Dla nauczyciela
Autor: Bożena Święch
Przedmiot: język polski
Temat: By dobre za wzór brać, a złych się wystrzegać. Jędrzej Kitowicz o obyczajach
Polaków.
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa
Zakres podstawowy
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
3) rozróżnia gatunki epickie, liryczne, dramatyczne i synkretyczne, w tym: gatunki poznane w szkole podstawowej oraz epos, odę, tragedię antyczną, psalm, kronikę, satyrę, sielankę, balladę, dramat romantyczny, powieść poetycką, a także odmiany powieści i dramatu, wymienia ich podstawowe cechy gatunkowe;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji.
15) wykorzystuje w interpretacji utworów literackich potrzebne konteksty, szczególnie kontekst historycznoliteracki, historyczny, polityczny, kulturowy, filozoficzny, biograficzny, mitologiczny, biblijny, egzystencjalny.
II. Kształcenie językowe.
1. Gramatyka języka polskiego. Uczeń:
1) wykorzystuje wiedzę z dziedziny fleksji, słowotwórstwa , frazeologii i składni w analizie i interpretacji tekstów oraz tworzeniu własnych wypowiedzi.
2) rozumie zróżnicowanie składniowe zdań wielokrotnie złożonych, rozpoznaje ich funkcje w tekście i wykorzystuje je w budowie wypowiedzi o różnym charakterze;
III Tworzenie wypowiedzi
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
2) buduje wypowiedź w sposób świadomy, ze znajomością jej funkcji językowej, z uwzględnieniem celu i adresata, z zachowaniem zasad retoryki, formułuje argumenty na podstawie tekstu oraz znanych kontekstów, w tym własnego doświadczenia, przeprowadza logiczny wywód służący uprawomocnieniu formułowanych sądów.
10) w interpretacji przedstawia propozycję oczytania tekstu, formułuje argumenty na podstawie tekstu oraz znanych kontekstów, w tym własnego doświadczenia, przeprowadza logiczny wywód służący uprawomocnieniu formułowanych sądów.
Kształtowane kompetencje kluczowe
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
definiuje obyczaj i zwyczaj;
formułuje argumenty;
porównuje funkcjonowanie współczesnej szkoły z opisem szkoły w ujęciu Jędrzeja Kitowicza;
analizuje mocne i słabe strony edukacji opisanej przez Jędrzeja Kitowicza;
ocenia obyczajowość czasów Augusta III i obyczajowość współczesną;
rozpoznaje w tekście funkcjonalność jego zróżnicowania składniowego.
Strategie nauczania
konstruktywizm.
Metody i techniki nauczania
metoda poglądowa;
rozmowa kontrolowana;
metoda ćwiczeń przedmiotowych;
metoda SWOT.
Formy zajęć
praca indywidualna;
praca w parach;
praca całego zespołu klasowego;
analizowanie tekstu.
Środki dydaktyczne
komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica/kartka papieru, pisak/kreda;
tabele do wypełnienia/karty pracy;
słownik frazeologiczny tradycyjny lub on- line.
Przebieg zajęć
Faza wstępna
1. Nauczyciel rysuje na tablicy tabelę i prosi, aby uczniowie podzielili przykłady zachowań, które otrzymali zapisane na paskach kartek, i wpisali do właściwej kolumny te, które są obecnie w Polsce regulowane przez zwyczaj, obyczaj i prawo pisane.
zwyczaj | obyczaj | prawo pisane |
Przykłady zachowań:
jedzenie płatków z mlekiem na śniadanie
odwiedzanie grobów bliskich 1 i 2 listopada
wręczanie prezentów urodzinowych
ruch prawostronny
mówienie „dzień dobry”
udzielenie pomocy poszkodowanemu w wypadku
urządzanie przyjęcia weselnego po ślubie
Nowy Rok dniem wolnym od pracy
czytanie książki przed snem
kupowanie biletu na przejazd tramwajem
odkładanie ubrań do szafy
ustępowanie pierwszeństwa wysiadającym przed wejściem do autobusu
jeżdżenie do szkoły na rowerze
ruch prawostronny
wyrzucanie śmieci na śmietnik
noszenie spódnic
2. Uczniowie porządkuję przykłady zachowań, uzupełniają tabelę i uzasadniają swoje decyzje.
3. Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat realizacji zadania i wspólnie z nimi definiuje obyczaj i zwyczaj.
