Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Piotr Mazur

Przedmiot: Filozofia

Temat: Czym jest to, co jest? Umiarkowany dualizm Arystotelesa

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, uczniowie klasy I liceum, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
III. Pierwsze spory filozoficzne. Uczeń:
1) analizuje pytanie „czy istnieje jedna zasada, czy wiele zasad rzeczywistości?” oraz w jego kontekście rekonstruuje spór między monizmem (np. Tales) a pluralizmem (np. Empedokles);
VIII. Filozofia Arystotelesa jako próba pogodzenia dotychczasowych opozycji filozoficznych. Uczeń:
1) objaśnia teorię możności i aktu jako próbę pogodzenia wariabilizmu i statyzmu;
2) przedstawia teorię materii i formy jako próbę pogodzenia materializmu (naturalizmu) i platonizmu (antynaturalizmu);
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
III. Wybrane problemy filozofii.
3. Wybrane spory metafizyczne (ontologiczne). Uczeń, definiując odpowiednie terminy i analizując argumenty, rekonstruuje następujące spory:
3) o podłoże rzeczywistości (materializm – hylemorfizm – spirytualizm);

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele lekcji. Uczeń:

  • Przeanalizujesz pojęcie substancji Arystotelesa na przykładzie domu.

  • Wykażesz, na czym polega związek między pojęciami materii i formy oraz potencji i aktu u Arystotelesa.

  • Wyjaśnisz, dlaczego umiarkowany dualizm Arystotelesa jest kompromisem między naturalizmem i antynturalizmem oraz wariabilizmem i statyzmem.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • zna i charakteryzuje główne dyscypliny filozoficzne, opisuje ich problematykę i posługuje się odpowiednią terminologią;

  • dostrzega w poglądach filozofów paradygmaty myślowe, które są obecne w kulturze na przestrzeni wieków;

  • identyfikuje różne problemy, stanowiska i nurty filozoficzne na przykładach pytań i twierdzeń filozofów.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • metoda ćwiczeń przedmiotowych;

  • rozmowa kierowana;

  • dyskusja;

  • gra edukacyjna;

  • eksperyment myślowy;

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w emateriale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Przed lekcją:

  1. Przygotowanie do zajęć. Nauczyciel loguje się na platformie i udostępnia e‑materiał: „Czym jest to, co jest? Umiarkowany dualizm Arystotelesa” uczestnikom zajęć. Prosi uczniów o zapoznanie się z wiadomościami zawartymi w sekcji „Przeczytaj”, ze szczególnym uwzględnieniem czterech przyczyn. Uczestnicy zajęć mają się przygotować do lekcji, żeby brać w niej aktywny udział i odpowiadać na pytania quizowe.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel loguje się na platformie i na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika, wyświetla stronę tytułową e‑materiału. Następnie prosi wybraną osobę o odczytanie tematu lekcji oraz celów. Uczniowie wspólnie ustalają kryteria sukcesu.

  2. Dyskusja wprowadzająca. Za pomocą raportu dostępnego w panelu użytkownika nauczyciel sprawdza przygotowanie uczniów do lekcji. Następnie inicjuje rozmowę kierowaną na podstawie pytań zawartych we wprowadzeniu, np. pyta uczniów: czym jest dom? Czy za dom można uznać stertę cegieł? Samowolę budowlaną? Czy dom to również jego projekt, pomysł, a także wszystkie użyte do jego budowy materiały?

Faza realizacyjna:

  1. Rozmowa kierowana. Omówienie treści zawartych w sekcji „Przeczytaj”. Wyjaśnienie niezrozumiałych pojęć, wyszukanie przykładów do czterech przyczyn: sprawczej, formalnej, materialnej i celowej.

  2. Quiz. Nauczyciel dzieli klasę na 4‑osobowe grupy i rozpoczyna quiz, wyświetlając multimedium w zakładce „Gra edukacyjna”. Grupy odpowiadają na pytania na czas. Punkt otrzymuje grupa, która najszybciej udzieli prawidłowej odpowiedzi. Po skończonej grze następuje podliczenie punktów i omówienie pytań.

  3. Eksperyment myślowy. Nauczyciel proponuje uczniom ćwiczenie polegające na wymyśleniu trzech przykładów bytów i rozpisaniu ich przyczyn w ten sposób, żeby byty między sobą łączyły się tylko i wyłącznie jedną przyczyną. Np. jeśli jako pierwszy byt wybierzemy piłkę, to przyczyną materialną tego bytu jest np. kauczuk. Niech drugi byt będzie połączony z pierwszym właśnie tą przyczyną, czyli musi być również wykonany z kauczuku, ale musi się również różnić od bytu pierwszego pozostałymi przyczynami. Czyli np. nie mogą mieć tej samej przyczyny sprawczej. Tak samo będzie w pozostałych przypadkach: między bytem drugim a trzecim oraz między trzecim a pierwszym. Nauczyciel podaje również kategorie bytów: 1. byty, które nie mieszczą się w plecaku, 2. byty zwykłe lub niezwykłe, 3. byty przydatne uczniom. Uczniowie pracują w tych samych grupach, w których przystąpili do quizu. Po wyznaczonym czasie odczytują swoje propozycje. Nauczyciel udziela im informacji zwrotnej.

Faza podsumowująca:

  1. W ramach podsumowania uczniowie rozwiązują ćwiczenia 1‑3.

  2. Wszyscy uczniowie podsumowują zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

  1. Przygotuj komiks, w którym przedstawisz dualizm Arystotelesa.

Materiały pomocnicze:

  • Wojtysiak J., Arystoteles, „Filozofuj”, 2019, nr 2 (26).

  • Fearn N., Zenon i żółw. Jak myślą filozofowie, Warszawa 2001.

  • Markiewicz B., Od filozofów jońskich do Pascala, Warszawa 1999.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Grę edukacyjną można wykorzystać jako punkt wyjściowy do rozgrywek między grupami. Kolejnym etapem quizu może być przygotowywanie pytań dla innych grup.