Dla nauczyciela
Autor: Krzysztof Kowaluk
Przedmiot: wiedza o społeczeństwie
Temat: Modele polityki wobec imigrantów (asymilacja, integracja) w Europie
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
Zakres rozszerzony
IV. Aspekty etniczne życia społecznego.
Uczeń
8) przedstawia i porównuje różne modele polityki wobec imigrantów (unifikacja/asymilacja, integracja, wielokulturowość) w państwach Europy;
10) wyjaśnia kwestię akulturacji i asymilacji grup mniejszościowych, w tym migranckich; wykazuje, że rodzaj stosowanej polityki państwa w różnym stopniu i kierunku wpływa na te zjawiska.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne:
Uczeń:
przedstawia zasady polityki asymilacji imigrantów;
wyjaśnia zjawisko wielokulturowości;
wskazuje związek modeli polityki wobec imigrantów z ideologiami politycznymi.
Strategie nauczania:
konstruktywizm.
Metody i techniki nauczania:
dyskusja;
rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych;
lekcja odwrócona.
Formy zajęć:
praca indywidualna;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg zajęć:
Faza wstępna
1. Nauczyciel porządkuje pojęcia związane z polityką państw europejskich wobec imigrantów (separacja, adaptacja, integracja, asymilacja). Zwraca uwagę na różne modele polityki oraz ich konsekwencje.
2. Nauczyciel przedstawia temat i cele zajęć.
Faza realizacyjna
1. Rozpoczynają się przygotowania do debaty oksfordzkiej na temat: „Asymilacja czy wielokulturowość? Jaką politykę wobec imigrantów powinno prowadzić państwo?”. Uczniowie wybierają osobę prowadzącą oraz sekretarza obrad. Wylosowani przez nauczyciela zwolennicy asymilacji siadają po jednej stronie klasy, zwolennicy wielokulturowości – po drugiej. Reszta klasy odgrywa rolę publiczności. Nauczyciel przypomina zasady dyskusji i poucza prowadzącego o obowiązku ich pilnowania.
2. Odbywa się debata. Na zmianę głos zabierają przedstawiciele jednej i drugiej frakcji. Debata kończy się przeprowadzeniem głosowania wśród publiczności. Jego przedmiotem jest pytanie postawione w tytule debaty. Sekretarz obrad zlicza głosy, prowadzący ogłasza werdykt.
3. Nauczyciel przedstawia swoje uwagi dotyczące zakończonej dyskusji. Prezentuje argumenty obu stron, które powinny zostać użyte w toku dyskusji. Ocenia pracę prowadzącego obrady.
4. Uczniowie zapoznają się z filmem, dyskutują na tematy zawarte w poleceniach.
Faza podsumowująca
1. Uczniowie wykonują ćwiczenia 1–4 z sekcji „Sprawdź się”.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia.
Materiały pomocnicze:
Melanie Philips, Londonistan. Jak Wielka Brytania stworzyła państwo terroru, Warszawa 2010.
Andrzej Szahaj, E pluribis unum? Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności, Kraków 2004.
Michael Waltzer, O tolerancji, Warszawa 1999.
Małgorzata Budyta‑Budzyńska, Integracja czy asymilacja? Polscy imigranci na Islandii, Warszawa 2011.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Film może zostać wykorzystany przez uczniów indywidualnie lub podczas zajęć jako podsumowanie.