E‑book - Warunki organizacji dodatkowych usług gastronomicznych

konsultacja merytoryczna: Ewa Kaczmarska
redakcja, skład i opracowanie graficzne: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Spis treści
WstępWstęp
Wyposażenie do organizacji i obsługi przyjęćWyposażenie do organizacji i obsługi przyjęć
Wnętrza i wystrój wnętrz na przyjęcia i bankietyWnętrza i wystrój wnętrz na przyjęcia i bankiety
3.1. Obliczanie powierzchni wnętrzaObliczanie powierzchni wnętrza
3.2. Obliczanie liczby stołówObliczanie liczby stołów
3.3. Konfiguracja stołów zasiadanychKonfiguracja stołów zasiadanych
3.4. Konfiguracja stołów koktajlowychKonfiguracja stołów koktajlowych
Zastawa stołowa i bielizna stołowaZastawa stołowa i bielizna stołowa
4.1. Warunki przechowywaniaWarunki przechowywania
4.2. Obliczanie wymiarów obrusówObliczanie wymiarów obrusów
Zasady nakrywania stołów zasiadanych i bufetowychZasady nakrywania stołów zasiadanych i bufetowych
Dekoracja stołówDekoracja stołów
Transport cateringowy i dobór mebli cateringowychTransport cateringowy i dobór mebli cateringowych
7.1. Wyposażenie techniczne do transportu cateringowegoWyposażenie techniczne do transportu cateringowego
7.2. Meble cateringoweMeble cateringowe
Zasady sanitarne przy organizowaniu i realizacji usług cateringowychZasady sanitarne przy organizowaniu i realizacji usług cateringowych
Netografia i bibliografiaNetografia i bibliografia
1. Wstęp
Decydując się na podjęcie zlecenia mającego na celu organizację usług, w tym gastronomicznych, w trakcie bankietu, garden party, wesela czy innego rodzaju przyjęcia, należy wziąć pod uwagę wiele istotnych elementów. Należą do nich m.in. posiadanie odpowiedniego sprzętu, mebli czy profesjonalnie przygotowanego personelu. Przed podjęciem decyzji warto również pomyśleć o samym wnętrzu, w którym będzie się odbywało przyjęcie, o odpowiednio dobranej do okoliczności zastawie i bieliźnie stołowej, o detalach związanych z konfiguracją, sposobami nakrywania oraz dekoracją stołów. Dodatkowo, jeśli nie organizujemy przyjęcia we własnym lokalu gastronomicznym, musimy zadbać o transport cateringowy i dobór mebli cateringowych. Przy organizacji i realizacji zamówionej usługi nie wolno zapominać o zachowaniu podstawowych zasad sanitarnych, a także należy przestrzegać wszelkich wymogów regulowanych prawnie.
Wiele firm oferujących usługi gastronomiczne, czyli usługi polegające na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, np. w restauracji, lub usługi dodatkowe, czyli cateringowe, podejmuje starania mające na celu zdobycie dodatkowych zleceń. Wynika to przede wszystkim z chęci pozyskania suplementarnego źródła zysków albo z rozwinięcia zakresu swojej działalności. Nie jest to jednak łatwe zadanie, bowiem zleceniobiorca musi sprostać oczekiwaniom zleceniodawcy, a także usatysfakcjonować gości przyjęcia. Z tego powodu oraz biorąc pod uwagę wiele innych czynników organizacja dodatkowych usług gastronomicznych musi być przemyślana w każdym detalu.
Swoje działania organizacyjne najlepiej rozpocząć od uzgodnienia ze zleceniodawcą wszystkich szczegółów, w tym m.in. dotyczących miejsca, rodzaju i charakteru przyjęcia, dokładnej daty i godziny rozpoczęcia oraz zakończenia, liczby gości (precyzyjnej – w przypadku przyjęcia zasiadanego lub szacunkowej – w przypadku bankietu stojącego), a także dodatkowych życzeń klienta związanych z dekoracją sali, stołów, menu czy kolejności serwowania poszczególnych dań itp. Dowiedzmy się, czy została wynajęta oddzielna firma, która będzie zajmować się np. ochroną lub muzyką. Nie wolno zapominać o ustaleniu budżetu i sposobie rozliczenia się.
