Dla nauczyciela

Autor: Maria Gniłka‑Somerlik

Przedmiot: Język polski

Temat: Jak zostać dobrym negocjatorem? Metody negocjacji

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

II. Kształcenie językowe.

1. Gramatyka języka polskiego. Uczeń:

2) rozumie zróżnicowanie składniowe zdań wielokrotnie złożonych, rozpoznaje ich funkcje w tekście i wykorzystuje je w budowie wypowiedzi o różnym charakterze;

2. Zróżnicowanie języka. Uczeń:

7) rozpoznaje słownictwo o charakterze wartościującym; odróżnia słownictwo neutralne od słownictwa o zabarwieniu emocjonalnym, oficjalne od potocznego.

3. Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń:

2) zna pojęcie aktu komunikacji językowej oraz jego składowe (komunikat, nadawca, odbiorca, kod, kontekst, kontakt);

7) stosuje zasady etyki wypowiedzi; wartościuje wypowiedzi językowe, stosując kryteria, np. prawda – fałsz, poprawność – niepoprawność;

4. Ortografia i interpunkcja. Uczeń:

1) stosuje zasady ortografii i interpunkcji, w tym szczególnie: pisowni wielką i małą literą, pisowni łącznej i rozłącznej partykuły nie oraz partykuły -bym, -byś, -by z różnymi częściami mowy; pisowni zakończeń -ji, -ii, -i ; zapisu przedrostków roz-, bez-, wes-, wz-, ws-; pisowni przyimków złożonych; pisowni nosówek ( a, ę ) oraz połączeń om, on, em, en ; pisowni skrótów i skrótowców;

III. Tworzenie wypowiedzi.

1. Elementy retoryki. Uczeń:

1) formułuje tezy i argumenty w wypowiedzi ustnej i pisemnej przy użyciu odpowiednich konstrukcji składniowych;

2) wskazuje i rozróżnia cele perswazyjne w wypowiedzi literackiej i nieliterackiej;

3) rozumie i stosuje w tekstach retorycznych zasadę kompozycyjną (np. teza, argumenty, apel, pointa);

4) wyjaśnia, w jaki sposób użyte środki retoryczne (np. pytania retoryczne, wyliczenia, wykrzyknienia, paralelizmy, powtórzenia, apostrofy, przerzutnie, inwersje) oddziałują na odbiorcę;

5) rozróżnia typy argumentów, w tym argumenty pozamerytoryczne (np. odwołujące się do litości, niewiedzy, groźby, autorytetu, argumenty ad personam);

6) rozumie, na czym polega logika i konsekwencja toku rozumowania w wypowiedziach argumentacyjnych i stosuje je we własnych tekstach;

8) rozróżnia pragmatyczny i etyczny wymiar obietnic składanych w tekstach reklamy;

9) rozpoznaje elementy erystyki w dyskusji oraz ocenia je pod względem etycznym;

IV. Samokształcenie.

11. korzysta z zasobów multimedialnych, np. z: bibliotek, słowników on‑line, wydawnictw e‑book, autorskich stron internetowych; dokonuje wyboru źródeł internetowych, uwzględniając kryterium poprawności rzeczowej oraz krytycznie ocenia ich zawartość;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje w zakresie przedsiębiorczości.

Cele operacyjne. Uczeń:

definiuje pojęcie negocjacji i wyjaśnia zakres zastosowania;
charakteryzuje techniki negocjacyjne;
rozróżnia typy negocjacji;
przygotowuje negocjacje z uwzględnieniem poszczególnych faz;

Strategie nauczania:

konstruktywizm;
konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

odwrócona klasa;
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.

Formy pracy:

praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca

Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat odroczeń np. sprawdzianów, które udało się klasie uzyskać na różnych przedmiotach. Pyta uczniów, jakich argumentów używali do przekonania nauczyciela przedmiotu, co – według nich – ostatecznie zadecydowało o korzystnym rozwiązaniu i jak nazwać ten rodzaj przedstawiania i wymiany argumentów. Po ustaleniu, że mamy do czynienia z negocjacją, nauczyciel prezentuje uczniom „Wprowadzenie” do lekcji, jej cele i zapisuje temat na tablicy.

Faza realizacyjna

Nauczyciel poleca uczniom zapoznanie się z treścią sekcji „Przeczytaj”, w tym z: definicją negocjacji i przykładowymi technikami negocjacyjnymi. Uczniowie pogłębiają wiedzę na ten temat, zapoznając się z wykładem dr Agaty Hąci (multimedium „Film”), i wykonują przyporządkowane do medium polecenia. W następnym kroku rozpoczynają pracę z mapą myśli (drugie multimedium). Wykonują polecenia i wybrane przez nauczyciela ćwiczenia praktyczne.

Faza podsumowująca

Uczniowie dobierają pary lub tworzą grupy. Ich celem jest przygotowanie strategii negocjacji według planu:

Przedmiot negocjacji: nauczyciel może wspomóc pracę uczniów i przygotować listę tematów, które mogłyby być przedmiotem negocjacji dla uczniów.
Strony negocjacji: uczniowie muszę skupić się na doborze stron o różnych potrzebach (np. strona oferująca usługę i nabywająca usługę).
Sytuacje stron negocjacji: sytuacje stron negocjacji powinny być wyraźnie różne.
Fazy negocjacji: przygotowanie, otwarcie, negocjacje właściwe, zamknięcie.
Techniki negocjacji: uczniowie korzystają z zasobu e‑materiału.

Po przygotowaniu planu uczniowskie grupy lub pary prezentują wyniki swojej pracy. Pozostała część klasy wskazuje na mocne i słabe strony przygotowanego planu.

Materiały dodatkowe:

Roger Fisher, William Ury, Dochodząc do Tak: negocjowanie bez poddawania się, tum. R. A. Rządca, Warszawa 2000.
Daria Katarzyna Paryła, Skuteczne negocjacje w oparciu o wiedzę, osobowość i temperament, Opole 2013.

Wskazówki metodyczne

Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Film” jako inspirację do przygotowania własnej prezentacji multimedialnej.

Mapa myśli