Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Anna Grabarczyk

Przedmiot: Język polski

Temat: Elementy stoicyzmu i epikureizmu w poezji Horacego

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
8) wykazuje się znajomością i zrozumieniem treści utworów wskazanych w podstawie programowej jako lektury obowiązkowe;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
11) rozumie pojęcie motywu literackiego i toposu, rozpoznaje podstawowe motywy i toposy oraz dostrzega żywotność motywów biblijnych i antycznych w utworach literackich; określa ich rolę w tworzeniu znaczeń uniwersalnych;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
5) charakteryzuje główne prądy filozoficzne oraz określa ich wpływ na kulturę epoki;
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
IV. Samokształcenie.
1. rozwija umiejętność pracy samodzielnej między innymi przez przygotowanie różnorodnych form prezentacji własnego stanowiska;
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;
Lektura obowiązkowa
5) Horacy – wybrane utwory;
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń: spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto:
6) odczytuje poglądy filozoficzne zawarte w różnorodnych dziełach;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • redaguje notatkę na temat stoicyzmu i epikureizmu;

  • bierze udział w dyskusji na temat kwestii filozoficznych w życiu współczesnej młodzieży;

  • określa podmiot liryczny oraz sytuację liryczną w wybranych utworach Horacego;

  • odnajduje w utworach Horacego odniesienia do filozofii.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • z użyciem e‑podręcznika;

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o przygotowanie notatki o epikureizmie i stoicyzmie w dowolnej formie (tabela, punkty, opis) z uwzględnieniem następujących aspektów:
    - założyciele,
    - przedstawiciele,
    - data powstania danej szkoły filozoficznej,
    - najważniejsze hasła,
    - postawy.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel udostępnia uczniom e‑materiał. Uczniowie zapoznają się z treściami w sekcji „Wprowadzenie” oraz „Przeczytaj”.

  2. Chętna osoba odczytuje na głos fragment tekstu Joanny Bulskiej i Aliny Dworak:
    Od ponad wieku doświadczamy niespotykanego w  dziejach ludzkości postępu cywilizacyjnego, który skutkuje dokonującymi się przemianami kulturowymi i  społecznymi. To właśnie wskutek transformacji ustrojowej nastąpiły radykalne zmiany polityczne, społeczne, kulturowe, a  także wzrosło znaczenie edukacji i  wiedzy. Przemiany kulturowo‑cywilizacyjne, a  przede wszystkim ich dynamika, skok technologiczny oraz pojawienie się nowych narzędzi służących prawie natychmiastowej komunikacji z  całym światem przyczyniły się do przyspieszenia tempa życia. Ale jak każda przemiana, transformacja ustrojowa zrodziła inne, „nowe”, dotychczas nieznane problemy i związane z  tym zagrożenia, powstały dotąd nam obce wzory zachowań społeczno‑kulturowych, patologii społecznej, uzależnień i  stylu życia. Pokoleniu przełomu XX/XXI wieku dane jest zatem żyć w nowej, zmieniającej się rzeczywistości. Wchodzące w  dorosłość współczesne młode pokolenie jest wychowane w posttransformacyjnym społeczeństwie, zdominowanym przez konsumpcję oraz cechującym się przyśpieszonym tempem życia. Konsekwencją dokonujących się w  świecie przeobrażeń są trudności w  adaptacji, zwłaszcza młodego pokolenia, do wciąż zmieniającej się i niestabilnej rzeczywistości.
    Joanna Bulska, Alina Dworak, Społeczno‑środowiskowa perspektywa zagrożeń zdrowia pokolenia młodych dorosłych, „CHOWANNA” 2019, tom jubileuszowy.

  3. Nauczyciel pyta uczniów, czy zgadzają się z refleksjami z tekstu oraz o to, w jaki sposób młodzi ludzie odnoszą się obecnie do kwestii filozoficznych. Czy epikureizm i stoicyzm to postawy odpowiadające osobistym intuicjom uczniów dotyczącym właściwego sposobu życia? Czy można znaleźć słabe punkty dla obu z tych światopoglądów z perspektywy człowieka współczesnego?

Faza realizacyjna:

  1. Chętne osoby recytują pieśni Horacego. Następuje objaśnienie niezrozumiałych wyrażeń i odwołań kulturowych i historycznych. Wstępne rozpoznanie: określenie podmiotu lirycznego i sytuacji lirycznej. Następnie nauczyciel prosi uczniów, by wykonali wybrane przez nauczyciela ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się”.

  2. Uczniowie wspólnie z nauczycielem analizują mapę myśli. Następnie nauczyciel poleca uczniom, by w parach wykonali polecenia z sekcji „Mapa myśli”. Informuje, że ważny jest czas, ale i precyzja wykonania poleceń. Ocenia wyniki pracy najszybciej zgłaszających się par. Wyjaśnia ewentualne wątpliwości uczniów.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o odpowiedź na pytania, np.:
    – Jakie są różnice pomiędzy stoicyzmem a epikureizmem?
    – Odniesienia do której filozofii można odnaleźć w utworach Horacego?

Praca domowa:

  1. Satyra II 2 (Quae virtus et quanta) to obszerny utwór, w którym znalazł się m.in. fragment poświęcony ucztowaniu. Napisz tekst (liczący 120‑150 słów), w którym wykażesz, że zawarte w satyrze uwagi kulinarne wiążą się z określoną postawą filozoficzną.

Materiały pomocnicze:

  • Jerzy Krókowski: Wstęp, w: Horacy. Wybór poezji, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1975.

  • Bogna Skrzypczak‑Walkowiak, Od filozofii do filmozofii. Konteksty filozoficzne i filmowe na lekcjach języka polskiego w szkole ponadgimnazjalnej po 2001 roku, Poznań 2015.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Mapa myśli”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.