Po zdefiniowaniu wszystkich powyższych elementów, przedłożeniu oferty i jej zaakceptowaniu przez zamawiającego, a w końcu podpisaniu stosownych umów, możemy przystąpić do organizacji zamówienia.
W e‑booku „Warunki organizacji dodatkowych usług gastronomicznych” zostaną omówione najważniejsze zasady, którymi należy się kierować podczas organizacji dodatkowych usług gastronomicznych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
2. Wyposażenie do organizacji i obsługi przyjęć
Zakres dodatkowych usług gastronomicznych może obejmować różnorakie czynności, które uzależnione są od tego, czego życzy sobie klient. Mogą należeć do nich:
- przygotowanie miejsca, w którym będzie odbywało się przyjęcie,
- wyposażenie tego miejsca w niezbędny sprzęt i meble,
- dekoracja sali i stołów,
- ustalenie i dostarczenie menu oraz pełna obsługa gości.
Usługi cateringowe, czyli takie, które świadczone są poza lokalem gastronomicznym, obejmują m.in. zapewnienie:
mebli;
wszelkiego rodzaju sprzętu i akcesoriów;
zastawy stołowej;
bielizny stołowej;
potraw i napojów;
a także, jeśli zostało to zamówione przez klienta, dekoracji sali i/lub stołów.
Ponadto należy wziąć po uwagę również pozostałe elementy takie jak:
transport wszystkich niezbędnych elementów na miejsce, w którym odbędzie się przyjęcie;
przygotowanie samej uroczystości;
profesjonalną obsługę, w tym kelnerską, gości;
prace porządkowe po zakończonej imprezie;
oraz rozliczenie się z zamawiającym.
Firmy/osoby oferujące organizację dodatkowych usług gastronomicznych muszą dysponować:
adekwatnym zapleczem produkcyjnym;
wyposażeniem zaplecza kuchennego;
sprzętem do cateringu;
oraz profesjonalnie wyszkolonym personelem.
Zaplecze produkcyjne i jego wyposażenie odgrywa bardzo ważną rolę, gdyż gwarantuje odpowiednie warunki do przygotowania potraw oraz właściwego ich przechowywania aż do momentu transportu do miejsca docelowego, w którym będzie odbywało się przyjęcie. Warto mieć na uwadze fakt, że jeśli zdecydujemy się na świadczenie dodatkowych usług gastronomicznych, to musimy dysponować współmierną liczbą magazynów czy też urządzeń chłodniczych, w których gotowe potrawy będą mogły być przetrzymywane do czasu ich dostarczenia na przyjęcie.
Równie istotne jest wyposażenie zaplecza kuchennego. Wielkość oraz wyposażenie takiego zaplecza muszą gwarantować możliwość przyrządzenia takiej liczby potraw, która będzie stosowna do przyjętego zamówienia.
Zaplecze kuchenne powinno zostać wyposażone w większą liczbę akcesoriów kuchennych i duże naczynia oraz dysponować urządzeniami grzewczymi (np. płytami grzewczymi, piecami itp.).
Niezbędne będą także pojemniki gastronomiczne, termosy i szafy bankietowe, które zagwarantują profesjonalne dostarczenie posiłków na miejsce oraz ich wydawanie. To umożliwi realizację zamówienia na najwyższym poziomie oraz pozwoli na ograniczenie czynności, które będą wykonywane przez personel (np. konieczność ponownego podgrzania posiłków czy poprawki w dekoracji).
