Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Autor: Amanda Gałkowska, Krzysztof Błaszczak
Przedmiot: chemia
Temat: Czym charakteryzują się czynniki nukleofilowe?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony; uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres rozszerzony
XII. Wstęp do chemii organicznej. Uczeń:
9) klasyfikuje reakcje związków organicznych ze względu na typ procesu (addycja, eliminacja, substytucja, polimeryzacja, kondensacja) i mechanizm reakcji (elektrofilowy, nukleofilowy, rodnikowy); wyjaśnia mechanizmy reakcji; pisze odpowiednie równania reakcji.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
wyjaśnia, czym jest nukleofil;
rozpoznaje nukleofile w reakcjach chemicznych;
porównuje czynniki elektrofilowe z nukleofilowymi.
Strategie nauczania:
asocjacyjna.
Metody i techniki nauczania:
dyskusja dydaktyczna;
ćwiczenia uczniowskie;
analiza materiału źródłowego;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca zbiorowa;
praca w parach;
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica i kreda, pisak;
rzutnik multimedialny.
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
Zaciekawienie i dyskusja: nauczyciel wykorzystuje wprowadzenie zawarte w e‑materiale.
Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów: Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Jakie indywidua chemiczne można zaliczyć do zasad Lewisa.
Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
Faza realizacyjna:
Uczniowie samodzielnie zapoznają się z treściami w e‑materiale, dotyczącymi charakterystyki czynnika nukleofilowego, po czym chętny uczeń opisuje czynnik nukleofilowy na forum klasy, a pozostali uczniowie weryfikują poprawność merytoryczną jego wypowiedzi.
Nauczyciel przydziela każdej parze uczniów jedną strukturę czynnika nukleofilowego. Zadaniem uczniów jest narysować jej wzór strukturalny i określić charakterystyczny element budowy, dzięki któremu jest nukleofilem. Po wyznaczonym czasie uczniowie podchodzą kolejno do tablicy i przekazują wiedzę na forum klasy. Nauczyciel weryfikuje poprawność merytoryczną wypowiedzi uczniów. Poszczególne przykłady nukleofili uczniowie zapisują w zeszytach.
Nauczyciel odsyła uczniów do animacji pt. „Nukleofile w substytucji nukleofilowej.” Po zapoznaniu się z zawartością animacji uczniowie w parach wykonują zawarte tam polecenia.
Uczniowie samodzielnie sprawdzają swoją wiedzę wykonując ćwiczenia zawarte w e‑materiale – sprawdź się.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów. Pyta:
Co to jest nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czym charakteryzują się nukleofile?
Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie zamieszczają w swoim portfolio:
Przypomniałem/przypomniałam sobie, że...
Co było dla mnie łatwe...
Czego się nauczyłam/nauczyłem...
Co sprawiało mi trudność...
Praca domowa:
Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia w e‑materiale – „Sprawdź się”.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Multimedium może być wykorzystane przez ucznia w fazie przygotowania do lekcji lub przygotowywania się do pracy kontrolnej.
Materiały pomocnicze:
Polecenie podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach):
Co to jest nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czy to nukleofil?
Czym charakteryzują się nukleofile?