Dla nauczyciela
Autor: Bożena Koprowska
Przedmiot: Matematyka
Temat: Siatka ostrosłupa
Grupa docelowa: III etap edukacyjny: liceum ogólnokształcące, technikum. Zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
X. Stereometria. Zakres podstawowy. Uczeń:
6) Oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów, ostrosłupów, walca, stożka i kuli, również z wykorzystaniem trygonometrii i poznanych twierdzeń.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje cyfrowe,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.
Cele operacyjne:
Uczeń:
projektuje siatkę bryły na podstawie jej opisu albo rzutu,
rozpoznaje wśród rysunków płaskich te, które przedstawiają siatkę pewnego ostrosłupa,
rozwiązuje proste zadania konstrukcyjne,
przeprowadza proste rozumowanie pomagające ustalić strategię rozwiązania zadania.
Strategie nauczania:
konstruktywizm,
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
formułowanie wniosków w oparciu o siatki brył i aplety geogebry przedstawiające ostrosłupy i ich siatki w 3D,
dyskusja,
burza mózgów.
Formy pracy:
praca w grupach,
praca całego zespołu klasowego,
praca indywidualna ucznia.
Środki dydaktyczne:
modele ostrosłupów, przykłady ich siatek,
komputer z głośnikami i dostępem do internetu,
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale,
projektor multimedialny/tablica interaktywna.
Przebieg lekcji:
Przed lekcją:
Przed lekcją nauczyciel prosi uczniów o przygotowanie przyborów do rozwiązywania zadań konstrukcyjnych (cyrkiel, linijka, ołówek).
Faza wstępna:
Nauczyciel rozpoczyna lekcję od prezentacji pierwszego apletu. Uczniowie wspólnie dyskutują, jakie warunki spełnia rysunek, który nazywamy siatką ostrosłupa.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel przedstawia uczniom animację. Wspólnie ustalają, z jakich etapów składa się rozwiązanie zadania konstrukcyjnego.
Uczniowie w grupach 3‑4 osobowych konstruują siatkę ostrosłupa z przykładu pierwszego. Ostatecznie w dyskusji z nauczycielem przypominają kolejne etapy potrzebnych konstrukcji podstawowych (prostych prostopadłych, sześciokąta foremnego).
Metodą burzy mózgów uczniowie ustalają strategię rozwiązania przykładu 2 i zapisują ją w zeszytach. Następnie w grupach 3‑osobowych rozwiązują przykład zgodnie z opracowaną procedurą. Ostatecznie jeden z uczniów przedstawia prawidłowe rozwiązanie.
Nauczyciel zapoznaje uczniów z trzecim przykładem z części „Przeczytaj”. Tym razem uczniowie w grupach opracowują samodzielnie sposób naszkicowania bryły, strategię rozwiązania i wykonują polecenie. Uczniowie, którzy mają kłopot z wyobrażeniem sobie bryły wycinają i składają naszkicowaną siatkę. Metodą rozmowy kierowanej uczniowie ustalają i notują w zeszytach rozwiązanie zadania.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podkreśla, które umiejętności ćwiczone na lekcji są najistotniejsze. Odwołuje się do informatora maturalnego i opisanych tam kompetencji. Podkreśla najistotniejsze uwagi dotyczące strategii rozwiązywania zadań.
Nauczyciel prosi uczniów, którzy nie zdążyli samodzielnie zanotować rozwiązań zadań z przykładów, o uzupełnienie rozwiązań przy pomocy części „Przeczytaj”.
Praca domowa:
Nauczyciel poleca uczniom rozwiązanie ćwiczenia z części „Sprawdź się” dotyczącego pseudosiatki. Wyjaśnia, jak uczeń może poskładać bryłę za pomocą takiego obiektu.
Materiały pomocnicze:
Wskazówki metodyczne:
Uczniowie mogą też w grupach wyodrębnić na podstawie animacji etapy rozwiązania zadania konstrukcyjnego i od razu przystąpić do rozwiązania przykładu pierwszego.