopniu opanowali zagadnienia wynikające z zamierzonych do osiągnięcia celów lekcji. Jeżeli ze skali będzie wynikał niski poziom temperatury, uczniowie zastanawiają się, w jaki sposób podnieść swój poziom posiadanej wiedzy.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują zawarte w e‑materiale w sekcji „Sprawdź się” pozostałe ćwiczenia, których nie zdążyli wykonać na lekcji.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Gra edukacyjna może być wykorzystana przez uczniów podczas przygotowywania się do zajęć lub odrabiania pracy domowej.
Materiały pomocnicze:
Nauczyciel przygotowuje narzędzie do oceny stopnia opanowania wiadomości i umiejętności z zastosowaniem termometru przez uczniów oraz cenki dla uczniów.
Nauczyciel przygotowuje:
arkusze papieru;
mazaki do zapisania pytań podsumowujących lekcję.
Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Czym się różnią orbitale zhybrydyzowane od orbitali atomowych?
Jeżeli hybrydyzacji uległy jeden orbital typu s oraz trzy orbitale typu p, to jakiego typu hybrydyzacji możemy się spodziewać?