Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Scenariusz zajęć

Autor: Krzysztof Błaszczak, Agata Jarszak‑Tyl

Temat: Stan podstawowy i stan wzbudzony

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Poziom podstawowy i rozszerzony

Wymagania ogólne

II. Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. Uczeń:

4) wskazuje na związek między właściwościami substancji a ich budową chemiczną;

6) stosuje poprawną terminologię.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne, samokontrola podczas nauki.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • definiuje pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony;

  • wyjaśnia, na czym polega kwantowanie energii;

  • powiąże pochodzenie prążków w widmie emisyjnym wodoru z powrotem ze stanu wzbudzonego do stanu podstawowego;

  • zbada sposób barwienia płomienia przez sole niektórych pierwiastków.

Strategie nauczania:

  • asocjacyjna;

  • badawcza.

Metody i techniki nauczania:

  • odwrócona klasa;

  • pogadanka;

  • eksperyment uczniowski;

  • pokaz;

  • dyskusja;

  • analiza tekstu źródłowego;

  • ćwiczenia uczniowskie;

  • technika gadająca ściana;

  • prezentacja multimedialna;

  • technika zdań podsumowujących.

Formy pracy:

  • praca zbiorowa;

  • praca w grupach;

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami i dostępem do Internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • rzutnik multimedialny;

  • tablica interaktywna/tablica i kreda;

  • sprzęt i odczynniki opisane w instrukcji do doświadczenia 1 (patrz: wskazówki metodyczne)

  • podręcznik.

Przebieg zajęć

Faza wstępna (na poprzednim spotkaniu)

  1. Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel wykorzystuje pytania zawarte we wprowadzeniu do e‑materiału, np.: Jak zachowują się elektrony w atomie? Kiedy elektron osiąga stan wzbudzony?

  2. Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji.

  3. Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół pojęć stan wzbudzony i stan podstawowy.

  4. Zasady BHP. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kartami charakterystyk substancji, które będą używane na lekcjach.

Faza realizacyjna

A. Przed lekcją – uczniowie pracują samodzielnie w domu (według wcześniejszych instrukcji nauczyciela) – metoda lekcji odwróconej.

  1. Uczniowie, na podstawie dostępnych źródeł, w tym treści e‑materiału, przygotowują się do pogadanki na temat ruchu elektronów.

  2. Uczniowie zapoznają się z treścią e‑materiału, podręcznika tradycyjnego oraz internetu i szukają odpowiedzi na pytanie: „Co to jest stan podstawowy i wzbudzony?”.

  3. Uczniowie w medium bazowym e‑materiału oglądają film samouczek na temat stanu podstawowego i wzbudzonego, po czym wykonują polecenia i odpowiadają na pytania.

B. Podczas lekcji:

  1. Pogadanka na temat ruchu elektronów w atomie. Nauczyciel na podsumowanie wątku wyświetla na tablicy multimedialnej schemat przedstawiający zmiany poziomów energetycznych elektronów zawarty w e‑materiale „przeczytaj” i podsumowuje zebrane informacje.

  2. Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy z instrukcją doświadczenia 1, które wykonują w okularach ochronnych w grupach 4 osobowych. Uczniowie najpierw formułują problem badawczy, stawiają hipotezę, określają zmienne i zapisują w kartach pracy, a następnie przechodzą do wykonania doświadczenia. Obserwują zmiany, ustalają wnioski i zapisują całość w kartach pracy. Liderzy grup prezentują wyniki pracy grupy z zastosowaniem techniki gadająca ściana.

  3. Na podstawie przeprowadzonego doświadczenia uczniowie definiują pojęcia: wzbudzenie, absorpcja, emisja. Powrót do burzy mózgów z fazy wstępnej i skonfrontowanie pojęcia stan wzbudzony i podstawowy.

  4. Nauczyciel wyświetla na tablicy multimedialnej obraz widma emisyjnego wodoru zawartego w e‑materiale „przeczytaj'. Dyskusja na temat pytania „Od czego zależy liczba prążków na widmie emisyjnym?”.

  5. Na zakończenie nauczyciel dokonuje oceny pracy wylosowanej grupy. Prosi o samoocenę uczniów dotyczącą współpracy w zespole oraz wykonanego zadania. Dokonuje oceny pracy wybranych uczniów.

Faza podsumowująca

  1. Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów, wykorzystując pytania z e‑materiału, np. polecenia do multimedium. Pyta:

  • Jak obliczyć różnicę energii pomiędzy stanem podstawowym a stanem wzbudzonym??

  1. Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie również zamieszczają w swoim portfolio:

  • Co było dla mnie łatwe...

  • Czego się nauczyłam/łem...

  • Co sprawiało mi trudność...

  • Przypomniałem sobie, że ...

Praca domowa:

Nauczyciel zleca uczniom wykonanie ćwiczeń zawartych w e‑materiale - sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Film samouczek może być wykorzystany przez uczniów podczas rozwiązywania ćwiczeń zawartych w e‑materiale.

Materiały pomocnicze:

  1. Karty charakterystyk substancji.

  2. Wskazówki metodyczne: 

Szkło i sprzęt laboratoryjny: probówki, metalowy drucik, metalowe szczypce, palnik gazowy, okulary ochronne.

Odczynniki chemiczne: roztwór kwasu chlorowodorowego o stężeniu około 10%, roztwory wodne soli - chlorku sodu, potasu, wapnia o stężeniu od około 1 mol/dmIndeks górny 3 (w doświadczeniu można też użyć rozpuszczalne sole zawierające inne aniony, np. azotany lub siarczany(VI), dodatkowo do doświadczenia można wykorzystać również sole innych kationów litowców i berylowców).

Instrukcja do doświadczenia 1:

  • Metalowy drucik umieścić w metalowych szczypcach. Drucik zwilżyć w roztworze kwasu solnego o stężeniu około 10%, wyprażyć w płomieniu palnika, a następnie zanurzyć w badanej substancji. Drucik umieścić w nieświecącej części płomienia palnika gazowego i obserwować barwę oraz intensywność barwy płomienia. Po zbadaniu substancji po raz kolejny zanurzyć w roztworze kwasu solnego, drucik wyprażyć i powtórzyć czynność dla kolejnej soli. Doświadczenie można modyfikować poprzez wbranie innych soli, które dają możliwość obserwacji innych charakterystycznych barw.

  1. Karta pracy ucznia:

R1dI1hRxcTF87

Plik PDF o rozmiarze 76.64 KB w języku polskim