Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Małgorzata Kosińska‑Pułka

Przedmiot: Język polski

Temat: Współczesne wcielenia bohatera w literaturze popularnej

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy I. Kształcenie literackie i kulturowe.

1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:

11. rozumie pojęcie motywu literackiego i toposu, rozpoznaje podstawowe motywy i toposy oraz dostrzega żywotność motywów biblijnych i antycznych w utworach literackich; określa ich rolę w tworzeniu znaczeń uniwersalnych;

12. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:

7. odróżnia dzieła kultury wysokiej od tekstów kultury popularnej, stosuje kryteria pozwalające odróżnić arcydzieło od kiczu;

II Kształcenie językowe

2. Zróżnicowanie języka. Uczeń:

1. rozróżnia pojęcie stylu i stylizacji, rozumie ich znaczenie w tekście;

Zakres rozszerzony I Kształcenie literackie i kulturowe.

2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:

3. rozpoznaje nawiązania do tradycji biblijnej i antycznej w kulturze współczesnej;

4. porównuje teksty kultury, uwzględniając różne konteksty.

Kształtowane kompetencje kluczowe

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • pozna sposoby interpretowania pojęcia „bohater”, „bohaterstwo”;

  • pozna różne kreacje bohatera;

  • zanalizuje zabiegi służące kreacji bohatera mitycznego, współczesnego i wywodzącego się z popkultury;

  • utrwali wiadomości o różnych cechach gatunkowych komiksu.

Strategie nauczania

  • konstruktywizm.

Metody i techniki nauczania

  • metoda poglądowa;

  • rozmowa kontrolowana;

  • metoda ćwiczeń przedmiotowych;

  • praca z tekstem literackim.

Formy zajęć

  • praca indywidualna,

  • praca w grupach,

  • praca całego zespołu klasowego,

  • analizowanie tekstów.

  • samokształcenie.

Środki dydaktyczne

  • komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica/ kartka papieru, pisak/kreda;

  • karta pracy.

Przebieg lekcji

Faza wprowadzająca

  1. Nauczyciel inicjuje zabawę w kulę śniegową. Uczeń, który złapie kulę papierową, szybko kończy zdanie zainicjowane przez nauczyciela. Prawdziwy bohater jest…

  2. W czasie zabawy wybrani uczniowie notują propozycje wypowiedzi i po zakończeniu zabawy odczytują głośno swoje zapisy. Wszyscy uczniowie proponują uzupełnienie notatek na podstawie e‑materiałów.

  3. Przedstawienie celu zajęć i podanie tematu.

Faza realizacyjna

  1. Nauczyciel zapisuje pytanie Bohater, czyli kto? Uczniowie układają opowiadanie, w którym ukazują misję ratunkową wybranego bohatera. Prezentują wybrane realizacje zadania.

  2. Uczniowie na podstawie e‑materiałów charakteryzują typ bohatera mitologicznego, współczesnego i wywodzącego się z popkultury.

  3. Uczniowie zapoznają się z wypowiedziami ekspertów i udzielają odpowiedzi na pytania:

  • Czym różnią się filmowi superbohaterowie od swoich komiksowych pierwowzorów?

  • Jakie są powody zaistniałych zmian w sposobie ukazywania bohatera?

  1. Uczniowie zapoznają się z fragmentem tekstu Michała Rogowskiego Rambo: ikona popkultury i formułują argument, który uzasadnia celowość określania w taki sposób superbohatera. Odpowiedź zapisują w formie mapy myśli, której wzór znajduje się w e‑materiałach.

Michał Rogalski Bohaterowie popkultury: od Robin Hooda do Rambo

Niewielu fikcyjnych bohaterów zapisało się w zbiorowej świadomości tak trwale, jak John Rambo. Postać, w którą wcielił się Sylvester Stallone, stała się ikoną popkultury, symbolem i punktem odniesienia dla hollywoodzkich filmów akcji, uosobieniem twardziela i komandosa, a także obiektem niezliczonych parodii. […]

Stał się archetypem twardziela i żołnierza, czymś w rodzaju współczesnego barbarzyńcy, który nie tylko zadaje ból swym ofiarom, ale wydaje przy tym pierwotny okrzyk wściekłości. Ponadto postać ta stała się jeśli nie wzorcem do naśladowania, to przynajmniej punktem odniesienia dla innych barbarzyńców – bohaterów kina akcji lat osiemdziesiątych. Zmniejszając rolę dialogu na rzecz bijatyki, otworzył drzwi do filmowej kariery niekoniecznie mającym aktorskie wykształcenie, ale za to wysportowanym i muskularnym twardzielom, takim jak Arnold Schwarzenegger, Dolph Lundgren czy Jean‑Claude Van Damme.

10 Źródło: Michał Rogalski, Bohaterowie popkultury: od Robin Hooda do Rambo, Warszawa 2016, s. 39–48.

Faza podsumowująca

1. Nauczyciel przypomina językowe sposoby kreowania postaci.

2. Uczniowie rozpoznają zasadę zestawienia pary wyrazów. W tym celu uzupełniają tabelkę.

Wyraz

Wyraz

Nazwa środka językowego

bohaterski

synonimy

tchórzliwy

antonimy

bitwa

bitewka

bohater

zgrubienie

3. Nauczyciel zapisuje na tablicy w kolumnie frazeologizmy: walczyć z wiatrakami. walczyć o swoje, walczyć na dwa fronty, walczyć jak lew, walczyć do ostatniej kropli krwi.

4. Wskazani przez nauczyciela uczniowie dopisują do frazeologizmów znaczenie (ewentualnie korzystają ze słownika). Stosują sformułowania w tekście, zawierającym opis sytuacyjny o takiej heroicznej postawie wybranego bohatera literackiego.

  • walczyć z wiatrakami – zmagać się z czymś, czego nie da się pokonać

  • walczyć o swoje – dbać o swój interes, swoje korzyści, swoje mienie

  • walczyć na dwa fronty – walczyć z dwoma przeciwnikami

  • walczyć jak lew – walczyć odważnie, wytrwale

  • walczyć do ostatniej kropli krwi – walczyć do końca, do śmierci, do ostatnich sił

Zadanie domowe

Nauczyciel formułuje na podstawie e‑materiałów polecenie pracy domowej. Zapisuje na tablicy sentencję Fiodora Dostojewskiego: Być bohaterem przez minutę, godzinę, jest o wiele łatwiej niż znosić trud codzienny w cichym heroizmie.

  1. Uczniowie opracowują głosy w dyskusji o tej myśli prozaika. W swoich wypowiedziach formułują argumenty i kontrargumenty. Rozważają, czy łatwiej jest być herosem przez chwilę i co znaczy sformułowanie być herosem codzienności?

Materiały pomocnicze

  • Słownik Terminów Literackich pod redakcją Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień‑Sławińska, Janusz Sławiński, Wrocław 2002 r.

  • Michał Głowiński, Aleksandra Okopień‑Sławińska, Janusz Sławiński, Zarys teorii literatury, Warszawa 1975 r.

  • Skyfall, film w reżyserii Sama Mendesa

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Po wysłuchaniu wypowiedzi ekspertów uczniowie mogą opracować własne głosy w dyskusji o cechach, typach i rodzajach postaci heroicznej.