Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Paweł Kaniowski

Przedmiot: Filozofia

Temat: Kartezjusz: wpływ i recepcja

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
II. Elementy historii filozofii.
3. René Descartes. Uczeń:
1) wyjaśnia, na czym polega kartezjański racjonalizm, sceptycyzm metodyczny i dualizm psychofizyczny;
2) objaśnia sens formuły „myślę, więc jestem”;
3) krytycznie rekonstruuje kartezjański argument na rzecz istnienia świata zewnętrznego;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne (językiem ucznia):

  • Poznasz recepcję myśli Kartezjusza w jego czasach i na przestrzeni kolejnych wieków.

  • Zrekonstruujesz zarzuty wobec kartezjanizmu.

  • Przeanalizujesz znaczenie kartezjańskiego przewrotu w filozofii dla rozwoju myśli i kultury następnych stuleci.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • pojmuje rolę filozofii jako fundamentalnego składnika dziedzictwa kultury śródziemnomorskiej;

  • dostrzega w poglądach filozofów paradygmaty myślowe, które są obecne w kulturze na przestrzeni wieków;

  • rozpoznaje związki między filozofią a innymi działami kultury europejskiej, zwłaszcza między filozofią a sztuką (w tym literaturą piękną), religią i nauką.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • nauczanie wyprzedzające.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja;

  • audiobook.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel prosi uczniów, aby zastanowili się nad znaczeniem słów „jestem” i „myślę”. Następnie przygotowują odpowiedzi na pytania:
    Skąd wiem, że istnieję?
    Skąd wiem, że myślę?
    – Czy możemy to wiedzieć na pewno?
    Odpowiedzi zapisują na kartkach, dokańczając zdania: „Wiem, że istnieję, bo...”; „Wiem, że myślę, bo...”.

Faza wprowadzająca:

  1. Po zalogowaniu na platformie nauczyciel prezentuje (na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika) temat lekcji oraz cele zajęć. Omawia lub ustala razem z uczniami kryteria sukcesu.

  2. Dyskusja wprowadzająca. Prowadzący zajęcia prosi uczniów, aby na forum klasy odczytali przygotowane w domach odpowiedzi na pytania:
    – Czy możemy coś wiedzieć na pewno?
    Co możemy wiedzieć na pewno?
    Tę część lekcji kończy krótka dyskusja na temat relacji między słowami „jestem” i „myślę”.

Faza realizacyjna:

  1. Praca z tekstem: Uczniowie zapoznają się z treścią multimedium w sekcji „Audiobook”. Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy. Każda z nich ma za zadanie przygotować odpowiedzi na pytania:
    – grupa 1.: Od czego zależy poznawalność świata według Kartezjusza? 
    grupa 2.: Od czego zależy poznawalność świata według Husserla?
    Po wykonaniu zadania wyniki pracy omawiane są na forum klasy.

  2. Praca z multimedium. Prowadzący zajęcia wyświetla na tablicy interaktywnej lub za pomocą rzutnika multimedium w sekcji „Audiobook”. Uczniowie odczytują polecenia:
    – Wysłuchaj nagrania i zapoznaj się z poglądami Edmunda Husserla. Zastanów się, na ile jego filozofia jest kontynuacją kartezjanizmu, a na ile jego przekroczeniem.
    – Podyskutuj ze swoją koleżanką lub kolegą z klasy o tym, jak postrzegacie rozum oraz jaki jest wasz stosunek do możliwości poznania przez niego prawdy.
    Uczniowie pracują w parach. Następnie ochotnicy odczytują swoje odpowiedzi na głos.

  3. Ćwiczenia przedmiotowe. Nauczyciel, korzystając z tablicy interaktywnej lub rzutnika, wyświetla treść ćwiczeń nr 2 i nr 3. Uczniowie pracują nad odpowiedziami indywidualnie. Następnie prowadzący zajęcia sprawdza w panelu użytkownika udzielone odpowiedzi i omawia je z uczniami.

  4. Ostatnią partię ćwiczeń (nr 4, 5, 6) uczniowie wykonują wspólnie i omawiają je z nauczycielem.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel zadaje uczniom pytania:
    - Jakie, waszym zdaniem, było znaczenie zwrotu ku ego cogito (ja myślącemu) w filozofii i kulturze
    - Czy potraficie podać przykład zmiany, która nastąpiła w którejś z tych dziedzin?

  2. Wybrany uczeń podsumowuje zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

  1. Napisz esej, który byłby rozwinięciem następującej myśli Kartezjusza: „Czytanie dobrych książek jest niczym rozmowa z najwspanialszymi ludźmi minionych czasów”.

Materiały pomocnicze:

  • Drozdowicz Z., Kartezjusz a współczesność, Poznań 1980.

  • Kołakowski L., O co nas pytają wielcy filozofowie. Kartezjusz, Kraków 2005.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Uczniowie zapoznają się z multimedium w sekcji „Audiobook” i przygotowują do niego pytania. Następnie zadają je sobie nawzajem, sprawdzając stopień przyswojenia jego treści.