Dla nauczyciela
Autor: Elżbieta Miterka
Przedmiot: Matematyka
Temat: Dlaczego liczby bliźniacze nie są zaprzyjaźnione?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
I. Liczby rzeczywiste. Zakres podstawowy.
Uczeń:
2) przeprowadza proste dowody dotyczące podzielności liczb całkowitych i reszt z dzielenia nie trudniejsze niż:
a) dowód podzielności przez 24 iloczynu czterech kolejnych liczb naturalnych,
b) dowód własności: jeśli liczba przy dzieleniu przez 5 daje resztę 3, to jej trzecia potęga przy dzieleniu przez 5 daje resztę 2.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
rozpoznaje (wskazuje) liczby pierwsze, bliźniacze, doskonałe, zaprzyjaźnione.
wykorzystuje informacje o poznanych rodzajach liczb do rozwiązywania zadań.
analizuje przeprowadzony dowód w zakresie istnienia nieskończenie wielu liczb pierwszych.
testuje hipotezy w zakresie poznanych własności liczb.
Strategie nauczania:
lekcja odwrócona;
konstruktywizm.
Metody i techniki nauczania:
dyskusja;
kreatywna rozmowa z wykorzystaniem symulacji i ćwiczeń interaktywnych.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
Przebieg zajęć:
Faza wstępna
1. Nauczyciel podaje temat i cele zajęć oraz wspólnie z uczniami ustala kryteria sukcesu.
2. Zajęcia przeprowadzane metodą lekcji odwróconej. Na wcześniejszej lekcji nauczyciel dzieli klasę na 4 grupy, których zadaniem jest przygotowanie prezentacji multimedialnych.
grupa 1: Spirala Ulama i sito Erastotenesa.
grupa 2: Twierdzenie Euklidesa: liczb pierwszych jest nieskończenie wiele.
grupa 3: Liczby Mersenne'a, bliźniacze, doskonałe i zaprzyjaźnione.
grupa 4: Hipoteza Goldbacha: każda liczba parzysta większa od 2 jest sumą dwóch liczb pierwszych.
Podczas przygotowywania prezentacji uczniowie wykorzystują e‑materiały oraz źródła internetowe. Powinni uwzględnić przede wszystkim materiały wizualne. Prezentacje powinny zawierać jak najmniej tekstu – jej treść przedstawią uczniowie ustnie podczas zajęć. Każda prezentacja może trwać nie dłużej niż 5 minut.
Faza realizacyjna
1. Grupy przedstawiają swoje prezentacje – komentują materiały wizualne zawarte w prezentacji.
Po każdej prezentacji następuje runda pytań do prelegentów. Uczniowie mogą uzupełnić wtedy swoje notatki, poprosic o wyjaśnienie niezrozumialych kwestii. Nauczyciel prosi też uczniów, o skomentowanie pracy kolegów i koleżanek: co w prezentacji im się podobało, a co można było przedstawić inaczej; czy mają jakieś rady dla autorów.
2. Uczniowie analizują dowód twierdzenia Euklidesa, że liczb pierwszych jest nieskończenie wiele. Następnie chętny/wybrany uczeń przeprowadza dowód na tablicy. Reszta klasy weryfikuje jego poprawność i w razie potrzeby uzupełnia informacje.
3. Praca w parach. Analiza danych w aplecie dotyczącym hipotezy Goldbacha: każda liczba parzysta większa od 2 jest sumą dwóch liczb pierwszych. Uczniowie dyskutują, a następnie zapisują wnioski. W kolejnym kroku wybrane pary omawiają swoje opracowania na forum klasy i formułują wspólne wnioski.
4. Uczniowie wykonują ćwiczenia interaktywne wskazane przez nauczyciela. Wspólnie omawiają odpowiedzi.
Faza podsumowująca
1. Na zakończenie zajęć nauczyciel zadaje uczniom pytania:
Co na zajęciach wydało wam się ważne i ciekawe?
Co było łatwe, a co trudne?
Jak możecie wykorzystać wiadomości i umiejętności, które dziś zdobyliście?
Chętni/wybrani uczniowie podsumowują zajęcia.
Praca domowa:
Uczniowie wykonują ćwiczenie 11.
Materiały pomocnicze:
Zastosowanie liczb pierwszychZastosowanie liczb pierwszych
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Aplet może posłużyć też jako inspiracja do przygotowania przez uczniów symulacji dla liczb dodatnich z przedziału (50, 60).