Autorka: Anna Rabiega

Przedmiot: Wiedza o społeczeństwie

Temat: Metody rozwiązywania sporów międzynarodowych

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

XIII. Ład międzynarodowy.

Uczeń:

14) charakteryzuje na przykładach najczęściej stosowane sposoby rozwiązywania długotrwałych konfliktów między narodami i państwami.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje różne metody rozwiązywania sporów międzynarodowych;

  • wskazuje najistotniejsze podobieństwa i różnice między metodami rozwiązywania sporów międzynarodowych;

  • rozważa znaczenie zasady pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych;

  • metoda jigsaw;

  • WebQuest;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Uczniowie zapoznają się z treścią e‑materiału, żeby w czasie zajęć móc aktywnie uczestniczyć w dyskusji i rozwiązywać zadania.

Faza wstępna:

  1. Dyskusja wprowadzająca do zagadnień poruszanych w e‑materiale. Uczniowie, korzystając z własnej wiedzy, odpowiadają na pytania zawarte we Wprowadzeniu.

  2. Przedstawienie tematu „Metody rozwiązywania sporów międzynarodowych” i celów zajęć.

Faza realizacyjna:

  1. Praca z animacją. W trakcie emisji uczniowie sporządzają notatki, które przydadzą im się w dalszej pracy.

  2. Metoda jigsaw. Uczniowie odliczają do czterech. Następnie łączą się w zespoły wg przydzielonych numerów. Każda grupa opracowuje po jednej metodzie rozwiązywania sporów międzynarodowych przedstawionych w animacji oraz po jednej dodatkowej, opisanej w sekcji Przeczytaj (Metody rozwiązywania sporów międzynarodowych). Po zakończeniu pracy uczniowie zmieniają zespoły tak, by w każdym znalazła się przynajmniej jedna osoba z poprzednich grup. Uczniowie dzielą się wiedzą zdobytą wcześniej i uczą się od siebie nawzajem.

  3. Elementy WebQuestu. Nowo utworzone zespoły mają za zadanie wyszukać w zasobach internetowych przykłady zastosowania różnych metod rozwiązywania sporów na arenie międzynarodowej.

  4. Przedstawienie rezultatów pracy. Reprezentanci zespołów omawiają po dwie metody wraz z przykładami ich zastosowania. Pozostali uczniowie mogą zadawać pytania i weryfikować przedstawione informacje.

  5. Wspólne wykonanie ćwiczenia 1 dołączonego do animacji.

Faza podsumowująca:

  1. Na zakończenie nauczyciel dokonuje oceny pracy wylosowanej grupy. Prosi o samoocenę uczniów dotyczącą współpracy w zespole oraz wykonanego zadania. Dokonuje oceny pracy wybranych uczniów.

Praca domowa:

  1. Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne, których nie rozwiązali na zajęciach.

Materiały pomocnicze:

  • J. Bryła, Z. Czachór, W. Malendowski, Leksykon współczesnych międzynarodowych stosunków politycznych, Wrocław 2016.

  • Karta Narodów Zjednoczonych, libr.sejm.gov.pl.

  • Konrad Jan Marciniak, Arbitraż z perspektywy rozwoju historycznego prawa międzynarodowego, depot.ceon.pl

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Uczniowie mogą wykorzystać multimedium z sekcji „Animacja” do przygotowania się do lekcji powtórkowej.