Dla nauczyciela
Autorka: Małgorzata Krzeszowska
Przedmiot: wiedza o społeczeństwie
Temat: Media – era telewizji
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
II. Społeczeństwo obywatelskie.
Uczeń:
6) przedstawia współczesne media w Rzeczypospolitej Polskiej – wymienia główne dzienniki, tygodniki społeczno‑polityczne, stacje telewizyjne i radiowe, portale internetowe; charakteryzuje wybrany tytuł/stację/portal ze względu na specyfikę, formy i treści przekazu.
Zakres rozszerzony
VI. Społeczeństwo obywatelskie i kultura polityczna.
Uczeń:
14) charakteryzuje rolę współczesnych mediów w debacie publicznej; analizuje przebieg debaty publicznej na wybrany temat;
16) krytycznie analizuje przekazy medialne; wyjaśnia podstawowe mechanizmy manipulacji wykorzystywane w mediach; wskazuje rolę Rady Etyki Mediów w Rzeczypospolitej Polskiej.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje obywatelskie;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wyjaśnia, jak na odbiorcę działa obraz;
analizuje wpływ telewizji na rzeczywistość;
porównuje wpływ telewizji na kampanie w Polsce i w Stanach Zjednoczonych.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
quiz;
dyskusja;
mapa myśli;
rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych.
Formy zajęć:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg zajęć:
Przed lekcją
1. Uczniowie zapoznają się z treściami w sekcji „Przeczytaj”.
Faza wstępna
1. Przedstawienie tematu „Media – era telewizji” i celów zajęć.
2. Weryfikacja wiedzy pierwotnej. Uczniowie w parach opracowują mapy myśli związane z przedstawionym tematem. Wybrana para przedstawia swoje propozycje i zapisuje je na tablicy. Pozostali uczniowie odnoszą się do tych sugestii, uzupełniając je o swoje pomysły.
Faza realizacyjna
1. Praca w grupach z treścią e‑materiału. Uczniowie na podstawie „Przeczytaj” układają pytania do quizu dla innych grup. Następnie wspólnie określają zasady rywalizacji i punktowania dobrych odpowiedzi (np. gra na czas lub na liczbę poprawnych odpowiedzi).
2. Przeprowadzenie gry w klasie. Wybrana osoba dba o prawidłowy przebieg quizu zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Nauczyciel nagradza zwycięską drużynę, np. ocenami z aktywności.
3. Praca z audiobookiem. Uczniowie wypunktowują w zeszytach najważniejsze informacje. Następnie wykonują ćwiczenie 1 dołączone do materiału.
4. Dyskusja na temat znaczenia telewizji w XX w. i współcześnie. Uczniowie wyjaśniają jej znaczenie dla ich rodziców i dziadków, a następnie dla nich samych. Zastanawiają się nad przyszłością telewizji. Wnioski z dyskusji umieszczają w ćwiczeniu 2 do multimedium.
5. Indywidualne wykonanie ćwiczeń nr 1–4 z sekcji „Sprawdź się”, a następnie porównanie odpowiedzi z kolegą lub koleżanką.
Faza podsumowująca
1. Uczniowie uzupełniają zdanie: „Telewizja jest jak…, ponieważ…”.
2. Wybrane osoby podsumowują zajęcia ze swojego punktu widzenia.
Praca domowa:
Wykonaj pozostałe ćwiczenia interaktywne.
Materiały pomocnicze:
Sławomir Malinowski*, Telewizja Dziewcząt i Chłopców (1957‑1993). Historia niczym baśń z innego świata*, Oficyna Wydawnicza Impuls 2020.
Tadeusz Pikulski*, Prywatna historia telewizji publicznej*, Wydawnictwo Muza 2004.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Uczniowie mogą wykorzystać multimedium z sekcji „Audiobook” jako inspirację do przygotowania własnej prezentacji multimedialnej.