4. Nauczyciel podsumowuje wypowiedzi uczniów i podaje cel oraz temat lekcji.
Faza realizacyjna
1. Uczniowie zapoznają się z informacjami na temat Jędrzeja Kitowicza i jego dzieła Opis obyczajów za panowania Augusta III – przedstawionymi w e‑materiale, a następnie w wybranej przez siebie formie przygotowują notatkę, w której uwzględniają: informacje o autorze oraz tematach podjętych w rozdziałach jego dzieła.
2. Nauczyciel proponuje uczniom głośne odczytanie zamieszczonych w e‑materiale fragmentów utworu Jędrzeja Kitowicza Opis obyczajów za panowania Augusta III lub wykorzystanie słuchawek i indywidualne wysłuchanie nagrania lektora.
3. Wybrany uczeń odczytuje fragmenty dotyczące opisu szkoły, słuchający go koledzy
i koleżanki wypisują:
podobieństwa między sposobem funkcjonowania szkoły współczesnej i szkoły opisanej przez Jędrzeja Kitowicza,
różnice w sposobie funkcjonowania szkoły współczesnej i szkoły opisanej przez autora Opisu obyczajów za panowania Augusta III.
4. Uczniowie poznają/przypominają sobie metodę SWOT i wykorzystują ją do określenia słabych i mocnych stron organizacji szkolnictwa czasów opisanych przez Jędrzeja Kitowicza. W tym celu czytają fragment utworu opisujący jedną z metod zachęcania uczniów do nauki – wybieranie spośród uczniów „dyktatora”. Zastanawiają się nad możliwością jej zastosowania we współczesnej szkole: analizuję mocne i słabe strony metody oraz szanse i zagrożenia płynące z jej wprowadzenia.
Mocne strony wybierania ,,dyktatora” | Słabe strony wybierania ,,dyktatora” |
Szanse, jakie daje wybieranie ,,dyktatora” | Zagrożenia związane z wybieraniem ,,dyktatora” |
5. Uczniowie prezentują efekty swojej pracy. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej
dotyczącej realizacji zadania.
6. Nauczyciel proponuje uczniom przeczytanie fragmentu dzieła Jędrzeja Kitowicza dotyczącego opisu mody, prosi o analizę zawartych w nim środków językowych i określenie ich funkcji.
Opis obyczajów za panowania Augusta IIITureckie i perskie pasy były rozmaite, dłuższe i krótsze, szersze i węższe, sute i ordynaryjne [zwyczajne], wszystkie jedwabne, rozmaitych kolorów i deseniów; srebrem i złotem bogato i skąpo przerabiane. Ordynaryjny pas turecki, mędelkowym zwany, płacił się najtaniej czerwonych złotych 4, stambulski – czerwonych złotych 12, perski – 16, 18 i wyżej, podług gatunku, aż do czerwonych złotych 60. Prócz zaś takich pasów znajdowały się po pańskich garderobach pasy daleko od wymienionych dopiero droższe, albowiem jeden do czerwonych złotych 500 szacowano. Tak pas był […] gruby jak sukno francuskie, tęgi [mocny] jak pargamin; przeto też takich pasów nie używano do stroju, ale raczej trzymano dla zaszczytu garderoby pańskiej i na podarunki; bywał tkany z nici srebrnej lub złotej, albo po jednej stronie srebrnej, po drugiej złotej, kwiatami jedwabnymi w rozmaite kolory przerabiany. Nastały potem pasy słuckie, bogactwem i pięknością perskim i tureckim bynajmniej nie ustępujące. Każdy pas takowy, bogaty lub ordynaryjny, miał na końcu wyhaftowane słowa: „Factus est Sluciae” [wykonany w Słucku; tam mieściła się najsłynniejsza manufaktura pasów kontuszowych, od której wzięły one nazwę „pasy słuckie”], którymi różnił się od perskiego i tureckiego.
