Autor: Witold Sadowski, Paweł Kwiatkowski

Przedmiot: Matematyka

Temat: Punkty na płaszczyźnie z układem współrzędnych

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Treści nauczania – wymagania szczegółowe:
IX. Geometria analityczna na płaszczyźnie kartezjańskiej. Zakres podstawowy. Uczeń:
3) oblicza odległość dwóch punktów w układzie współrzędnych;
5) oblicza odległość punktu od prostej;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • zaznacza w układzie współrzędnych na płaszczyźnie punkty o danych współrzędnych i odczytuje współrzędne danych punktów,

  • określa pojęcie odległości dwóch punktów,

  • oblicza odległość dwóch punktów o danych współrzędnych,

  • ustala, czy dany punkt należy do odcinka lub jest jego środkiem.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm

  • konektywizm

Metody i techniki nauczania:

  • odwrócona klasa

  • metoda wędrujących plakatów

  • metoda krokodyla

Formy pracy:

  • praca indywidualna

  • praca w grupach

  • praca całego zespołu

Środki dydaktyczne:

  • komputery z dostępem do internetu,

  • projektor multimedialny,

  • arkusze papieru, pisaki

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treściami zapisanymi w sekcji „Przeczytaj”.

Faza wstępna:

Nauczyciel inicjuje rozmowę wprowadzającą w temat: „Odległość punktów na płaszczyźnie z układem współrzędnych”, nawiązuje do wiedzy uczniów z poprzednich lekcji. Przedstawia cel oraz kryteria sukcesu.

Uczniowie w grupach metodą wędrujących plakatów zapisują informacje na temat odległości punktów w układzie współrzędnych (np. współrzędne punktu, odległość dwóch punktów w układzie współrzędnych, współrzędne środka odcinka).

Faza realizacyjna:

Uczniowie w tych samych grupach rywalizują w grze edukacyjnej. Każdy z uczniów oblicza pola dwóch wylosowanych figur. Zwycięzcy mogą stoczyć pojedynek między sobą.

Uczniowie indywidualnie wykonują zaproponowane ćwiczenia interaktywne, metodą krokodyla. Krokodylem jest nauczyciel, który „czeka nieruchomo na brzegu rzeki” i „ożywia się” tylko w przypadku, gdy uczeń nie może sobie poradzić z zadaniem.

Faza podsumowująca:

Omówienie ewentualnych problemów z rozwiązaniem ćwiczeń z sekcji „Sprawdź się”.

Wybrany uczeń podsumowuje zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności, odnosząc się do ustalonych kryteriów sukcesu.

Praca domowa:

Uczniowie rozwiązują polecenia w sekcji „Gra edukacyjna”.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne:

Grę edukacyjną można wykorzystać na lekcji poświęconej obliczaniu pól figur w układzie współrzędnych.