Dla nauczyciela
Autor: Justyna Cybulska
Przedmiot: Matematyka
Temat: Doświadczenie losowe – co to takiego?
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony
Podstawa programowa:
XII. Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka.
Zakres podstawowy. Uczeń:
1) oblicza prawdopodobieństwo w modelu klasycznym.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii
kompetencje cyfrowe
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się
Cele operacyjne:
Uczeń:
rozpoznaje doświadczenia losowe
podaje przykłady doświadczeń losowych
podaje przykład doświadczenia, które nie jest doświadczeniem losowym
uzasadnia, że dane doświadczenie jest doświadczeniem losowym
współpracuje w grupie, pełniąc powierzone role
Strategie nauczania:
konstruktywizm
Metody i techniki nauczania:
przeciąganie liny
studium przypadku
każdy jedno zdanie
Formy pracy:
praca w grupach
praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputery z dostępem do Internetu w takiej liczbie, żeby każda grupa uczniów miała do dyspozycji komputer
Przebieg lekcji
Faza wstępna:
Uczniowie metodą „każdy jedno zdanie” przypominają sobie wiadomości z kombinatoryki – uczniowie kolejno podają jeden wzór kombinatoryczny, informację, twierdzenie kombinatoryczne, itp.
Nauczyciel podaje temat i cele zajęć, uczniowie ustalają kryteria sukcesu.
Faza realizacyjna:
Jeden z uczniów, wskazany kilka dni wcześniej przez nauczyciela, przedstawia „studium przypadku” czyli opowiada o zdarzeniach, które rzekomo miały miejsce w ostatnim czasie w jego życiu.
Zadaniem słuchaczy jest ustalenie, które z tych zdarzeń można nazwać doświadczeniami losowymi, a które nie.
W razie wątpliwości, nauczyciel zadaje pomocnicze pytania.
Następnie uczniowie zapoznają się z materiałem z sekcji „Przeczytaj” i filmem edukacyjnym.
Teraz uczniowie pracują w grupach. Zadaniem każdej grupy jest zaprojektowanie kilku doświadczeń takich, że niektóre z nich można nazwać doświadczeniami losowymi, a inne nie. Przy czym muszą to być inne eksperymenty niż te, zawarte w materiałach.
Grupy kolejno demonstrują doświadczenia, a pozostali metodą „przeciągania liny” usiłują zdyskredytować przygotowane eksperymenty, czyli udowodnić, że doświadczenie losowe nie jest doświadczeniem losowym, itd. Zadaniem grupy jest obronienie swojego stanowiska.
Podsumowaniem tej części lekcji może być dyskusja – dlaczego ważne dla matematyka jest ustalenie, że pewne eksperymenty można nazwać losowymi.
Faza podsumowująca:
Wskazany przez nauczyciela uczeń przedstawia krótko najważniejsze elementy zajęć, poznane wiadomości, ukształtowane umiejętności.
Nauczyciel omawia przebieg zajęć, wskazuje mocne i słabe strony pracy uczniów, grupy wzajemnie oceniają swoją pracę i pracę osoby „opowiadającej”.
Praca domowa:
Zadaniem uczniów jest rozwiązanie ćwiczeń interaktywnych z sekcji „Sprawdź się”.
Materiały pomocnicze:
Podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa
Wskazówki metodyczne:
Film edukacyjny można wykorzystać na zajęciach dotyczących przestrzeni zdarzeń elementarnych – do określania liczby zdarzeń w opisanych doświadczeniach.