Dla nauczyciela
Autor: Justyna Biernacka
Przedmiot: Matematyka
Temat: Funkcja parzysta i jej przykłady
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
V. Funkcje. Zakres podstawowy.
Uczeń:
1) określa funkcje jako jednoznaczne przyporządkowanie za pomocą opisu słownego, tabeli, wykresu, wzoru (także różnymi wzorami na różnych przedziałach);
2) oblicza wartość funkcji zadanej wzorem algebraicznym;
3) odczytuje i interpretuje wartości funkcji określonych za pomocą tabel, wykresów, wzorów itp., również w sytuacjach wielokrotnego użycia tego samego źródła informacji lub kilku źródeł jednocześnie;
4) odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę, zbiór wartości, miejsca zerowe, przedziały monotoniczności, przedziały, w których funkcja przyjmuje wartości większe (nie mniejsze) lub mniejsze (nie większe) od danej liczby, największe i najmniejsze wartości funkcji (o ile istnieją) w danym przedziale domkniętym oraz argumenty, dla których wartości największe i najmniejsze są przez funkcję przyjmowane.
Zakres rozszerzony.
Uczeń:
1) na podstawie wykresu funkcji rysuje wykres funkcji ;
2) posługuje się złożeniami funkcji;
3) dowodzi monotoniczności funkcji zadanej wzorem, jak w przykładzie: wykaż, że funkcja jest monotoniczna w przedziale .
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wykorzystuje definicję funkcji parzystej;
bada czy podana funkcja jest parzysta;
rozpoznaje na podstawie wykresu funkcję parzystą;
stosuje własności funkcji parzystych.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
pogadanka;
wykład informacyjny;
pokaz multimedialny;
analiza przypadków;
dyskusja.
Formy pracy:
praca w grupach;
praca indywidualna;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z dostępem do internetu w takiej liczbie, żeby każdy uczeń miał do dyspozycji komputer;
zasoby multimedialne zawarte w e–materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Faza wstępna:
Nauczyciel przed lekcją polecając, aby uczniowie w ramach przygotowania do lekcji przypomnieli sobie wiadomości dotyczące funkcji i jej własności.funkcji i jej własności.
Na lekcji uczniowie wspólnie przypominają wiadomości o funkcjach.
Nauczyciel podaje temat i cele zajęć, wspólnie z uczniami ustala kryteria sukcesu.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel prosi o przypomnienie własności symetrii.
Przedstawia definicję funkcji parzystej oraz jej związek z symetrią wykresu względem osi układu współrzędnych.
Podział klasy na grupy.
Uczniowie pracują w grupach metodą analizy przypadku. Analizują przykłady zawarte w sekcji „Przeczytaj” oraz „Animacja”.
Podczas pracy indywidualnej, uczniowie wykonują polecenia umieszczone pod animacją. Napotkane trudności wyjaśniają korzystając z pomocy nauczyciela.
Uczniowie wykonują zaproponowane ćwiczenia interaktywne.
Faza podsumowująca:
Na podsumowanie lekcji nauczyciel zadaje uczniom pytania dotyczące ćwiczeń. Uczniowie wskazują nauczycielowi, na jakie trudności natknęli się rozwiązując zadania.
Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, udziela uczniom informacji zwrotnej.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują w domu ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się”.
Materiały pomocnicze:
Funkcja i jej własności. Część IFunkcja i jej własności. Część I
Wskazówki metodyczne:
Animacja może być wykorzystana przez nauczyciela jako podsumowanie prac grup uczniowskich. Może być też wykorzystana na zajęciach poświęconych kompleksowemu badaniu własności funkcji.