Autor: Bogdan Staruch

Przedmiot: Matematyka

Temat: Twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

VIII. Planimetria.

Zakres rozszerzony. Uczeń:

2) rozpoznaje trójkąty ostrokątne, prostokątne i rozwartokątne przy danych długościach boków (m.in. stosuje twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa i twierdzenie cosinusów); stosuje twierdzenie: w trójkącie naprzeciw większego kąta wewnętrznego leży dłuższy bok;

12) przeprowadza dowody geometryczne.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • formułuje i dowodzi twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa;

  • wyznacza trójkąty prostokątne, których boki tworzą ciąg arytmetyczny lub geometryczny;

  • wymienia trójki pitagorejskie i określa ich związek z trójkątami prostokątnymi;

  • dowodzi, że trójkąt o danych bokach jest prostokątny;

  • stosuje twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa w problemach praktycznych i zagadnieniach matematycznych.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • kognitywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • pokaz multimedialny;

  • analiza pomysłów.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z dostępem do Internetu w takiej liczbie, żeby każdy uczeń lub para uczniów miała do dyspozycji komputer; lekcję tę można przeprowadzić, mając do dyspozycji jeden komputer z rzutnikiem multimedialnym.

Przebieg lekcji

Faza wstępna:

  1. Nauczyciel podaje temat i cele lekcji oraz ustala z uczniami kryteria sukcesu.

  2. Uczniowie, metodą analizy pomysłów, zastanawiają się, jak wyznaczyć długości boków trójkąta prostokątnego.

  3. Nauczyciel przedstawia definicję trójkąta egipskiego.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel formułuje twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa.

  2. Na podstawie informacji z seksji „Przeczytaj” omawia 2 dowody tego twierdzenia.

  3. Uczniowie w parach analizują materiał dotyczący trójkątów prostokątnych, których boki tworzą ciąg arytmetyczny oraz geometryczny.

  4. Nauczyciel omawia sposób wyznaczania i stosowanie trójek pitagorejskich oraz wskazuje ich związek z trójkątami prostokątnymi.

  5. Wybrany uczeń wykonuje polecenie 1 z sekcji „Schemat interaktywny”. Uczniowie wspólnie rozwiązują polecenie 2.

  6. Uczniowie samodzielnie wykonują ćwiczenia interaktywne 2, 3, 4, 6, 7 i wspólnie omawiają odpowiedzi.

Faza podsumowująca:

  1. Jeden z uczniów podsumowuje zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności takie, jak opisywanie językiem matematycznym zjawisk z otaczającego świata, stosowanie wykresów do opisu funkcji.

  2. Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wyjaśnia wszelkie wątpliwości oraz ocenia pracę uczniów w czasie zajęć.

Praca domowa:

  1. Uczniowie rozwiązują w domu ćwiczenia 1 i 5, których nie rozwiązywali w czasie zajęć.

  2. Uczniowie, analizując rozwiązanie ćwiczenia 8, zastanawiają się, jak złożyć kwadratową kartkę papieru, by uzyskać różne trójkąty prostokątne.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne:

Schemat interaktywny może być wykorzystany przez uczniów:

  • podczas przygotowywania się do zajęć;

  • do utrwalania wiedzy;

  • jako inspiracja do stworzenia własnego samouczka lub prezentacji.