Dla nauczyciela
Autor: Anna Grabarczyk
Przedmiot: Język polski
Temat: Prometeusz ‒ bohater wieloznaczny
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności.
Cele operacyjne. Uczeń:
dokona analizy fragmentów eseju Ten śmieszny Prometeusz Michała Głowińskiego;
omówi losy Prometeusza;
wskaże cechy postaci, dzięki którym powstał w późniejszych czasach termin prometeizm;
wyjaśni trafność tytułu eseju Ten śmieszny Prometeusz.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca całego zespołu klasowego;
praca w grupach.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Nauczyciel prosi uczniów o odnalezienie w źródłach obrazu Theodoora Romboutsa Prometeusz. Zadaniem uczniów jest przeczytanie w domu mitu o Prometeuszu, następnie opisanie obrazu z uwzględnieniem nawiązania dzieła do mitu.
Faza wprowadzająca:
Nauczyciel wprowadza uczniów w temat lekcji, zaznaczając, że Prometeusz jest bohaterem kojarzonym z kilkoma wydarzeniami ważnymi dla dziejów ludzkości. Według niektórych wersji mitów za twórcę ludzkości uznaje się właśnie Prometeusza.
Nauczyciel pyta uczniów, jak postrzegają postawę Prometeusza na podstawie przeczytanego mitu. Prosi również uczniów o prezentację wykonanej w domu pracy.
Nauczyciel informuje uczniów, że postępowanie Prometeusza zazwyczaj postrzega się pozytywnie. Opisując to, co zrobił dla ludzi, widzi się w nim boga cierpiącego za tych, których stworzył, określa się go wręcz mitologicznym Chrystusem.
Faza realizacyjna:
Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treścią sekcji „Przeczytaj”. Następnie odpowiadają, na pytanie, co dalej zadziało się z Prometeuszem.
Uczniowie zapoznają się z nagraniem w sekcji „Audioobok”. Rozmawiają w klasie o tym, jak po wysłuchaniu tekstu Michała Głowińskiego zmienia się postrzeganie Prometeusza jako bohatera.
Nauczyciel prosi uczniów o odczytanie informacji zamieszczonej przy postaci Franza Kafki. Chętna osoba omawia krótko cztery legendy dotyczące Prometeusza.
Uczniowie w parach wykonują oba polecenia z sekcji multimedialnej. Chętne osoby prezentują odpowiedzi.
Uczniowie przechodzą do sekcji „Sprawdź się” (od 1 do 7). Wykonują ćwiczenia indywidualnie lub w parach. Nauczyciel prosi wybrane osoby o zaprezentowanie odpowiedzi i komentuje.
Faza podsumowująca:
Uczniowie dzielą się na trzy grupy i wypisują w formie mapy myśli skojarzenia (przymiotniki, rzeczowniki określające postać tytana):
Prometeusz antyczny;
Prometeusz romantyczny;
Prometeusz współczesny.
Na koniec dzielą się refleksjami, nauczyciel może sterować rozmową/dyskusją.
Przykładowe pytania nauczyciela:
Jak postać Prometeusza postrzegano w różnych epokach? Dlaczego? Dlaczego współcześni tak surowo ocenili Prometeusza?
Praca domowa:
W tekście liczącym 100‒120 słów wykaż, że tytuł eseju Michała Głowińskiego ‒ Ten śmieszny Prometeusz ‒ jest trafny.
Materiały pomocnicze:
Prometeusz w reż. Krzysztofa Babickiego, Teatr Telewizji 1987.
Jerzy Andrzejewski, Prometeusz, Warszawa 1973.
Wskazówki metodyczne
Z materiałem multimedialnym uczniowie mogą się zapoznać przed lekcją, aby wcześniej zauważyć zmianę postrzegania postaci Prometeusza - od bohatera do postaci, której się nie gloryfikuje.