Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Marta Kulikowska

Przedmiot: Język polski

Temat: Co wiąże Rafała Wojaczka z nurtem poezji turpistycznej?

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
2) rozpoznaje konwencje literackie i określa ich cechy w utworach (fantastyczną, symboliczną, mimetyczną, realistyczną, naturalistyczną, groteskową);
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
6) rozpoznaje w tekstach literackich: ironię i autoironię, komizm, tragizm, humor, patos; określa ich funkcje w tekście i rozumie wartościujący charakter;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
13) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty, dostrzega kontynuacje i nawiązania w porównywanych utworach, określa cechy wspólne i różne;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
6) odczytuje pozaliterackie teksty kultury, stosując kod właściwy w danej dziedzinie sztuki;
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
2) buduje wypowiedź w sposób świadomy, ze znajomością jej funkcji językowej, z uwzględnieniem celu i adresata, z zachowaniem zasad retoryki;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
6) tworzy spójne wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, referat, szkic interpretacyjny, szkic krytyczny, definicja, hasło encyklopedyczne, notatka syntetyzująca;
IV. Samokształcenie.
1. rozwija umiejętność pracy samodzielnej między innymi przez przygotowanie różnorodnych form prezentacji własnego stanowiska;
2. porządkuje informacje w problemowe całości poprzez ich wartościowanie; syntetyzuje poznawane treści wokół problemu, tematu, zagadnienia oraz wykorzystuje je w swoich wypowiedziach;
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń: spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto:
6) rozpoznaje w utworach literackich konwencje: baśniową, oniryczną, turpistyczną, nadrealistyczną, postmodernistyczną;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • wyjaśnia, dlaczego Rafał Wojaczek jest nazywany polskim Arturem Rimbaudem,

  • interpretuje wybrane wiersze Wojaczka (Pewne rymy, Groteska odjazdu) w kontekście wiersza Padlina Artura Rimbauda,

  • wskazuje w interpretowanych utworach elementy obrazowania turpistycznego.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel prosi uczniów, by przypomnieli sobie barokowe obrazy wykorzystujące motyw tańca śmierci i motyw vanitas. Poleca, by zwrócili szczególną uwagę na sposób przedstawiania rozkładu ludzkiego ciała i wizerunek śmierci. Zainteresowane osoby mogą przygotować prezentację, najlepiej ilustrowaną muzyką (jej dobór oczywiście należy do uczniów).
    Wszystkim uczniom nauczyciel poleca, by zapoznali się z blokiem tekstowym oraz galerią zdjęć interaktywnych zamieszczonymi w e‑materiale Co wiąże Rafała Wojaczka z nurtem poezji turpistycznej?.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyświetla na tablicy temat lekcji oraz cele zajęć, omawiając lub ustalając razem z uczniami kryteria sukcesu.

  2. Nauczyciel pyta: Czy wiecie, czym charakteryzuje się turpizm? Dlaczego twórcy (barokowi albo współcześni) zajmowali się zjawiskami, od których ludzie raczej uciekają (rozkład, przemijanie, kalectwo, śmierć)?

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi chętną lub wybraną osobę o odczytanie wiersza Ch. Baudelaire'a Padlina. Pozostali uczestnicy zajęć mają za zadanie, słuchając, wynotować elementy obrazowania turpistycznego. Później wybrane osoby odczytują swoje propozycje, a inni uczniowie mogą je uzupełnić.

  2. Uczniowie dzielą się na dwie grupy, pierwsza wykonuje ćwiczenia związane z wierszem Pewne rymy, druga związane z Groteską odjazdu. Po upływie wyznaczonego czasu nauczyciel prosi wybrane osoby o przedstawienie odpowiedzi i weryfikuje ich poprawność.

  3. Następnie nauczyciel pyta: co sądzicie na temat autokreacji artystycznej Rafała Wojaczka? Przecież w dużej mierze oparta jest na fascynacji tym, co w potocznym rozumieniu poezja powinna omijać. Uczniowie swobodnie dyskutują, wykorzystując informacje z bloku tekstowego i podpierając się cytatami z wierszy Rafała Wojaczka zamieszczonymi w galerii zdjęć interaktywnych. Następnie wykonują w parach ćw. 7 z sekcji „Sprawdź się”, które może być podsumowaniem dyskusji.

Faza podsumowująca:

  1. Podsumowaniem lekcji może być odpowiedź na pytanie zawarte w ćw. 8: Niektórych artystów już za życia otacza legenda. Kto i dlaczego tworzy poetyckie legendy? Uczniowie odpowiadają swobodnie, a nauczyciel przysłuchuje się ich rozmowie.

Praca domowa:

  1. W ramach zadania domowego uczniowie wykonują ćw. 9 z e‑materiału.

Materiały pomocnicze:

  • Tomasz Kunz, „Ja”, którego nie było: transformacje podmiotowości w liryce Rafała Wojaczka, „Pamiętnik Literacki”, 85/4.

  • Romuald Cudak, Biblia Rafała Wojaczka, Katowice 1993.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Ilustracja interaktywna” jako inspirację do przygotowania własnej prezentacji multimedialnej.