Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Patrycja Męcik, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Jak obliczyć szybkość reakcji chemicznych?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego - kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
IV. Kinetyka i statyka chemiczna. Energetyka reakcji chemicznych. Uczeń:
1) definiuje szybkość reakcji (jako zmianę stężenia reagenta w czasie);
Zakres rozszerzony
IV. Kinetyka i statyka chemiczna. Energetyka reakcji chemicznych. Uczeń:
1) definiuje i oblicza szybkość reakcji (jako zmianę stężenia reagenta w czasie);
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
definiuje pojęcie szybkości reakcji chemicznej;
oblicza szybkość reakcji chemicznej;
rysuje wykres zależności stężenia reagentów od czasu;
na podstawie danych doświadczalnych oblicza szybkość reakcji chemicznej.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
dyskusja dydaktyczna;.mapa myśli;
kula śniegowa;
analiza tekstu źródłowego;
ćwiczenia uczniowskie;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu;
rzutnik multimedialny;
słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel wykorzystuje pytania zawarte we wprowadzeniu do e‑materiału, np.: Jak obliczamy prędkość jadącego samochodu? Jak wykonać obliczenia, aby otrzymać konkretną wartość szybkości reakcji chemicznej? Jak przeprowadzamy pomiar szybkości reakcji? Czym różnią się pojęcia prędkość i szybkość, kiedy które stosujemy?
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele.
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół pojęcia szybkości reakcji chemicznej. Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło szybkość reakcji, uczniowie podają swoje pomysły w formie mapy myśli, zapisują w swoich zeszytach podane propozycje.
Faza realizacyjna:
Praca w czwórkach. Nauczyciel rozdaje uczniom kartki A4 i zadaje uczniom pytania, zapisuje na tablicy: Czy i jak można zmierzyć szybkość reakcji chemicznej? Czy przez cały czas przebiegu reakcji szybkość jej jest taka sama, czy się zmienia? Uczniowie starają się w grupach ustalić odpowiedzi, po czym chętni lub wskazani uczniowie z grupy odpowiadają na postawione pytania. Po zaprezentowaniu odpowiedzi przez grupy uczniowie z pomocą nauczyciela starają się wspólnie ustalają poprawne odpowiedzi. Nauczyciel wspiera uczniów i ewentualnie wyjaśnia niezrozumiałe kwestie.
Uczniowie analizują w e‑materiale tekst dotyczący obliczania szybkości reakcji chemicznej, konfrontują wypracowany wcześniej sposób obliczania z informacjami zawartymi w tekście, po czym indywidualnie wykonują polecenie 1 i 2 zawarte w bloku tekstowym e‑materiału. Po wykonaniu zadania chętni lub wskazani uczniowie podchodzą do tablicy, gdzie rozwiązują i tłumaczą rozwiązanie poleceń. Nauczyciel monitoruje i ewentualnie wyjaśnia niezrozumiałe kwestie.
Uczniowie samodzielnie analizują medium bazowe (film samouczek) i sprawdzają swoją wiedzę wykonując ćwiczenia załączone do medium.
Uczniowie indywidualnie konfrontują swoją mapę myśli z informacjami, które pozyskali w e‑materiale, sprawdzają czy podane przez nich informacje są prawdziwe i dopisują jeszcze inne nowe.
Nauczyciel informuje uczniów, że będą rozwiązywali zadania (6‑8) zawarte w e‑materiale dotyczące obliczeń związanych z szybkością reakcji chemicznych. Mówi, że uczniowie będą pracowali metodą kuli śniegowej:
Najpierw indywidualnie opracują odpowiedź na podane zadania.
Potem połączą się w pary, porównają swoje propozycje i spiszą na osobnej kartce listę swoich wspólnych rozwiązań.
Następnie uczniowie zgromadzą się w czwórkach i w podobny sposób skonfrontują swoje stanowiska, a zebrane rozwiązania zapiszą na nowej kartce.
W dalszej części uczniowie połączą się w jeszcze liczniejsze grupy, aż wobec postawionego problemu wypowie się cała klasa. Wszystkie uzgodnione na forum całej klasy odpowiedzi wraz z argumentami zostaną zapisane na tablicy.
Po wykonaniu zadania i ustaleniu wspólnie przez uczniów rozwiązania/odpowiedzi nauczyciel weryfikuje ją i w razie potrzeby uzupełnia.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów, wykorzystując pytania z e‑materiału, np.:
Co to jest szybkość reakcji chemicznej?
Za pomocą jakich wzorów możemy wyznaczyć szybkość reakcji chemicznej?
Jaka jest jednostka szybkości reakcji chemicznej?
Jakie metody pozwalają na pomiar danych za pomocą, których możliwe jest obliczenie szybkości reakcji chemicznej?
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie również zamieszczają w swoim portfolio:
Przypomniałem sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Czego się nauczyłam/łem...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Nauczyciel zleca uczniom wykonanie pozostałych ćwiczeń w e‑materiale.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Film samouczek może być wykorzystany jako pomoc podczas rozwiązywania ćwiczeń zadanych w ramach pracy domowej oraz podczas przygotowywania się do sprawdzianu.
Materiały pomocnicze:
Arkusze A4;
Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Co to jest szybkość reakcji chemicznej?
Za pomocą jakich wzorów możemy wyznaczyć szybkość reakcji chemicznej?
Jaka jest jednostka szybkości reakcji chemicznej?
Jakie metody pozwalają na pomiar danych za pomocą których możliwe jest obliczenie szybkości reakcji chemicznej?