Autor: Sebastian Górski

Przedmiot: Wiedza o społeczeństwie

Temat: Polski ruch narodowy i jego twórcy

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

VII. Rywalizacja o władzę.

Uczeń:

1) przedstawia proces ewolucji instytucjonalnej i ideologicznej partii politycznych; charakteryzuje funkcje partii politycznych;

6) charakteryzuje etapy rozwoju systemu partyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• charakteryzuje uwarunkowania powstania polskiego ruchu narodowego;

• definiuje pojęcia: ruch narodowy, endecja, nacjonalizm, antysemityzm;

• analizuje znaczenie ruchu narodowego na historię polskiej państwowości;

• analizuje najważniejsze osiągnięcia i sukcesy polskiego ruchu narodowego.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych;

• burza mózgów;

• debata oksfordzka;

• analiza materiałów źródłowych.

Formy zajęć:

• praca indywidualna;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Przedstawienie tematu i celów zajęć.

2. Wybrana osoba zapisuje na tablicy dwa hasła – nacjonalizm i naród. Uczniowie w trakcie burzy mózgów podają skojarzenia dotyczące każdego z tych haseł. Po fazie twórczej następuje weryfikacja pomysłów i utworzenie definicji tych pojęć.

3. Dyskusja na temat: „Czy nacjonalizm i naród mogą istnieć osobno?”. Wybrane osoby przedstawiają wnioski.

Faza realizacyjna

1. Praca z audiobookiem. Zadaniem uczniów jest wynotowanie najważniejszych faktów, zagadnień, osób i ugrupowań. Następnie na podstawie dostępnych materiałów tworzą wspólnie na tablicy oś czasu dotyczącą ewolucji ruchu narodowego. Oś powinna być widoczna przez cały czas trwania zajęć, gdyż może służyć uczniom podczas debaty oksfordzkiej.

2. Nauczyciel dzieli klasę na trzy grupy zgodnie z zasadami przeprowadzania debaty oksfordzkiej – zwolennicy tezy, przeciwnicy tezy i publiczność. Wybierani są też marszałek i sekretarz. Temat debaty: „W XXI wieku nacjonalizm nie ma racji bytu”.

3. Uczniowie otrzymują czas na przygotowanie swoich argumentów, a następnie marszałek rozpoczyna debatę. Po przeprowadzonej debacie, w której każda ze stron ma określony czas na swoje wystąpienie, następuje głosowanie – publiczność decyduje, która ze stron za pomocą swoich argumentów była bardziej przekonująca.

Faza podsumowująca

1. Nauczyciel wraz z uczniami podsumowuje debatę. Oceniają siłę argumentów obu stron i sposób ich prezentowania.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne wskazane przez nauczyciela.

Materiały pomocnicze:

Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918‑1989, Warszawa 2011.

Natkowska M., Numerus clausus, getto ławkowe, numerus nullus, „paragraf aryjski”: antysemityzm na Uniwersytecie Warszawskim 1931–1939, Warszawa 1999.

Kawalec K., Roman Dmowski, Wrocław 2002.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Audiobook może być wykorzystany do przygotowania się do lekcji powtórkowej.