Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Scenariusz zajęć

Autor: Anna Daniewicz, Krzysztof Błaszczak

Przedmiot: Chemia

Temat: Właściwości kwasów karboksylowych w równaniach reakcji.

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy:

XVI. Kwasy karboksylowe. Uczeń:

4) opisuje właściwości chemiczne kwasów karboksylowych na podstawie reakcji tworzenia: soli, estrów; pisze odpowiednie równania reakcji; przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymywać sole kwasów karboksylowych (w reakcjach kwasów z: metalami, tlenkami metali, wodorotlenkami metali i solami kwasów o mniejszej mocy).

Zakres rozszerzony:

XVI. Kwasy karboksylowe. Uczeń:

4) opisuje właściwości chemiczne kwasów karboksylowych na podstawie reakcji tworzenia: soli, estrów, amidów; pisze odpowiednie równania reakcji; projektuje i przeprowadza doświadczenia pozwalające otrzymywać sole kwasów karboksylowych (w reakcjach kwasów z: metalami, tlenkami metali, wodorotlenkami metali i solami kwasów o mniejszej mocy).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje właściwości chemiczne kwasów karboksylowych;

  • przedstawia właściwości kwasów karboksylowych za pomocą równań reakcji;

  • projektuje i wykonuje doświadczenia, które pozwolą otrzymać sole kwasów karboksylowych w reakcjach kwasów z: metalami, tlenkami metali oraz wodorotlenkami metali;

  • projektuje i wykonuje doświadczenie, w którym porównuje moc kwasu etanowego z kwasem węglowym.

Strategia nauczania:

  • asocjacyjna;

  • problemowa.

Metody i techniki nauczania:

  • burza mózgów;

  • dyskusja dydaktyczna;

  • analiza materiału źródlowego;

  • ćwiczenia uczniowskie;

  • eksperyment;

  • technika gadająca ściana;

  • technika zdań podsumowujących.

Formy zajęć:

  • praca w grupach;

  • praca zbiorowa;

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do Internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑podręczniku;

  • rzutnik multimedialny;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • podręczniki;

Przebieg zajęć

Faza wstępna:

  1. Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom pytania: czy wiecie, że niektóre sole kwasów karboksylowych stosuje się jako dodatki do żywności? Wskażcie przykłady takich substancji. Jaką substancję wykorzystuje się do produkcji kieszonkowych ogrzewaczy termicznych? W jakich reakcjach mogą powstawać sole kwasów karboksylowych?

  2. Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół pytania: jakim reakcjom ulegają kwasy karboksylowe?

  3. Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.

  4. Zasady BHP. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kartami charakterystyk substancji, jakie zostaną użyte w czasie lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel dzieli klasę na dziewięć grup zadaniowych, rozdaje arkusze papieru A3 i mazaki. Każda grupa wyłania lidera, który losuje karteczkę z nazwą zagadnienia, które to grupa ma opracować. Zagadnienia zostały opisane w materiałach pomocniczych. Podczas pracy uczniowie mogą korzystać z wszelkich dostępnych materiałów oraz grafiki interaktywnej.

  2. Po upływie ustalonego czasu, liderzy grup prezentują rozwiązania na forum klasy, z wykorzystaniem techniki gadająca ściana. Nauczyciel weryfikuje poprawność odpowiedzi.

  3. Grupy (nr: 2, 3, 4, 5, 6), których zadaniem było zaprojektowanie doświadczeń, przeprowadzają doświadczenia na forum klasy. Nauczyciel rozdaje grupom, karty pracy, odpowiednie szkło i sprzęt laboratoryjny oraz odczynniki chemiczne. Każda z grup wykonuje zaprojektowane przez siebie doświadczenie i uzupełnia kartę pracy na bieżąco. Nauczyciel monitoruje przebieg pracy uczniów. Po skończonej pracy liderzy grup prezentują efekty pracy. Nauczyciel weryfikuje poprawność merytoryczną odpowiedzi i podsumowuje pracę uczniów.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów. Przykładowe pytanie skierowane do uczniów:

  • Jakim charakterystycznym reakcjom ulegają kwasy karboksylowe?

