Dla nauczyciela
Autor: Maria Gniłka‑Somerlik
Przedmiot: Język polski
Temat: Poeta serca i jego nabożne pieśni – Pieśń poranna, Pieśń wieczorna Franciszka Karpińskiego
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne. Uczeń:
przedstawi okoliczności wydawnicze zbioru Pieśni nabożne Franciszka Karpińskiego;
wskaże przyczyny dużej popularności zbioru Pieśni nabożne Franciszka Karpińskiego;
dokona analizy środków stylistycznych użytych przez Franciszka Karpińskiego w Pieśni porannej oraz Pieśni wieczornej;
wyjaśni funkcjonalność użytych środków artystycznych przez Franciszka Karpińskiego.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
z użyciem e‑podręcznika;
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;
telefony z dostępem do internetu.
Przebieg lekcji
Faza wprowadzająca
Zajęcia lekcyjne warto zacząć od refleksji jak uczniowie zaczynają i kończą swój dzień. Nauczyciel zapisuje na tablicy:
początek dnia
koniec dnia
Uczniowie dopisują swoje skojarzenia. Jeśli pojawi się słowo modlitwa, warto rozwinąć ten wątek i nawiązać do tematu lekcji. Następnie uczniowie słuchają nagrań pieśni w wersji śpiewanej. Pieśń poranna w wykonaniu Barbary Pospieszalskiej, Pieśń wieczorna w wykonaniu Bernarda Ładysza.
Uczniowie dzielą się swoimi wrażeniami po wysłuchaniu pieśni. Nauczyciel informuje uczniów, że w przedwojennej Polsce pieśni te były śpiewane prawie w każdym domu, nawet na apelach porannych i wieczornych w jednostkach wojskowych.
Nauczyciel przedstawia uczniom „Wprowadzenie” do lekcji, jej cele i zapisuje temat.
Faza realizacyjna
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Przeczytaj” i notują najważniejsze powody zapotrzebowania na pieśni religijne za czasów Franciszka Karpińskiego oraz okoliczności powstania zbioru: Pieśni nabożne. Dla utrwalenia wiedzy wykonują ćwiczenia 1‑2 z sekcji „Sprawdź się”.
W następnym kroku uczniowie rozpoczynają pracę z multimedium. Zapoznają się mapą myśli i na zasadzie analogii analizują użyte środki stylistyczne w Pieśni porannej i Pieśni wieczornej Franciszka Karpińskiego. Indywidualnie udzielają odpowiedzi na polecenia przyporządkowane do multimedium, następnie cały zespół klasowy wykonuje ćwiczenie nr 6 w sekcji „Sprawdź się”. W kolejnym kroku nauczyciel dzieli zespół klasowy na grupy, które wykonują ćwiczenia 3 i 4 w sekcji „Sprawdź się”. Po skończonej pracy nauczyciel podsumowuje z uczniami jej wyniki. Następnie każdy z uczniów indywidualnie wykonuje ćwiczenie 5 i 7.
Faza podsumowująca
W fazie podsumowującej nauczyciel prezentuje fragment utworu Mirona Białoszewskiego Stara pieśń na Binnarową i cały zespół klasowy wykonuje ćwiczenie nr 8 w sekcji „Sprawdź się”.
Praca domowa:
Porównaj Pieśń poranną Franciszka Karpińskiego z utworem Czego chcesz od nas Panie za Twe hojne dary Jana Kochanowskiego. Wskaż po dwa podobieństwa w sposobie ukazywania obrazów Boga i człowieka, które dostrzegasz w analizowanych tekstach.
Pieśń porannaKiedy ranne wstają zorze,
Tobie ziemia, Tobie morze,
Tobie śpiewa żywioł wszelki,
Bądź pochwalon, Boże wielki!A człowiek, który bez miary
Obsypany Twemi dary,
Coś go stworzył i ocalił,
A czemużby Cię nie chwalił?Ledwie oczy przetrzeć zdołam,
Wnet do mego Pana wołam.
Do mego Boga na niebie,
I szukam go koło siebie.Wielu snem śmierci upadli,
Co się wczora spać pokładli:
My się jeszcze obudzili,
Byśmy Cię, Boże, chwalili!
Czego chcesz od nas Panie za Twe hojne daryCzego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?
Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?
Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie:
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie.
Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje,
Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje.
Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy,
Bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy.
Tyś Pan wszytkiego świata. Tyś niebo zbudował
I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował.
Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi
I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi.
Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi
A zamierzonych granic przeskoczyć się boi.
Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają,
Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają,
Tobie k woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi,
Tobie k woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi,
Wino Jesień i jabłka rozmaite dawa,
Potym do gotowego gnuśna Zima wstawa.
Z Twej łaski nocna rosa na mdłe zioła padnie,
A zagorzałe zboża deszcz ożywia snadnie.
Z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności,
A Ty każdego żywisz z Twej szczodrobliwości.
Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi,
Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi.
Materiały dodatkowe:
Tomasz Chachulski, Franciszek Karpiński jako poeta religijny, [w:] Motywy religijne w twórczości pisarzy polskiego Oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Lublin 1995.
Czesław Zgorzelski, Od Oświecenia ku Romantyzmowi i współczesności: (szkice historyczno‑literackie), Warszawa 1978.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Mapa myśli” do przygotowania się do lekcji powtórkowej.