Sekwencja filmowa 4. Przyjęcia zasiadaneSekwencja filmowa 4. Przyjęcia zasiadane
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
3. Wnętrza i wystrój wnętrz na przyjęcia i bankiety
Podejmując decyzje dotyczące wnętrza, w którym będzie odbywało się przyjęcie, w tym także jego wystroju, należy określić rodzaj i charakter imprezy oraz system i metody obsługi gości (np. samoobsługa, pełna obsługa kelnerska lub obsługa mieszana).
Jeżeli przyjęcie będzie miało charakter zasiadany należy zaproponować pełną obsługę kelnerską przygotowanych potraw i napojów lub obsługę mieszaną, polegającą na podaniu do stołów dań głównych przez kelnerów, zaś samoobsługę tylko w zakresie przekąsek, serów, deserów, owoców czy napojów.
Natomiast jeśli impreza będzie odbywała się na stojąco, można zaplanować samoobsługowe bufety. Rozróżniamy kilka sposobów na ich aranżację, czyli np.:
bufet szwedzki – usytuowanie bufetu w jednej linii lub schodkowo;
bufet czeski – punkty bufetu rozlokowane są w sali/ogrodzie i mają charakter wyspowy;
bufet francuski – porcjowane dania i napoje wydawane są gościom.
Profesjonalną organizację dodatkowych usług gastronomicznych, z założeniem, że wchodzi to w zakres naszego zamówienia, rozpoczynamy od obliczania powierzchni wnętrza, oszacowania liczby potrzebnych stołów, zaplanowania konfiguracji bankietowych stołów zasiadanych (w przypadku przyjęcia zasiadanego) lub konfiguracji stołów koktajlowych (w przypadku przyjęcia stojącego).
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
3.1. Obliczanie powierzchni wnętrza
Niezwykle ważnym czynnikiem, który ma wpływ na wielkość sali, w której będzie odbywało się planowane przyjęcie, jest liczba zaproszonych gości. Szacuje się, że dla:
- przyjęć na stojąco należy uwzględnić od 0,9 do 1,1 mIndeks górny 22 powierzchni na jedną osobę;
- przyjęć zasiadanych (przy konfiguracji stołów w literę I, E, grzebień oraz ośmio- lub dziesięcioosobowe okrągłe stoły) - od 1,5 do 2 mIndeks górny 22 na jedną osobę;
- przyjęć zasiadanych (przy konfiguracji stołów w literę U, T, L, O oraz czworobok) - od 3 do 4 mIndeks górny 22 na jedną osobę.
Przyjmuje się, że wielkość sali na przyjęcie na stojąco można szacować następująco:
- dla 40 gości to 50 mIndeks górny 22;
- dla 60 gości to 70 mIndeks górny 22;
- dla 80 gości to 95 mIndeks górny 22;
- dla 100 gości to 115 mIndeks górny 22 itd.
Przy szacowaniu powierzchni wnętrza, w którym ma się odbyć przyjęcie czy bankiet, może być pomocny, dostępny na stronach internetowych, specjalny kalkulator. Używa się go przy planowaniu przyjęć zasiadanych, ale także w organizacji szkoleń czy konferencji. Takie narzędzie umożliwia obliczenie jaka powierzchnia wnętrza jest potrzebna, biorąc pod uwagę liczbę potencjalnych gości wydarzenia. Warto pamiętać, że podczas dokonywania oszacowania należy uwzględnić margines błędu, wynoszący od około 5 do 10%, gdyż we wnętrzu powinny znaleźć się również ciągi komunikacyjne, bufety, stoły, krzesła czy miejsce niezbędne na ustawienie dodatkowego sprzętu specjalistycznego (np. stoliki pomocnicze, gerydony).
Przykładowo, jeśli organizujemy przyjęcie siedzące dla około 80 osób, to przy uwzględnieniu konfiguracji stołów koktajlowych, 8 kelnerów oraz powierzchni około 1 mIndeks górny 22 na osobę, będziemy potrzebowali około 95 mIndeks górny 22.
