Autor: Jarosław Dyrda

Przedmiot: Wiedza o społeczeństwie

Temat: Systemy partyjne państw demokratycznych

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

VII. Rywalizacja o władzę.

Uczeń:

7) analizuje systemy partyjne w wybranych państwach demokratycznych (np. w Republice Francuskiej, Republice Federalnej Niemiec, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Konfederacji Szwajcarskiej, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Republice Włoskiej).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• definiuje systemy partyjne w państwach demokratycznych: dwupartyjny i wielopartyjny;

• charakteryzuje system wielopartyjny jako najczęściej występujący w państwach demokratycznych;

• analizuje systemy partyjne w wybranych państwach demokratycznych: USA, Wielkiej Brytanii, Konfederacji Szwajcarskiej, Republice Francuskiej, Republice Federalnej Niemiec.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• dyskusja;

• burza mózgów;

• analiza przypadku.

Formy zajęć:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Lekcja rozpoczyna się od burzy mózgów na temat systemów partyjnych w państwach demokratycznych. Przedstawione przez uczniów w czasie dyskusji wnioski są zapisywane na tablicy jako część notatki z lekcji.

2. Zapoznanie uczniów z tematem lekcji oraz celami.

Faza realizacyjna

1. Na początku zajęć nauczyciel uzupełnia dotychczasowe wypowiedzi uczniów o pozostałe informacje na temat systemów:

• jednopartyjnego;

• dwupartyjnego;

• wielopartyjnego.

2. Analiza wersji systemu wielopartyjnego: partii dominującej, systemu kooperacji partii, systemu dwublokowego, systemu rozbicia partyjnego, występujących we współczesnym świecie.

3. Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy i każdej z nich poleca zapoznać się z materiałem przygotowanym do lekcji w części „Przeczytaj”. Zadaniem uczniów pracujących w grupach jest:

• analiza podanego przykładu systemu politycznego w danym państwie:

a) Grupa I – w Stanach Zjednoczonych;

b) Grupa II – w Wielkiej Brytanii;

c) Grupa III – w Republice Federalnej Niemiec;

d) Grupa IV – w Republice Francuskiej.

• ustalenie źródeł systemu politycznego w danym państwie;

• wskazanie jego cech;

• dyskusja na temat jego zalet i wad.

4. Po upływie czasu przeznaczonego na pracę w grupach, przedstawiciele grup prezentują pozostałym uczniom klasy informacje o systemie politycznym danego państwa oraz inne wnioski z pracy grupowej. Podsumowanie tej części lekcji w postaci zapisanych na tablicy wniosków o każdym z systemów politycznych.

5. Analiza multimedium dotyczącego wyników wyborów w Wielkiej Brytanii w latach 1992–2017. Dyskusja na temat zalet i wad systemu dwupartyjnego na przykładzie brytyjskim. Wykonanie ćwiczeń do multimedium.

Faza podsumowująca

1. Podsumowanie zajęć i dokończenie notatki z lekcji poświęconej systemom politycznym w państwach demokratycznych.

2. Wykonanie w parach wybranych przez nauczyciela ćwiczeń z modułu „Sprawdź się”.

Praca domowa:

Wykonanie pozostałych ćwiczeń z sekcji „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

Mateusz Kucharczyk, Hiszpania: będą kolejne wybory parlamentarne, euractiv.pl.

Artur Bartkiewicz, Ocasio‑Cortez: Cztery czy pięć partii w USA? To by się sprawdziło, rp.pl.

Bartosz Bartczak, Pięć wniosków po wyborach, gosc.pl.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Animację można zastosować do lekcji powtórzeniowej lub jako materiał do wykonania prezentacji o systemie politycznym Wielkiej Brytanii.