Autor: Bartosz Zadrożny

Przedmiot: Informatyka

Temat: Budowa maszyn inteligentnych

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów na bazie logicznego i abstrakcyjnego myślenia, myślenia algorytmicznego i sposobów reprezentowania informacji.
IV. Rozwijanie kompetencji społecznych, takich jak: komunikacja i współpraca w grupie, w tym w środowiskach wirtualnych, udział w projektach zespołowych oraz zarządzanie projektami.
V. Przestrzeganie prawa i zasad bezpieczeństwa. Respektowanie prywatności informacji i ochrony danych, praw własności intelektualnej, etykiety w komunikacji i norm współżycia społecznego, ocena zagrożeń związanych z technologią i ich uwzględnienie dla bezpieczeństwa swojego i innych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
IV. Rozwijanie kompetencji społecznych.
Zakres podstawowy. Uczeń:
2) podaje przykłady wpływu informatyki i technologii komputerowej na najważniejsze sfery życia osobistego i zawodowego; korzysta z wybranych e‑usług; przedstawia wpływ technologii na dobrobyt społeczeństw i komunikację społeczną;
Zakres rozszerzony. Uczeń spełnia wymagania określone dla zakresu podstawowego, a ponadto:
2) analizuje i charakteryzuje wpływ trendów w historycznym rozwoju pojęć, metod informatyki oraz technologii na możliwości rozwiązywania problemów teoretycznych i praktycznych;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.

Cele operacyjne (językiem ucznia):

  • Wyjaśnisz, na czym w teorii polega budowa maszyn inteligentnych.

  • Przeanalizujesz koncepcję uczenia maszynowego.

  • Scharakteryzujesz zagrożenia związane z budową i rozwojem maszyn inteligentnych.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • dyskusja;

  • rozmowa nauczająca z wykorzystaniem multimedium i ćwiczeń interaktywnych;

  • metody aktywizujące;

  • burza mózgów.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Przygotowanie do zajęć. Nauczyciel loguje się na platformie i udostępnia e‑materiał: „Budowa maszyn inteligentnych”. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treściami w sekcji „Przeczytaj”.

Faza wstępna:

  1. Przykładem sytuacji problemowej może być kwestia rozwoju pojazdów autonomicznych, robotów‑nauczycieli czy prób stworzenia sztucznej świadomości.

  2. Prowadzący wyświetla na tablicy interaktywnej zawartość sekcji „Wprowadzenie” i omawia cele do osiągnięcia w trakcie lekcji.

  3. Rozpoznanie wiedzy uczniów. Nauczyciel prosi wybranego ucznia lub uczniów o przedstawienie sytuacji problemowej związanej z tematem lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Praca z tekstem. Uczniowie przystępują do cichego czytania tekstu e‑materiału. Indywidualnie zapoznają się z treścią w sekcji „Przeczytaj”.

  2. Praca z multimedium nauczyciel wyświetla zawartość sekcji „Prezentacja multimedialna”. Uczniowie zapoznają się z jej treścią. Następnie w grupach czteroosobowych przeprowadzają burzę mózgów, w trakcie której szukają przykładów uczenia maszynowego w praktyce. Następnie wybierają jeden z nich i zastanawiają się, jak można je ulepszyć. Reprezentanci grup przedstawiają wyniki pracy na forum klasy. Po każdym wystąpieniu następuje dyskusja, w trakcie której nauczyciel i pozostali uczniowie odnoszą się do tego, co usłyszeli.

  3. Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy. Jedna grupa to zwolennicy rozwoju maszyn inteligentnych, a druga – przeciwnicy. Grupy mają kilka minut na zebranie argumentów przemawiających za ich stanowiskiem. Następnie przeprowadzona zostaje debata oksfordzka. Grupy po kolei prezentują swoje argumenty. Na końcu następuje głosowanie klasy – uczniowie deklarują, która strona ich przekonała (niezależnie od przypisania do grupy). Nauczyciel ocenia trafność argumentów i przyznaje uczniom odpowiednie oceny.

  4. Uczniowie wykonują ćwiczenia 1–5.

Faza podsumowująca:

  1. Na koniec zajęć nauczyciel prosi uczniów o rozwinięcie zdania: „Na dzisiejszych zajęciach nauczyłam/łem się jak…”.

Praca domowa:

  1. Uczniowie wykonują ćwiczenia 6‑8 z sekcji „Sprawdź się” .

Wskazówki metodyczne:

  • Uczniowie mogą wykorzystać treści w sekcjach: „Przeczytaj”, „Prezentacja multimedialna”, „Sprawdź się” jako materiał do lekcji powtórkowej.