Dla nauczyciela
Autor: Anna Juwan
Przedmiot: Biologia
Temat: Czym jest gen?
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.
Cele operacyjne (językiem ucznia):
Wyjaśnisz, czym jest gen.
Porównasz rodzaje genów.
Przedstawisz hipotezę
jeden gen – jeden enzym
oraz zweryfikujesz jej prawdziwość.Wskażesz prawidłową definicję genu dla obecnego stanu wiedzy na jego temat.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
z użyciem komputera;
rozmowa kierowana;
ćwiczenia interaktywne;
praca z audiobookiem;
gwiazda pytań;
mapa pojęć;
analiza tekstu źródłowego.
Formy pracy:
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przed lekcją:
Uczniowie zapoznają się z treścią w sekcji „Przeczytaj”.
Przebieg lekcji
Faza wstępna:
Nauczyciel wyświetla i odczytuje temat lekcji oraz zawarte w sekcji „Wprowadzenie” cele zajęć. Prosi uczniów lub wybraną osobę o sformułowanie kryteriów sukcesu.
Wprowadzenie do tematu – praca z multimedium („Animacja”). Nauczyciel zapowiada, że za chwilę wyświetli animację, i prosi uczniów, by zwrócili uwagę na informacje o tym, czym jest gen. Uczniowie zapoznają się z animacją wyświetloną przez nauczyciela. Następnie wykonują polecenie nr 1: na podstawie przedstawionego w animacji doświadczenia Beadle’a i Tatuma formułują definicję genu i oceniają, czy jest ona właściwa. Wybrane osoby prezentują swoje odpowiedzi. Nauczyciel w razie potrzeby uzupełnia wypowiedzi uczniów i zapisuje na tablicy definicję genu.
Faza realizacyjna:
Gwiazda pytań. Nauczyciel dzieli uczniów na 4‑osobowe grupy, a następnie rozdaje im schematy „gwiazdy pytań” (zob. materiały pomocnicze). Uczniowie mają za zadanie odpowiedzieć na pytania widniejące na schemacie – podczas pracy nie mogą korzystać z e‑materiału.
Wybrani przez nauczyciela uczniowie kolejno prezentują wyniki prac swojego zespołu. W przypadku błędnych lub niepełnych odpowiedzi nauczyciel prosi pozostałych uczniów o korektę lub uzupełnienie.Uczniowie, pracując w parach, wykonują polecenie nr 2 do animacji: „Wyjaśnij znaczenie splicingu w procesie ekspresji informacji genetycznej”. Nauczyciel w razie potrzeby naprowadza ich na prawidłowe rozwiązanie.
Utrwalenie wiedzy i umiejętności. Uczniowie w parach wykonują ćwiczenie nr 6 (w którym mają za zadanie – na podstawie tekstu źródłowego i własnej wiedzy – wskazać liczbę par zasad kodujących sekwencję aminokwasową tytyny) oraz ćwiczenie nr 7 (w którym mają za zadanie – na podstawie tekstu źródłowego z ćwiczenia nr 6 i własnej wiedzy – wyjaśnić różnicę między długością genu TTN a liczbą par zasad, w których zapisana jest sekwencja aminokwasów tytyny) z sekcji „Sprawdź się”. Następnie porównują swoje odpowiedzi z najbliżej siedzącymi sąsiadami. Nauczyciel w razie trudności naprowadza podopiecznych na właściwe rozwiązania lub wyjaśnia wątpliwości.
Faza podsumowująca:
Klasa wspólnie wykonuje na tablicy mapę pojęć podsumowującą zajęcia.
Nauczyciel wyświetla na tablicy temat lekcji i cele zawarte w sekcji „Wprowadzenie”. W tym kontekście dokonuje podsumowania najważniejszych informacji przedstawionych na lekcji oraz wyjaśnia wątpliwości uczniów.
Praca domowa:
Wykonaj ćwiczenia od 1 do 5 z sekcji „Sprawdź się”.
Dla chętnych: Wykonaj ćwiczenie nr 8 z sekcji „Sprawdź się”.
Materiały pomocnicze:
Jane B. Reece i in., „Biologia Campbella”, tłum. K. Stobrawa i in., Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2021.
„Encyklopedia szkolna. Biologia”, red. Marta Stęplewska, Robert Mitoraj, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006.
Dodatkowe wskazówki metodyczne:
Uczniowie zapoznają się z multimedium w sekcji „Animacja” i przygotowują do niego pytania. Następnie zadają je sobie nawzajem, sprawdzając stopień przyswojenia jego treści.