Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Imię i nazwisko autora:

Andrzej Kajetan Wróblewski

Włodzimierz Natorf

Przedmiot:

Fizyka

Temat zajęć:

Zasada korespondencji, czyli jak Niels Bohr patrzy na kolejkę elektryczną?

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy, zakres rozszerzony; rozszerzenie zapisów podstawy programowej.

Podstawa programowa:

Cele kształcenia - wymagania ogólne:
II. Rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem praw i zależności fizycznych.
IV. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy materiałów źródłowych, w tym tekstów popularnonaukowych.

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Wymagania przekrojowe. Uczeń:
3) prowadzi obliczenia szacunkowe i poddaje analizie otrzymany wynik;
4) przeprowadza obliczenia liczbowe posługując się kalkulatorem;
7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach;
14) przeprowadza obliczenia i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności pomiaru lub z danych;
15) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, nazywa je oraz wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla jego przebiegu;
16) przedstawia własnymi słowami główne tezy tekstu popularnonaukowego z dziedziny fizyki lub astronomii;
17) przedstawia wybrane informacje z historii odkryć kluczowych dla rozwoju fizyki.
X. Fizyka atomowa. Uczeń:
4) interpretuje linie widmowe jako skutek przejść między poziomami energetycznymi w atomach z emisją lub absorpcją kwantu światła; rozróżnia stan podstawowy i stany wzbudzone atomu.

Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Wymagania przekrojowe. Uczeń:
3) prowadzi obliczenia szacunkowe i poddaje analizie otrzymany wynik;
4) przeprowadza obliczenia liczbowe posługując się kalkulatorem;
7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach;
16) przeprowadza obliczenia i zapisuje wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności pomiaru lub z danych;
17) przedstawia wybrane informacje z historii odkryć kluczowych dla rozwoju fizyki;
18) przedstawia własnymi słowami główne tezy tekstu popularnonaukowego z dziedziny fizyki lub astronomii;
19) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, nazywa je oraz wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla jego przebiegu.
XI. Fizyka atomowa. Uczeń:
4) rozróżnia widma emisyjne i absorpcyjne gazów; interpretuje linie widmowe jako skutek przejść między poziomami energetycznymi w atomach z emisją lub absorpcją kwantu światła; rozróżnia stan podstawowy i stany wzbudzone atomu.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2018 r.:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  1. przedstawi wybrane osiągnięcia Nielsa Bohra, ze szczególnym uwzględnieniem zasady korespondencji;

  2. przeanalizuje model kwantowego opisu ruchu układu makroskopowego;

  3. przedstawi argumenty na poparcie tezy, że przedstawiony model ilustruje zasadę korespondencji.

Strategie nauczania:

strategia odwróconej klasy z elementami nauczania problemowego

Metody nauczania:

wystąpienia uczniów, dyskusja kierowana przez nauczyciela

Formy zajęć:

wspólna praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

szkolna tablica, komputer z rzutnikiem, dostęp do internetu

Materiały pomocnicze:

niniejszy e‑materiał; e‑materiały „Na czym polega stan podstawowy atomu?”, „Na czym polega stan wzbudzony atomu?”, „Emisja i absorpcja promieniowania przez swobodne atomy.”

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Na poprzedniej lekcji nauczyciel zlecił uczniom zapoznanie się z e‑materiałem, oraz specyficznie zalecił wykonanie, na piśmie, poleceń 2‑6 po audiobooku. Zlecił także zapoznanie się z trzema pozostałymi e‑materiałami (lub ich przypomnienie sobie) pod kątem podstawowych pojęć związanych z budową atomu i emisją przezeń energii.
Lekcja rozpoczyna się od sprawdzenia, czy i jakie problemy mieli uczniowie z poleceniami 2‑5 i ewentualnego rozstrzygnięcia tych problemów. Nauczyciel zapisuje na tablicy wyniki liczbowe oraz wyprowadzane kluczowe zależności energii oraz zmiany energii od liczby kwantowej n.
Uczniowie przypominają pojęcia „stan podstawowy” i „stan wzbudzony” atomu oraz podstawowe prawidłowości w procesach emisji i absorpcji promieniowania przez atomy.

[Opcjonalnie, dla klasy kształconej w zakresie rozszerzonym: nauczyciel wskazuje związek postulatu nr 2. z problematyką fali stojącej w ośrodku o długości L = 2pir, gdy długość tej fali dana jest związkiem λ = h p oraz z problematyką momentu pędu wagonika.]

Nauczyciel zapowiada temat lekcji (o zasadzie korespondencji i zaprasza uczniów do dyskusji na temat czterech tez w poleceniu 6.

Faza realizacyjna:

Uczniowie przedstawiają argumenty za poszczególnymi tezami. Mogą też przedstawiać argumenty przeciw którejkolwiek z nich. Nauczyciel porządkuje i systematyzuje dyskusję, dbając o jej poziom merytoryczny. Zapisuje ważkie (rozstrzygające) argumenty dla każdej z tez, w razie potrzeby uzupełniając czy korygując wypowiedzi uczniów. Odnosi się także do ewentualnych argumentów przeciwko każdej z tez.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel podsumowuje dyskusję za pomocą stwierdzenia, że kwantowy opis makroskopowego układu pozwala wyróżnić co najmniej dwa zakresy wartości liczby kwantowej:
- taki, w którym odnosimy (makroskopowo) wrażenie, że z układem „nic się nie dzieje”, że wagonik spoczywa;
- taki, w którym zmiany prędkości i energii układu mają – z makroskopowego punktu widzenia – charakter ciągły.

Fakt ten stanowi ilustrację zasady komplementarności Bohra.

[Opcjonalnie, dla klasy kształconej w zakresie rozszerzonym: nauczyciel wskazuje istnienie górnego ograniczenia dla wartości liczby kwantowej związanego ze zbliżaniem się prędkości do c lub ze zbliżaniem się energii do mcIndeks górny 2 i z koniecznością takiej modyfikacji modelu, by uwzględniał on efekty relatywistyczne.]

Praca domowa:

Uczniowie mają za zadanie opracować model zjawiska „jonizacji” dla wagonika na kołowym torowisku. Model może być czysto jakościowy lub częściowo ilościowy.
Powinni przy tym rozstrzygnąć, czy zaproponowana „jonizacja” następuje w granicy nieskończenie dużych wartości liczby kwantowej n, czy wyznacza górną granicę dla dopuszczalnych wartości liczby n.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Notkę biograficzną oraz zadania można wykorzystać jako kilkuminutowy wstęp (zainteresowanie tematem) do lekcji o budowie atomów i jej związku z widmami.