Dla nauczyciela
Autor: Marcin Sawicki
Przedmiot: historia
Temat: Czy można było inaczej? Polityka zagraniczna II Rzeczypospolitej
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum
Podstawa programowa:
XLII. Dzieje polityczne II Rzeczypospolitej.
Uczeń:
3) ocenia skuteczność polskiej polityki zagranicznej w okresie międzywojennym.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne:
Uczeń:
omawia sytuację Polski na arenie międzynarodowej w okresie międzywojennym;
wskazuje przyczyny trudności w prowadzeniu efektywnej polityki zagranicznej przez dyplomację II Rzeczypospolitej;
prezentuje najważniejsze postaci związane z polską polityką zagraniczną w okresie międzywojennym;
samodzielnie ocenia politykę zagraniczną Polski w okresie międzywojnia.
Strategie nauczania:
konstruktywizm,
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych;
analiza materiału źródłowego (porównawcza);
dyskusja;
metaplan;
elementy dramy.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg zajęć:
Przed lekcją:
Uczniowie przypominają sobie zagadnienia związane z walkami o polskie granice.
Nauczyciel wyznacza uczniów do przygotowania inscenizacji z postaciami Aleksandra Skrzyńskiego, Józefa Piłsudskiego, Ignacego Mościckiego, Józefa Becka oraz Edwarda Śmigłego‑Rydza. Wyznaczone osoby są odpowiedzialne za przygotowanie rekwizytów, strojów, atrybutów dla postaci historycznych.
Faza wstępna:
Nauczyciel wyświetla na tablicy temat lekcji, nawiązując do zagadnień opisanych w sekcji „Wprowadzenie”. Omawia cele lekcji.
Nauczyciel poleca uczniom przygotować w parach pytania związane z tematem lekcji. Czego uczniowie chcą się dowiedzieć? Co ich interesuje w związku z zakresem zajęć?
Faza realizacyjna:
Rekapitulacja. Metaplan. Uczniowie w czteroosobowych grupach analizują położenie Polski na arenie międzynarodowej w pierwszych latach niepodległości, po zakończeniu wojen o granice. Wybrana osoba może notować najważniejsze informacje na tablicy.
Inscenizacja w formie konferencji prasowej. Uczniowie, którzy przygotowali wystąpienia jako postaci polskiej polityki zagranicznej, opowiadają o jej kierunkach. „Skrzyński” powinien zwrócić uwagę na wojnę celną z Niemcami oraz układy w Rapallo i Locarno oraz ich konsekwencje dla Polski; „Piłsudski” – przedstawić założenia polityki Międzymorza oraz polityki prometejskiej, „Beck” – omówić politykę równowagi, „Mościcki” – scharakteryzować relacje z Niemcami, „Śmigły‑Rydz” – odnieść się do kwestii Zaolzia. Pozostali uczniowie, jako uczestnicy konferencji prasowej, zadają postaciom pytania.
Praca z multimedium („Film edukacyjny”). Uczniowie oglądają filmy, a następnie indywidualnie wykonują polecenia 4 i 5.
Faza podsumowująca:
Uczniowie starają się rozstrzygnąć problem: czy można było inaczej poprowadzić polską politykę zagraniczną w okresie międzywojennym? Przedstawiają swoje opinie wraz z uzasadnieniem.
Nauczyciel omawia przebieg zajęć i pracę uczniów, ocenia prezentacje „postaci historycznych”.
Praca domowa:
Wykonaj w domu ćwiczenia 1, 2, 6 i 8.
Materiały pomocnicze:
R. Kaczmarek, Historia Polski 1914–1989, Warszawa 2014.
M. Majewski, Kiedy wybuchnie wojna? 1938. Studium kryzysu, Warszawa 2019.
Wskazówki metodyczne:
Uczniowie mogą zapoznać się z treścią e‑materiału i filmów przed lekcją, a w czasie fazy realizacyjnej wykorzystać swoją wiedzę do udziału w inscenizacji.