Nazwa środka artystycznego | Cytat | Funkcja, jaką pełni w podanym tekście |
Faza podsumowująca
1. Nauczyciel proponuje uczniom, aby pracując w parach, uzupełnili tekst, wybierając spośród podanych możliwości.
Opis obyczajów za panowania Augusta III jest utrzymany w stylu _________________ {potocznym, #gawędziarskim}, charakterystycznym dla ____________________ {#pamiętników, traktatów naukowych} epoki baroku. Kitowicz stosuje typowe dla tego stylu zdania ____________ {pojedyncze, #złożone}. Wplata w wywód liczne uwagi odbiegające od głównego tematu, czyli _____________ {dowcipy, #dygresje}. Oprócz słownictwa rodzimego używa często wyrazów i zwrotów łacińskich, zwanych ______________ {#makaronizmami, archaizmami}.
2. Nauczyciel prosi uczniów, aby na podstawie fragmentów utworu Jędrzeja Kitowicza
zredagowali listę obyczajów, które współcześnie też należy „za wzór brać” i listę obyczajów, których współcześnie także należy „się wystrzegać”.
3. Uczniowie w ustnych argumentacyjnych wypowiedziach uzasadniają swoją klasyfikację obyczajów. Wypowiedzi stanowią formę ewaluacji lekcji.
Zadanie domowe
Nauczyciel formułuje polecenie pracy domowej do wyboru:
1. Omawiając stroje XVIII‑wiecznej szlachty, Jędrzej Kitowicz pisał: […] póki co jest w modzie, póty za dobre uchodzi, choćby było najgorsze i najniewygodniejsze
[Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów za panowania Augusta III, wstęp M. Dernałowicz, Warszawa 1985, s. 255]. Czy stwierdzenie autora jest słuszne w odniesieniu do współczesnej mody? Sformułuj tezę i dwa argumenty na jej poparcie. Zilustruj je przykładami.
Teza:
Argument 1:
Przykład 1:
Argument 2:
lub
2. Uzupełnij przysłowia i związki frazeologiczne słowem „zwyczaj” lub „obyczaj” w odpowiedniej formie gramatycznej.
co kraj, to ___________, co rodzina, to _________
mieć coś w ____________
muzyka łagodzi __________
dobry ______ – nie pożyczaj
gdy śmiech w _________ przechodzi, fałszu lub głupoty dowodzi
Pamiętaj, że przysłowia często zawierają rymy.
W razie wątpliwości sięgnij do słownika frazeologicznego.
Materiały pomocnicze
Prezentacja metody SWOT w:
Maria Utracka, Strategia rozwoju oświaty jako narzędzie zarządzania strategicznego „Jakość oświaty jako efekt zarządzania strategicznego” - szkolenie dla przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego.
file:///C:/Users/Bo%C5%BCena/Downloads/strategia_rozwoju_oswiaty_jako_narzedzie_zarzadzania_strategicznego.pdf-
Dorinda Outrum, Panorama Oświecenia, Warszawa 2008.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:
Zaproponowane multimedium bazowe zostanie wykorzystane w czasie fazy realizacyjnej lekcji. Można też wykorzystać zaproponowane słuchowisko do organizacji lekcji powtórzeniowej na temat obyczajowości i zwyczajów w utworach różnych epok, przykładowo: Opis obyczajów za panowania Augusta III a obyczajowość w Panu Tadeuszu.