Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Ewa Orlewicz

Przedmiot: Filozofia

Temat: Erystyka – czyli Schopenhauerowskie przedstawienie człowieka.

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kultura logiczna.
8. Argumentacja: dyskusja a wymiana poglądów, parlamentarne i logiczne kryteria rzetelnej dyskusji, nieuczciwe chwyty w dyskusji. Uczeń:
1) wyjaśnia, dlaczego przykładowa wymiana poglądów nie jest dyskusją;
2) zna listę kryteriów rzetelnej dyskusji – parlamentarnych (ustalony porządek wypowiedzi, prawdomówność i życzliwe nastawienie do siebie dyskutantów) i logicznych (zrozumiałość wypowiedzi, określenie przedmiotu i założeń dyskusji) – i stosuje się do nich w praktyce;
3) wskazuje przykładowe chwyty erystyczne (ad vanitatem, ad verecundiam, ad ignorantiam, ad personam, ad populum) stosowane w nieuczciwej dyskusji i opisuje, na czym polega ich nieuczciwość.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne (językiem ucznia):

  • Dowiesz się, czym jest Erystyka jako tekst filozoficzny autorstwa Schopenhauera oraz czym jest erystyka jako określone zachowanie komunikacyjne.

  • Zrekonstruujesz obecne w Erystyce założenia antropologiczne Schopenhauera.

  • Zrekonstruujesz różne formy oddziaływania perswazyjnego.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • rozwija krytyczne myślenie i sprawności logiczne poprzez analizę wybranych pytań i argumentów filozoficznych;

  • omawia poglądy filozofów reprezentatywnych dla poszczególnych epok kultury europejskiej;

  • podejmuje rzetelną dyskusję filozoficzną oraz formułuje w niej jasne i uzasadnione stanowisko.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja;

  • metoda dociekań filozoficznych.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel udostępnia uczniom e‑materiał: Erystyka – czyli Schopenhauerowskie przedstawienie człowieka. Prosi uczniów, aby zapoznali się z treścią zawartą w zakładce „Przeczytaj” i przygotowali kolaż lub mem związany z tematem lekcji.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel, po zalogowaniu się na platformie, wyświetla na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika temat lekcji oraz jej cele. Uczniowie wspólnie z nauczycielem ustalają kryteria sukcesu.

  2. Raport z przygotowań. Nauczyciel, za pomocą raportu dostępnego w panelu użytkownika, weryfikuje przygotowanie uczniów do lekcji: prosi o zaprezentowanie przygotowanych w domach kolaży i memów. Prosi o uzasadnienie swoich wyborów.

  3. Dyskusja wprowadzająca. Nauczyciel sprawdza przygotowanie uczniów do lekcji. Następnie prosi uczniów, aby dokonali interpretacji fragmentów wiersza Tadeusza Różewicza List do ludożerców i odpowiedzieli na pytania:
    Co oznaczają powtórzenia zaimka dzierżawczego „mój”?
    Jakie znaczenie ma dla dwóch ostatnich wersów zaimek „mój”?
    Jak przytoczone fragmenty rozumieć w kontekście erystyki?

Faza realizacyjna:

  1. Praca z multimedium. Nauczyciel dzieli uczniów na 4‑osobowe zespoły. Następnie uczniowie przystępują do pracy:
    – zapoznają się z multimedium w sekcji „Prezentacja TED”;
    – wykonują polecenia nr 1 i 2 do multimedium w e‑materiale;
    – formułują pytania do treści multimedium przez uczniów;
    – klasa wybiera jedno z pytań, które mogłoby posłużyć wspólnej dyskusji.
    Prezentacja wybranych pytań na forum klasy i wybór jednego z nich. Przygotowanie uczniów do dyskusji.
    Nauczyciel wybiera moderatora, który poprowadzi dyskusję, oraz obserwatora, który na końcu podsumuje jej przebieg.
    Dyskusja nad wybranym tematem z uwzględnieniem odmiennych stanowisk. Moderator zachęca uczniów do precyzyjnego formułowania argumentów za i przeciw, szukania powiązań między omawianymi stanowiskami oraz odpowiedzi na pojawiające się w trakcie dyskusji pytania.
    Wybrany uczeń podsumowuje dyskusję.

  2. Ćwiczenia przedmiotowe. Uczniowie w parach rozwiązują ćwiczenia 1‑4.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie, na podstawie wiedzy zdobytej przed lekcją oraz podczas lekcji, układają trzy zadania quizowe związane z tematem zajęć, które następnie dają do rozwiązania wybranej osobie z klasy. W ten sposób utrwalają zdobytą wiedzę i umiejętności.

  2. Wszyscy uczniowie podsumowują zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

  1. Uczniowie wykonują ćwiczenia 5‑8 z zakładki „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

  • Unger L., W filozofii pytania są ważniejsze..., „Przegląd Filozoficzno‑Literacki” 2008, nr 2/3, s. 39‑52.

  • Budzyńska‑Daca A., Kwosek J., Erystyka czyli O sztuce prowadzenia sporów: komentarze do Schopenhauera, Warszawa 2011.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Uczniowie mogą wykorzystać medium w sekcji „Prezentacja TED” do przygotowania się do lekcji powtórkowej.