Dla nauczyciela
Autor: Krzysztof Kowaluk
Przedmiot: Wiedza o społeczeństwie
Temat: Ustawa o partiach politycznych i współczesne znaczenie partii
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
II. Społeczeństwo obywatelskie.
Uczeń:
4) przedstawia cechy konstytutywne partii politycznych; wymienia partie polityczne, które w ostatnich wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przekroczyły próg niezbędny do uzyskania dotacji budżetowej, i nazwiska ich liderów; przedstawia podstawowe założenia programowe tych ugrupowań.
Zakres rozszerzony
VII. Rywalizacja o władzę.
Uczeń:
3) dokonuje charakterystyki partii politycznych działających współcześnie w Rzeczypospolitej Polskiej z punktu widzenia ideologii (np. przez zastosowanie „kompasu politycznego”).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie.
Cele operacyjne:
Uczeń:
opisuje procedurę rejestrowania partii politycznych w Polsce;
charakteryzuje sposoby finansowania ugrupowań politycznych;
wyjaśnia znaczenie współczesnych partii politycznych.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
lekcja odwrócona.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów;
debata oksfordzka;
rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych.
Formy zajęć:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg zajęć:
Przed lekcją
1. Uczniowie zapoznają się z treścią zawartą w sekcji „Przeczytaj”, aby aktywnie uczestniczyć w lekcji.
Faza wstępna
1. Gra interaktywna. Dwuosobowe zespoły rozwiązują quiz. Zwycięscy mogą być nagrodzenia ocenami za aktywność.
2. Przedstawienie tematu i celów zajęć.
Faza realizacyjna
1. Przygotowania do debaty oksfordzkiej na temat: „Czy partie powinny być finansowane z budżetu państwa?”. Następuje wybór marszałka i sekretarza obrad. Wylosowani „zwolennicy” finansowania partii z budżetu siadają po jednej stronie klasy, „przeciwnicy” – po drugiej. Część uczniów może stanowić publiczność, która w trakcie debaty będzie zadawać pytania zwolennikom i oponentom, a na koniec wyłoni zwycięzców w głosowaniu.
2. Przypomnienie zasad dyskusji i pouczenie osoby prowadzącej debatę o obowiązku ich pilnowania.
3. Debata. Głos zabierają – na zmianę – przedstawiciele jednej i drugiej frakcji. Publiczność zadaje pytania. Debata kończy się przeprowadzeniem głosowania. Jego przedmiotem jest pytanie postawione w tytule debaty. Sekretarz obrad zlicza głosy, osoba prowadząca ogłasza werdykt.
4. Nauczyciel oraz chętne osoby przedstawiają swoje uwagi dotyczące zakończonej dyskusji. Prezentują argumenty obu stron, które powinny zostać użyte w toku dyskusji. Oceniają pracę osoby prowadzącej obrady.
Faza podsumowująca
1. Wspólne wykonanie ćwiczenia 8 z sekcji „Sprawdź się”. Nauczyciel wyjaśnia zagadnienie partii tożsamościowych, posługując się odpowiednimi przykładami – historycznymi i współczesnymi (np. partii katolickich w Europie Zachodniej z początku XX w., współczesnych partii etnicznych w Bośni i Hercegowinie).
2. Wykonanie ćwiczeń 5–7 z sekcji „Sprawdź się”. Wspólne omówienie odpowiedzi.
Praca domowa:
Wykonaj ćwiczenia 1–4 z sekcji „Sprawdź się”.
Materiały pomocnicze:
Ustawa z 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, isap.sejm.gov.pl.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Gra interaktywna może zostać wykorzystana przez uczniów indywidualnie lub podczas zajęć w charakterze podsumowania.