| |
| |
| Wyznaczenie współczynnika sprężystości sprężyny |
| III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony |
| Cele kształcenia – wymagania ogólne I. Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów w otaczającej rzeczywistości. II. Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem praw i zależności fizycznych. III. Planowanie i przeprowadzanie obserwacji lub doświadczeń oraz wnioskowanie na podstawie ich wyników. Zakres podstawowy Treści nauczania – wymagania szczegółowe I. Wymagania przekrojowe. Uczeń: 1) przedstawia jednostki wielkości fizycznych, opisuje ich związki z jednostkami podstawowymi; przelicza wielokrotności i podwielokrotności; 4) przeprowadza obliczenia liczbowe posługując się kalkulatorem; 6) tworzy teksty, tabele, diagramy lub wykresy, rysunki schematyczne lub blokowe dla zilustrowania zjawisk bądź problemu; właściwie skaluje, oznacza i dobiera zakresy osi; 7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach; 9) dopasowuje prostą do danych przedstawionych w postaci wykresu; interpretuje nachylenie tej prostej i punkty przecięcia z osiami; 10) przeprowadza wybrane obserwacje, pomiary i doświadczenia korzystając z ich opisów; wyróżnia kluczowe kroki i sposób postępowania oraz wskazuje rolę użytych przyrządów i uwzględnia ich rozdzielczość. IV. Drgania. Uczeń: 1) opisuje proporcjonalność siły sprężystości do wydłużenia; posługuje się współczynnikiem sprężystości i jego jednostką. Zakres rozszerzony Treści nauczania – wymagania szczegółowe I. Wymagania przekrojowe. Uczeń: 1) przedstawia jednostki wielkości fizycznych, opisuje ich związki z jednostkami podstawowymi; przelicza wielokrotności i podwielokrotności; 4) przeprowadza obliczenia liczbowe posługując się kalkulatorem; 6) tworzy teksty, tabele, diagramy lub wykresy, rysunki schematyczne lub blokowe dla zilustrowania zjawisk bądź problemu; właściwie skaluje, oznacza i dobiera zakresy osi; 7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach; 9) dopasowuje prostą do danych przedstawionych w postaci wykresu; interpretuje nachylenie tej prostej i punkty przecięcia z osiami; 10) przeprowadza wybrane obserwacje, pomiary i doświadczenia korzystając z ich opisów; planuje i modyfikuje ich przebieg; formułuje hipotezę i prezentuje kroki niezbędne do jej weryfikacji. V. Drgania. Uczeń: 1) opisuje proporcjonalność siły sprężystości do wydłużenia; posługuje się współczynnikiem sprężystości i jego jednostką. |
Kształtowane kompetencje kluczowe: | Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2018 r.:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
kompetencje cyfrowe,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
|
| Uczeń:
wyjaśnia, czym jest współczynnik sprężystości i jaką ma jednostkę,
analizuje wykres zależności między siłą a wydłużeniem dla sprężyny,
definiuje odkształcenie sprężyste.
|
| strategia eksperymentalno‑obserwacyjna – polega na dostrzeganiu i definiowaniu oraz odkrywaniu rzeczywistości poprzez eksperyment; IBSE (Inquiry‑Based Science Education - nauczanie/uczenie się przedmiotów przyrodniczych przez odkrywanie/dociekanie naukowe) |
| doświadczenie uczniowskie |
| praca w grupach, praca zespołowa |
| rzutnik multimedialny, ekran, zestawy ćwiczeń, sprężynki, zestawy ciężarków o masie 50g |
| |
|
|
Nauczyciel zadaje pytanie uczniom: Co to jest odkształcenie sprężyste i dla jakich ciał jest charakterystyczne? Uczniowie, na podstawie obserwacji zachowania się sprężyn o różnym współczynniku sprężystości, formułują odpowiedź (z pomocą nauczyciela) - odkształcenie sprężyste polega na tym, że ciało wraca do pierwotnego kształtu po usunięciu siły powodującej odkształcenie. Jest typowe dla sprężyn i gumek. Nauczyciel zadaje pytanie: czy wiecie, jak nazywa się wielkość opisująca odkształcenie sprężyste? Uczniowie z pomocą nauczyciela formułują definicję współczynnika sprężystości i określają jego jednostkę. |
|
Nauczyciel wprowadza uczniów w cel eksperymentu, którego zadaniem jest wyznaczenie współczynnika sprężystości sprężyny. Uczniowie w grupach wykonują doświadczenie polegające na badaniu zależności wydłużenia sprężyny od obciążenia. Każdej grupie przydzielana jest sprężyna o innym współczynniku sprężystości. Uczniowie podczepiają do sprężyny ciężarki o znanej masie i mierzą wydłużenie miarką lub linijką. Następnie sporządzają wykres zależności siły rozciągającej od wydłużenia sprężyny. Na podstawie sporządzonego wykresu wyznaczają współczynnik sprężystości sprężyny. Grupy porównują uzyskane wyniki między sobą. |
|
Uczniowie, wykorzystując zdobytą wiedzę, rozwiązują zadania: 2, 3, 7, 8 z zestawu ćwiczeń. |
|
W ramach powtórzenia i utrwalenia wiadomości uczniowie rozwiązują zadania: 1, 4, 5, 6 z zestawu ćwiczeń. |
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium | Może być wykorzystane przy realizacji innych tematów na temat odkształceń ciał i przy powtarzaniu wiadomości. |