Dla nauczyciela
Autor: Anna Grabarczyk
Przedmiot: Język polski
Temat: Barokowe obrazy śmierci
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
zapozna się ze staropolskim obyczajem pompa funebris;
omówi okoliczności powstawania portretów trumiennych i określi ich cechy;
wyjaśni symboliczne znaczenie przedmiotów przedstawianych w martwych naturach vanitas;
określi główne sposoby ujmowania tematyki wanitatywnej w sztuce baroku.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
praca z tekstem;
dyskusja;
mapa myśli;
debata.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;
telefony z dostępem do internetu.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Uczeń przed lekcją przygotowuje refleksje na temat alegorii śmierci. Jakie zna przykłady z różnych epok? Co oznacza zdanie, że w obliczu nieuchronnego końca wszyscy jesteśmy równi? Dyskusja zostanie przeprowadzona podczas zajęć.
Faza wprowadzająca:
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”. Następuje wymiana obserwacji i przemyśleń w formie dyskusji (na temat podany przed zajęciami).
Uczniowie w parach przygotowują mapę myśli podsumowującą informacje z sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”.
Faza realizacyjna:
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Prezentacja multimedialna”. Na podstawie galerii obrazów oraz towarzyszących im informacji przygotowują w grupach zestawienie przedmiotów występujących w martwych naturach vanitas z podaniem ich symbolicznego znaczenia. Następnie notują główne sposoby ujmowania tematyki wanitatywnej w sztukach plastycznych.
Nauczyciel inicjuje debatę „za” i „przeciw” na temat: Czy wszystkie alegorie śmierci wzbudzają trwogę i przerażenie? Zadaniem uczniów jest zaprezentowanie argumentów „za” i „przeciw” oraz przekonanie innych do swoich poglądów. Uczniowie uzyskują od nauczyciela informacje, jak należy dyskutować, wyrażać swoje zdanie bez prowokacji i osobistych ataków. Każda grupa musi mieć taki sam czas na wypowiedź.
Przebieg:
- Podział uczniów na dwie grupy.
- Wyznaczenie czasu na przygotowanie argumentów.
- Prezentacja argumentów.
- Podsumowanie wyników debaty oraz ocena jakości i siły argumentów.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel przechodzi do sekcji „Sprawdź się”. Dzieli uczniów na 3 grupy (lub więcej, w zależności od czasu, który pozostał na pracę z ćwiczeniami). Przydziela uczniom zadania i wyznacza czas na ich realizację. Po zakończeniu pracy weryfikuje poprawność odpowiedzi.
Praca domowa:
Przeprowadź wywiad w swoim otoczeniu (rodzinnym lub towarzyskim) na temat stosunku do barokowych obrazów śmierci. Uzupełnij zebrane opinie własnymi przemyśleniami.
Materiały pomocnicze:
Juliusz A. Chrościcki, Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, PWN, Warszawa, 1974.
Janusz Maciejewski, Sarmatyzm jako formacja kulturowa, „Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja” 1974, nr 4 (16).
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Prezentacja multimedialna”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.