Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Anna Grabarczyk

Przedmiot: Język polski

Temat: Czy narodowi polskiemu jest potrzebny epos?

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
11. Kształcenie umiejętności rozpoznawania i wartościowania postaw budujących szacunek dla człowieka (np. wierność, odpowiedzialność, umiar) oraz służących budowaniu wspólnot: państwowej, narodowej, społecznej (np. patriotyzm, sprawiedliwość, obowiązkowość, szlachetność, walka, praca, odwaga, roztropność).
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
3) rozróżnia gatunki epickie, liryczne, dramatyczne i synkretyczne, w tym: gatunki poznane w szkole podstawowej oraz epos, odę, tragedię antyczną, psalm, kronikę, satyrę, sielankę, balladę, dramat romantyczny, powieść poetycką, a także odmiany powieści i dramatu, wymienia ich podstawowe cechy gatunkowe;
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
12) w interpretacji utworów literackich odwołuje się do tekstów poznanych w szkole podstawowej, w tym: trenów i pieśni Jana Kochanowskiego, bajek Ignacego Krasickiego, Dziadów cz. II oraz Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, Zemsty Aleksandra Fredry, Balladyny Juliusza Słowackiego;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny;
16) rozpoznaje obecne w utworach literackich wartości uniwersalne i narodowe; określa ich rolę i związek z problematyką utworu oraz znaczenie dla budowania własnego systemu wartości.
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki. Uczeń:
1) formułuje tezy i argumenty w wypowiedzi ustnej i pisemnej przy użyciu odpowiednich konstrukcji składniowych;
3) rozumie i stosuje w tekstach retorycznych zasadę kompozycyjną (np. teza, argumenty, apel, pointa);
7) odróżnia dyskusję od sporu i kłótni;
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;
2) buduje wypowiedź w sposób świadomy, ze znajomością jej funkcji językowej, z uwzględnieniem celu i adresata, z zachowaniem zasad retoryki;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
6) tworzy spójne wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, referat, szkic interpretacyjny, szkic krytyczny, definicja, hasło encyklopedyczne, notatka syntetyzująca;
10) w interpretacji przedstawia propozycję odczytania tekstu, formułuje argumenty na podstawie tekstu oraz znanych kontekstów, w tym własnego doświadczenia, przeprowadza logiczny wywód służący uprawomocnieniu formułowanych sądów;
11) stosuje zasady poprawności językowej i stylistycznej w tworzeniu własnego tekstu; potrafi weryfikować własne decyzje poprawnościowe;
12) wykorzystuje wiedzę o języku w pracy redakcyjnej nad tekstem własnym, dokonuje korekty tekstu własnego, stosuje kryteria poprawności językowej.
IV. Samokształcenie.
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne (językiem ucznia):

  • wskaże wyróżniki gatunkowe eposu (epopei);

  • wysłucha wykładu prof. Michała Kuziaka i wynotuje spostrzeżenia badacza na temat dzieła Mickiewicza;

  • dowie się, co zadecydowało, że Pan Tadeusz został uznany za epopeję narodową;

  • pozna zjawisko synkretyzmu literackiego wyróżniające dzieło Mickiewicza.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • praca z tekstem.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel loguje się na platformie i udostępnia uczniom e‐materiał „Czy narodowi polskiemu jest potrzebny epos?”. Prosi uczestników zajęć o zapoznanie się z tekstem w sekcji „Przeczytaj” i obejrzenie filmu. Uczniowie powinni także wykonać polecenia z sekcji multimedialnej:
    - Aby zakwalifikować Pana Tadeusza jako epopeję, badacze literatury zwrócili uwagę na jej cechy gatunkowe – elementy świata przedstawionego. Wskaż je i wyjaśnij, jak zostały zaadaptowane na potrzeby tego gatunku.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel wyświetla i odczytuje temat lekcji oraz zawarte we wprowadzeniu do e‐materiału cele zajęć i prosi uczniów lub wybraną osobę o sformułowanie kryteriów sukcesu. Następnie prosi o przedstawienie odpowiedzi do zadania, które uczniowie przygotowali w domu.

Faza realizacyjna:

  1. Praca ze schematem. Uczniowie zapoznają się z materiałem z sekcji „Schemat”. Dzielą się na dwie grupy. Pierwsza wskazuje w podanych cytatach jedną z cech danego gatunku - epopei, poematu elegijnego, gawędy i sielanki. Druga na podstawie zamieszczonych przykładów wyjaśnia, czym charakteryzuje się synkretyzm Pana Tadeusza.
    Ćwiczenie z tej sekcji uczniowie wykonują indywidualnie.

  2. Uczniowie wysłuchują ponownie wykładu, analizują zamieszczony tytuł utworu i odpowiadają na pytanie, czy w samym tytule dzieła możemy znaleźć wskazówki dotyczące formy eposu.

  3. Chętna osoba odczytuje na głos tekst zamieszczony we wprowadzeniu do lekcji:
    Pan Tadeusz to wielowarstwowe, wieloznaczne i skomplikowane pod względem gatunkowym dzieło. Początkowo utwór był pisany przez Mickiewicza jako krótka gawęda szlachecka, która jednak rozrosła się do dwunastu ksiąg. W niektórych fragmentach przypomina oświeceniowe sielanki, a części dotyczące śmierci Jacka Soplicy zbliżają wiersz do stylu poematu elegijnego. Dzieło pisane przez wieszcza na emigracji stało się epopeją narodową, a tym samym wpisało się w klasyczną tradycję wielkich eposów, takich jak np. Iliada Homera czy Pieśń o Rolandzie. Warto zastanowić się, co zadecydowało o tym, że „historia szlachecka z roku 1811‑1812”, która nie pokazuje wojny ani wielkich bohaterów, stała się reprezentatywna dla gatunku eposu.
    Uczniowie prowadzą dyskusję na temat tego, co zadecydowało o tym, że „historia szlachecka z roku 1811‑1812”, która nie pokazuje wojny ani wielkich bohaterów, stała się reprezentatywna dla gatunku eposu.

Faza podsumowująca:

  1. W ostatniej części lekcji nauczyciel prosi uczniów o wskazanie tezy podanej w wykładzie prof. Michała Kuziaka oraz podanie trzech argumentów lub kontrargumentów na poparcie tezy.

Praca domowa:

  1. Na podstawie wykładu prof. Michała Kuziaka i własnych refleksji odpowiedz na pytanie zadane w tytule lekcji: Czy narodowi polskiemu jest potrzebny epos?

Materiały pomocnicze:

  • Kazimierz Wyka, Pierwiastki powieściowe „Pana Tadeusza”, „Pamiętnik Literacki” 1956, nr 47.

  • Julian Krzyżanowski, Wielkość i oryginalność „Pana Tadeusza”, „Pamiętnik Literacki” 1948, nr 38.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Schemat”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.