Autor: Maurycy Gast

Temat: Zasady programowania obiektowego

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.

Cele operacyjne (językiem ucznia):

• Przeanalizujesz zasady programowania obiektowego.

• Skonstruujesz modele klas, które mogą posłużyć jako podstawa do tworzenia kolejnych projektów.

• Prześledzisz mechanizmy, dzięki którym możliwa jest realizacja zasad programowania obiektowego. 

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• dyskusja;

• rozmowa nauczająca z wykorzystaniem multimedium i ćwiczeń interaktywnych;

• metody aktywizujące.

Formy pracy:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

1. Nauczyciel dzieli klasę na grupy. Każda z grup ma przygotować krótką prezentację dotyczącą jednego z przedstawionych w sekcji „Przeczytaj” założeń programowania obiektowego.

2. Przygotowanie do zajęć. Nauczyciel loguje się na platformie i udostępnia e‑materiał: „Zasady programowania obiektowego”. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treściami w sekcji „Przeczytaj”.

Faza wstępna:

1. Nauczyciel wyświetla temat i cele zajęć. Prosi uczniów, by na podstawie wiadomości zdobytych przed lekcją zaproponowali kryteria sukcesu.

2. Rozpoznanie wiedzy uczniów. Uczniowie tworzą pytania dotyczące tematu zajęć, na które odpowiedzą w trakcie lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Praca z tekstem. Jeżeli przygotowanie uczniów do lekcji jest niewystarczające, nauczyciel prosi o indywidualne zapoznanie się z treścią zawartą w sekcji „Przeczytaj”. Każdy uczestnik zajęć podczas cichego czytania wynotowuje najważniejsze kwestie poruszane w tekście.

2. Uczniowie w grupach prezentują wyniki swojej pracy.

3. Praca z multimedium. Nauczyciel wyświetla zawartość sekcji „Mapa myśli”. Uczniowie wspólnie zapoznają się z mapą myśli, która przedstawia pojęcia ściśle związane z paradygmatami programowania obiektowego. Mogą jej użyć w celu utworzenia odpowiednich skojarzeń z tymi pojęciami.

4. Ćwiczenie umiejętności. Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne wskazane przez nauczyciela.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel zadaje pytania podsumowujące, np.
   – wymień kilka paradygmatów programowania obiektowego
   – jaką nazwę nosi paradygmat związany z faktem, że dane, które przechowujemy w komputerze, w rzeczywistości nie muszą nic oznaczać?
   – co oznacza pojęcie „polimorfizm”?
   – wymień 3 podstawowe tryby modyfikatorów dostępu, jakie wprowadza do języków programowania hermetyzacja.

2. Wybrany uczeń podsumowuje zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności, omawia ewentualne problemy podczas rozwiązania ćwiczeń.

Praca domowa:

1. Opracuj krótką notatkę związaną z powstaniem koncepcji programowania obiektowego. Ustal, jaki język był pierwszym językiem programowania obiektowego.

Wskazówki metodyczne:

• Uczniowie mogą wykorzystać treści w sekcjach: „Przeczytaj”, „Mapa myśli”, „Sprawdź się” jako materiał do lekcji powtórkowej.