Autor: Marta Kulikowska

Przedmiot: Język polski

Temat: Czy Syzyf jest silniejszy niż jego kamień?

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
11) rozumie pojęcie motywu literackiego i toposu, rozpoznaje podstawowe motywy i toposy oraz dostrzega żywotność motywów biblijnych i antycznych w utworach literackich; określa ich rolę w tworzeniu znaczeń uniwersalnych;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
5) charakteryzuje główne prądy filozoficzne oraz określa ich wpływ na kulturę epoki;
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń: spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto:
5) rozpoznaje mitologizację i demitologizację w utworach literackich, rozumie ich uniwersalny charakter oraz rolę w interpretacji;
9) rozumie pojęcie archetypu, rozpoznaje archetypy w utworach literackich oraz określa ich rolę w tworzeniu znaczeń uniwersalnych;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń: spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto:
1) analizuje strukturę eseju: odczytuje zawarte w nim sensy, sposób prowadzenia wywodu, charakterystyczne cechy stylu;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • bierze udział w dyskusji na temat obecności motywów mitologicznych w kulturze;

  • wskazuje źródła filozofii egzystencjalnej;

  • redaguje notatkę poświęconą głównym wyznacznikom egzystencjalizmu jako filozofii;

  • przedstawia los Syzyfa.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat obecności motywów mitologicznych w kulturze, wspomina o licznych inspiracjach mitologią. Prosi uczniów o podanie kilku przykładów filmów, książek, gier, muzyki oraz o przytoczenie związków frazeologicznych, w których znajdują się nawiązania do mitów. Następnie odwołuje się do znajomości terminu „archetyp”. Warto zaznaczyć, że wśród archetypów wyróżniamy konkretne postacie – bohaterów, którzy dokonali niezwykłych czynów lub znaleźli się w wyjątkowych sytuacjach, zajmując określoną postawę wobec rzeczywistości. Takie cechy lub postawy mają wymiar uniwersalny.

  2. Nauczyciel podaje temat zajęć i określa z uczniami kryteria sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. Wybrany uczeń na głos odczytuje treści z sekcji Przeczytaj”. Następnie nauczyciel zadaje pytania:
    - Jakie jest przesłanie mitu o Syzyfie?
    - Czym jest esej?
    - Jakie są różnice między mitem o Syzyfie a esejem Mit Syzyfa?

  2. Uczniowie zapoznają się z wykładem filozofa, dr. Tomasza Mazura, a następnie wskazują źródła filozofii egzystencjalnej. Redagują również notatkę poświęconą głównym wyznacznikom egzystencjalizmu jako filozofii.

  3. Na podstawie obejrzanego wykładu uczniowie biorą udział w dyskusji na temat: Co Mit Syzyfa mówi o kondycji współczesnego człowieka w kontekście filozofii egzystencjalnej? Wnioski z dyskusją zapisują w zeszytach.

  4. Nauczyciel prosi chętnego ucznia o wcielenie się w postać Syzyfa i krótkie przedstawienie jego losów (w formie narracji pierwszoosobowej). Pozostali uczniowie zadają pytania, np.:
    - Które cechy bohatera mitologicznego przypisalibyście swoim przyjaciołom albo sobie?
    - Które z elementów zdecydowały o archetypowości bohatera?

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel prosi, by uczniowie podzielili się na grupy i wykonali wskazane przez niego ćwiczenia spośród 1‑8 (sekcja „Sprawdź się”). Następnie weryfikuje poprawność odpowiedzi uczniów.

  2. Wybrany uczeń podsumowuje wiadomości z lekcji. Zwraca również uwagę na motyw buntu Syzyfa.

Praca domowa:

  1. Napisz liczący co najmniej 250 słów tekst, w którym zastanowisz się nad następującą kwestią:
    Syzyf to archetyp człowieka trudzącego się bezsensownie. Czy może on uosabiać każdego człowieka?
    W swojej pracy odwołaj się do Mitu Syzyfa oraz innych znanych ci tekstów kultury.

Materiały pomocnicze:

  • Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1985.

  • Błaszczyk Tomasz, Filozofia egzystencjalna Alberta Camusa, w: „Studia Europaea Gnesnensia” 2012, nr 6, s. 167‑183.

Wskazówki metodyczne

  • Multimedium może służyć jako podsumowanie zajęć.