Sprawdź się
Zapoznaj się z wykresem, a następnie wykonaj ćwiczenie.
Wskaż, które zdania są prawdziwe, a które fałszywe.
Stwierdzenie | Prawda | Fałsz |
W Wielkiej Brytanii nie funkcjonuje system partii dominującej. | □ | □ |
W systemie dwublokowym o władzę walczą dwie partie. | □ | □ |
Zasada systemu łupów obowiązuje w Szwajcarii. | □ | □ |
Konstytucja USA gwarantuje istnienie systemu dwupartyjnego w USA. | □ | □ |
Do 2017 r. we Francji funkcjonował system kooperacji partii. | □ | □ |
Zapoznaj się z danymi w tabeli, a następnie wykonaj ćwiczenie.
wybory | SDSM | VMRO‑DPMNE | DUI | DPA | dwa największe ugrupowania |
---|---|---|---|---|---|
1990 | 25,3% | 24,8 | - | - | 50,1 |
1994 | 48,3% | bojkot | - | - | 48,3 |
1998 | 25,1% | 28,1 | - | - | 53,2 |
2002 | 40,5 | 24,4 | 11,9 | 5,2 | 64,9 |
2006 | 23,3 | 32,5 | 12,1 | 7,5 | 55,8 |
2008 | 23,6 | 48,8 | 12,8 | 8,3 | 72,4 |
2011 | 32,8 | 39 | 10,2 | 5,9 | 71,8 |
2014 | 24,9 | 42,2 | 13,5 | 5,8 | 67,1 |
2016 | 36,7 | 38,1 | 7,3 | 2,6 | 74,8 |
Indeks dolny Źródło: Jacek Wojnicki, Ewolucja systemu partyjnego Republiki Macedonii Północnej, „Wschodnioznawstwo” 2019, s. 30. Indeks dolny koniecŹródło: Jacek Wojnicki, Ewolucja systemu partyjnego Republiki Macedonii Północnej, „Wschodnioznawstwo” 2019, s. 30.
Materiał źródłowy do ćwiczeń 6 i 7.
Ocasio‑Cortez: Cztery czy pięć partii w USA? To by się sprawdziłoDemokratyczna kongresmenka z Nowego Jorku, Alexandria Ocasio‑Cortez, w rozmowie z MSNBC stwierdziła, że system dwupartyjny, jaki charakteryzuje amerykańską scenę polityczną, jest obecnie „trudny do nawigowania” i prowadzi do impasu. Zdaniem Ocasio‑Cortez „cztery czy pięć partii” w Kongresie sprawdziłoby się w USA.
Polityk, która sama określa się jako „demokratyczna socjalistka” ubolewała nad tym, że ludziom wydaje się, iż amerykańska polityka jest podzielona wyłącznie między lewicę (Demokraci) a prawicę (Republikanie). Tymczasem, jak zauważyła, 40 proc. amerykańskiej opinii publicznej określa się jako „niezależni” (Independents). – I to nie oznacza, że jesteśmy w środku, to oznacza, że nienawidzimy (tego podziału) – dodała.
- Sądzę, że jest całkowicie uprawnione powiedzieć, że dwupartyjny system, szczególnie w czasie impasu, jest mało sterowny – oceniła Ocasio‑Cortez.
- Może to jest błąd strukturalny. W kategoriach rozmowy, sądzę, że to dobry temat do rozmowy. Wiele innych rządów robi to (prowadzi takie debaty) – dodała zaznaczając, że eksperymenty z systemem wielopartyjnym można byłoby prowadzić na poziomie stanów i władz miejskich.
Amerykański system dwupartyjny jest pokłosiem większościowej ordynacji wyborczej obowiązującej w USA.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj ćwiczenie.
Hiszpania: będą kolejne wybory parlamentarneDwudniowe konsultacje „ostatniej szansy” króla Hiszpanii z liderami najważniejszych ugrupowań politycznych nie przyniosły oczekiwanego skutku. Filip VI poinformował, że obecnie „nie ma kandydata na premiera, który otrzymałby wymagane poparcie parlamentu”. Przed Hiszpanami czwarte od grudnia 2015 r. wybory parlamentarne.
Przed Hiszpanią kilka intensywnych tygodni (wybory najprawdopodobniej 10 listopada). W międzyczasie, Sąd Najwyższy w Madrycie orzeknie w sprawie 12 katalońskich działaczy niepodległościowych oskarżonych o zorganizowanie nielegalnego referendum niepodległościowego w Katalonii w październiku 2017 r.
Stare przyzwyczajenia
W ostatnich dniach z ust partyjnych liderów padały różne deklaracje w kontekście umożliwienia powołania rządu Pedro Sáncheza, jednak zabrakło tej najważniejszej, dotyczącej rzeczywistego wsparcia dla starań zwycięzcy kwietniowych wyborów. W efekcie, dwudniowe konsultacje przeprowadzone pod auspicjami Filipa VI, w których wzięło udział 15 przywódców i liderek hiszpańskich partii, zakończyły się fiaskiem. Wydany wczoraj późnym popołudniem komunikat króla Hiszpanii stanowi podsumowanie klinczu politycznego, w jakim od 2015 r. znajduje się Hiszpania. Jak obliczył w ubiegły piątek kataloński dziennik, od grudniowych wyborów 2015 r., które zapoczątkowały okres niestabilności politycznej, władza wykonawcza przez ponad 15 miesięcy (już ponad 450 dni) pracowała w trybie „pełniący obowiązki” (en funciones). Taki układ nie sprzyja stabilizacji ani przeprowadzeniu koniecznych reform. Obecnie jak na dłoni widać różnice między kulturą polityczną Hiszpanii i Włoch, które w międzyczasie również przeszły przez kryzys rządowy. Jednak dla Włochów zmiana rządu to nie pierwszyzna. W efekcie, w ciągu dwóch tygodni zawiązała się koalicja, której istnienie wydawało się niemożliwe jeszcze przed kilkoma miesiącami: antysystemowego Ruchu Pięciu Gwiazd (M5S) oraz centrolewicowej Partii Demokratycznej (PD). Tymczasem dla przyzwyczajonych do rzeczywistego systemu dwupartyjnego (od grudnia 1982 r. rządy na zmianę sprawowali socjaliści z PSOE lub konserwatyści z Partii Ludowej (PP)) Hiszpanów, przeszkodą nie do przezwyciężenia staje się funkcjonowanie w warunkach systemu wielopartyjnego, wymagającego od liderów skłonności do konsensusu.