Dla nauczyciela

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: Język obcy nowożytny (język niemiecki)

Temat zajęć: Der perfekte Umgang mit Hausgeräten/Perfekcyjne obchodzenie się z urządzeniami domowymi

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się na temat użytkowania sprzętu i korzystania z instrukcji obsługi.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
12) nauka i technika (np. ludzie nauki, odkrycia naukowe, wynalazki, korzystanie z podstawowych urządzeń technicznych i technologii informacyjno‑komunikacyjnych oraz szanse i zagrożenia z tym związane);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje informacje zawarte w instrukcji obsługi;

  • wymienia istotne elementy instrukcji obsługi;

  • udziela porad dotyczących postępowania z uszkodzonymi urządzeniami domowymi.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • korzysta z autentycznych materiałów źródłowych;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego – porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym na przykład angielskim, tłumaczenie słów, uogólnianie;

  • odgadywanie znaczenia wypowiedzi ustnych i pisemnych poprzez używanie wskazówek językowych – niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślamy się treści w języku niemieckim;

  • odgadywanie znaczeń za pomocą używania wskazówek pozajęzykowych – ilustracje, piktogramy;

  • centralizowanie procesu uczenia – utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi.

Metody i formy nauczania:

  • podająca: praca z tekstem źródłowym, praca z katalogiem interaktywnym;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupie,

  • plenum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (katalog interaktywny),

  • wydrukowana i pocięta na fragmenty instrukcja obsługi w języku niemieckim,

  • karteczki z tytułami slajdów katalogów,

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel rozdaje uczniom wydrukowaną i pociętą na fragmenty instrukcję obsługi w języku niemieckim i pyta: Was für ein Text ist das? Was betrifft er? Wozu schreibt man solche Texte? Lest ihr solche Texte gern? Chętni uczniowie wypowiadają się na forum klasy.

  • Nauczyciel prosi uczniów o pobieżne przeczytanie tych krótkich fragmentów i pyta: Welche Begriffe sind Euch aufgefallen? Uczniowie podają przykładowe wyrazy, a nauczyciel zapisuje je na tablicy. Może to zrobić w formie tabelarycznej lub mapy pojęć, dzieląc wyrazy na np. czasowniki, przymiotniki, rzeczowniki, wyrażenia.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z Übung 1 w części Przeczytaj. Nauczyciel prosi uczniów o określenie, które wypowiedzi/stwierdzenia są ich zdaniem prawdziwe, a które fałszywe. Wybrany uczeń odczytuje swoje rozwiązania na forum klasy. Pozostali uczniowie mogą odnieść się do tych propozycji rozwiązań.

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem w części Przeczytaj, a następnie sprawdzają stopień jego zrozumienia, wykorzystując do tego ponownie Übung 1 (uczniowie korygują swoje rozwiązania) oraz Übung 2 (uczniowie zaznaczają, na które z podanych pytań znajdują odpowiedź w przeczytanym tekście)

  • Uczniowie dobierają się w pary. Nauczyciel prosi ich o zapoznanie się z Übung 3. Uczniowie zadają sobie naprzemiennie pytania do tekstu i udzielają odpowiedzi. Wybrana para uczniów prezentuje taką rozmowę na forum klasy.

  • Nauczyciel wyświetla na tablicy główne pojęcia spisu treści instrukcji obsługi (tytuły poszczególnych slajdów katalogu).

  • Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy. Każda grupa losuje trzy hasła i zapoznaje się z danymi slajdami z katalogu.

  • Następnie przedstawiciele grup podchodzą kolejno do tablicy i według kolejności w wyświetlonym spisie treści omawiają własnymi słowami daną część instrukcji obsługi. Pozostali uczniowie słuchają wypowiedzi kolegów/koleżanek.

  • Uczniowie indywidualnie sprawdzają stopień zrozumienia treści katalogu, wykorzystując do tego Übung 1 (uzupełniają tekst podanymi wyrazami) oraz Übung 2 (dopasowują fragmenty instrukcji obsługi do nagłówków).

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie pracują w grupach. Zapoznają się z Aufgabe 7 w części Sprawdź się. Dodatkowym elementem wzbogacającym zadanie może być wylosowanie przez grupę nazwy urządzenia, którego zadanie dotyczy, np. der Schreibtischlüfter, die Taschenlampe, der USB‑Wecker. Każda grupa przygotowuje spis treści instrukcji obsługi urządzenia oraz argumenty, dlaczego tę pozycję uważa za konieczną, a także, jakie informacje chciałaby w danym punkcie zawrzeć. Uczniowie wykorzystują słownictwo zapisane w formie tabeli/mapy pojęć na początku lekcji oraz informacje z tekstu w części Przeczytaj oraz z katalogu interaktywnego. Przedstawiciele każdej grupy prezentują efekty pracy w grupie na forum klasy.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują Aufgabe 8 z części Sprawdź się – piszą wiadomość e‑mail do koleżanki lub kolegi, w której udzielają porad dotyczących postępowania z uszkodzonym urządzeniem.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania katalogu interaktywnego:

  • Przed lekcją: uczniowie zapoznają się z przykładową instrukcją obsługi w języku niemieckim dostępną w internecie lub dołączoną w formie książeczki do sprzętu, który znajduje się w ich domu.

  • W trakcie lekcji: wykorzystanie do pogłębienia tematu lub inspiracji przy realizacji zadań podczas lekcji. Na podstawie słownictwa zawartego w katalogu uczniowie przygotowują pytania do wywiadu z pracownikiem działu reklamacji w marketach ze sprzętem. Wybrany uczeń wciela się w rolę pracownika do spraw reklamacji. Pozostali uczniowie zadają pytania.

  • Po lekcji: Uczniowie otrzymują od nauczyciela instrukcję obsługi z lukami i na podstawie słownictwa z katalogu uzupełniają brakujące wyrazy/wyrażenia. Uczniowie przygotowują plakat w języku niemieckim zachęcający do uważnego zapoznawania się z instrukcją obsługi zakupionego sprzętu.

Słownik