  • W jakich reakcjach powstają sole kwasów karboksylowych?

  • Jak porównać moc kwasu etanowego z kwasem węglowym?

  • Jakim reakcjom ulegają nienasycone kwasy karboksylowe?

  1. Jako podsumowanie lekcji nauczyciel może wykorzystać zdania do uzupełnienia, które uczniowie również zamieszczają w swoim portfolio:

  • Przypomniałem/łam sobie, że...

  • Co bylo dla mnie latwe...

  •  Czego się nauczyłem/łam...

  • Co sprawiało mi trudności...

Praca domowa:

Uczniowie wykonują ćwiczenia zawarte w e‑materiale – sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Grafika interaktywna może być wykorzystana przez uczniów podczas samodzielnej pracy na lekcji lub przed wykonaniem ćwiczeń dołączonych do medium. Medium może być również wykorzystane podczas wykonywania zadania domowego.

Materiały pomocnicze:

  1. Mazaki, arkusze papieru A3, glutaki.

  2. Polecenia podsumowujące (nauczyciel przed lekcją zapisuje je na niewielkich kartkach): 

  • Jakim charakterystycznym reakcjom ulegają kwasy karboksylowe? 

  • W jakich reakcjach powstają sole kwasów karboksylowych? 

  • Jak porównać moc kwasu etanowego z kwasem węglowym? 

  • Jakim reakcjom ulegają nienasycone kwasy karboksylowe?

  1. Doświadczenia:

Szkło i sprzęt laboratoryjny potrzebny do doświadczeń są opisane przy każdym doświadczeniu w e‑materiale.

Odczynniki chemiczne potrzebne do doświadczeń są opisane przy każdym doświadczeniu w e‑materiale.

Instrukcje do doświadczeń są opisane przy doświadczeniach w e‑materiale.

  1. Nauczyciel przygotowuje kartki z poleceniami dla poszczególnych grup:

  • I grupa:

    a) Dysocjacja elektrolityczna – napisz równania dysocjacji elektrolitycznej czterech dowolnie wybranych kwasów karboksylowych.

    b) Udziel odpowiedzi na pytanie: Które kwasy karboksylowe nie ulegają dysocjacji elektrolitycznej?

    c) Reakcje spalania wybranych kwasów karboksylowych – napisz równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego, po dwa przykłady do każdego rodzaju spalania.

  • II grupa: Reakcja kwasu etanowego z metalem.

    a) Zaprojektuj doświadczenie.

    b) Napisz równanie reakcji.

  • III grupa: Reakcja kwasu etanowego z tlenkiem metalu.

    a) Zaprojektuj doświadczenie.

    b) Napisz równanie reakcji.

  • IV grupa: Reakcja kwasu etanowego z wodorotlenkiem metalu.

    a) Zaprojektuj doświadczenie.

    b) Napisz równanie reakcji.

  • V grupa: Reakcja kwasu tłuszczowego z wodorotlenkiem metalu.

    a) Zaprojektuj doświadczenie.

    b) Napisz równanie reakcji.

  • VI grupa: Porównanie mocy kwasu etanowego z kwasem węglowym.

    a) Zaprojektuj doświadczenie.

    b) Napisz równanie reakcji.

  • VII grupa: Reakcja estryfikacji z udziałem kwasów karboksylowych oraz reakcja kwasów karboksylowych z amoniakiem.

    a) Napisz po trzy przykłady równań do każdej z reakcji.

  • VIII grupa: Reakcja dekarboksylacji i redukcji kwasów karboksylowych.

    a) Napisz po trzy przykłady równań do każdej z reakcji.

  • IX grupa: Reakcje nienasyconych kwasów karboksylowych.

    a) Napisz po trzy przykłady równań reakcji uwodornienia i reakcji addycji fluorowca.

  1. Karta pracy ucznia

RaiZQEZV6K1xy

Pobierz załącznik

Plik PDF o rozmiarze 105.70 KB w języku polskim