| |
| |
| Przykłady ruchu jednostajnego prostoliniowego |
| III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony |
| Cele kształcenia - wymagania ogólne I .Wykorzystanie pojęć i wielkości fizycznych do opisu zjawisk oraz wskazywanie ich przykładów w otaczającej rzeczywistości. Zakres rozszerzony Treści nauczania - wymagania szczegółowe I. Wymagania przekrojowe. Uczeń: 1) przedstawia jednostki wielkości fizycznych, opisuje ich związki z jednostkami podstawowymi; przelicza wielokrotności i podwielokrotności; 7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach; II. Mechanika. Uczeń : 4) opisuje ruchy prostoliniowe jednostajne i jednostajnie zmienne, posługując się zależnościami położenia, wartości prędkości i przyspieszenia oraz drogi od czasu. |
Kształtowane kompetencje kluczowe: | Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2018 r.:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
|
| Uczeń:
dowie się, jak odróżnić ruch jednostajny prostoliniowy od innych rodzajów ruchu.
pozna przykłady ruchu jednostajnego prostoliniowego.
będzie potrafił ocenić, czy ruch jest jednostajny i prostoliniowy.
|
| |
| |
| |
| |
| |
|
|
Nauczyciel pyta, w jaki sposób możemy rozpoznać, czy ruch jest ruchem jednostajnym prostoliniowym. Uczniowie przypominają podstawowe cechy ruchu jednostajnego oraz prostoliniowego. |
|
Uczniowie oglądają grafikę interaktywną i próbują odpowiednio sklasyfikować zaznaczone na niej przykłady ruchu. Co ważne - nie jest konieczne czytanie informacji z grafiki, bo to, czy uczniowie prawidłowo zinterpretują rysunek (na przykład stwierdzą, że spadochroniarz dopiero co wyskoczył z samolotu, a nie leci już od dłuższego czasu) nie ma znaczenia. Istotne jest to, by prawidłowo klasyfikowali podane przez siebie przykłady ruchu. Nauczyciel pomaga w tej klasyfikacji i, odwołując się do codziennych doświadczeń, zwraca uwagę na różne - być może nieoczywiste - aspekty, np. czy droga, po której jedzie samochód, jest na pewno prosta, czy spacer na pewno odbywa się ze stałą wartością prędkości. Po omówieniu kilku przykładów z grafiki, nauczyciel w formie pogadanki - z dużym udziałem uczniów - omawia w sposób podobny do tego z bloku „Przeczytaj” ruch spadochroniarza z uwzględnieniem początkowego etapu ruchu, otwarcia spadochronu, ruchu z prędkością graniczną oraz wpływu wiatru na tor i prędkość ruchu. W przypadku wiatru warto, by nauczyciel zwrócił uwagę uczniów na to, że pojawia się dodatkowa składowa prędkości, która może - ale nie musi - być stała. W przypadku stałej prędkości wiatru uczniowie mogą wykonać wykresy zależności składowych prędkości od czasu, składowych położenia od czasu oraz wyznaczyć wartość prędkości spadochroniarza i drogę, jaką przebył, oraz odległość w poziomie miejsca, w którym wylądował, od miejsca, z którego wystartował. Można użyć także innego przykładu - łódki płynącej prostopadle do brzegu rzeki , z uwzględnieniem prędkość nurtu. |
|
Uczniowie wykonują zadanie 1 i 2 z części „Sprawdź się”. |
|
Zadania nr 4, 5 i 8 z części „Sprawdź się”. |
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium: | Można zachęcić uczniów, by przygotowali własne „grafiki” podobne do grafiki interaktywnej - mogą być to rysunki, mogą być zdjęcia - istotne jest, by zawierały przynajmniej kilka przykładów ruchu. |