W obliczeniach powierzchni wnętrza należy, oprócz liczby osób i sposobu aranżacji stołów, dodatkowo uwzględnić:
wielkość i kształt stołów oraz odległość pomiędzy nimi (np. standardowe wymiary stołu bufetowego to 300 cm x 200 cm x 100 cm, stołu koktajlowego to od 60 do 70 cm średnicy i 110 cm wysokości);
rozmiary krzeseł (np. standardowy wymiar siedziska to 0,40 do 0,45 m) oraz rozstaw pomiędzy poszczególnymi krzesłami;
wygodę gości (np. swobodnego wstania lub odsunięcia się od stołu);
komfort obsługi kelnerskiej, czyli odpowiednie ciągi komunikacyjne umożliwiające swobodne wykonywanie pracy obsłudze imprezy.
Jako przykładu do oszacowania potrzebnej powierzchni wnętrza możemy użyć okrągłego stołu:
stół ma średnicę 0,9 m i mogą przy nim usiąść 4 dorosłe osoby;
standardowa głębokość krzesła to 0,40 do 0,45 m;
odległość do kolejnego stolika wraz z głębokością krzeseł przy nim stojących to 1,20 m;
do tego dodajemy przestrzeń, po której będą poruszali się goście i kelnerzy, czyli dodatkowe 15%.

lub stołu prostokątnego:
stół ma wymiary 1,20 x 0,80 m;
standardowa głębokość krzesła to 0,45 m;
odległość do kolejnego stolika wraz z głębokością krzeseł przy nim stojących to 1,20 m;
do tego dodajemy przestrzeń, po której będą poruszali się goście i kelnerzy, czyli dodatkowe 10%.

Dzięki takim obliczeniom wiemy, że dla 1 gościa przyjęcia zasiadanego będziemy potrzebowali około (przy konfiguracji stołów w literę U, T, L, O oraz czworobok) - od 3 do 4 mIndeks górny 22 oraz od 1,5 do 2 mIndeks górny 22 (przy konfiguracji stołów w literę I, E, grzebień oraz ośmio- lub dziesięcioosobowe okrągłe stoły) .
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
3.2. Obliczanie liczby stołów
Przyjmując zlecenie na organizację przyjęcia ustalamy z zamawiającym charakter imprezy (np. czy będzie to bankiet na stojąco, zasiadany itp.) oraz liczbę osób, które wezmą udział w wydarzeniu. Dzięki temu będziemy mogli obliczyć liczbę niezbędnych stołów.
Liczba stołów jest uzależniona również od ich kształtu, wielkości oraz konfiguracji.
W celu obliczenia długości i liczby niezbędnych stołów bankietowych na przyjęcie zasiadane należy przyjąć, że:
- odległość od brzegu stołu do środka pierwszego nakrycia to ok. 45 cm;
- odległość między poszczególnymi nakryciami to ok. 75 cm.
Wzór stosowany do wykonania obliczeń, gdzie:
- n to liczba gości siedzących przy krawędzi stołu/boku;
- długość głównej części stołu = [ (n -1) x odległość między środkami sąsiadujących nakryć] + (2 x odległość środka pierwszego nakrycia od brzegu stołu);
- długość ramion stołu = 2 {[ (n -1) x odległość między środkami sąsiadujących nakryć] + (2 x odległość środka pierwszego nakrycia od brzegu stołu).
Przykładowo przyjmuje się, że w trakcie przyjęcia na stojąco, kiedy używa się stolików koktajlowych (standardowo o wymiarach: od 60 do 70 cm średnicy i 110 cm wysokości), należy przygotować jeden stolik dla 8 do 10 gości.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
3.3. Konfiguracja stołów zasiadanych
Przed przystąpieniem do konfiguracji stołów we wnętrzu zamkniętym powinno ono zostać wywietrzone i być czyste. Ustawienie stołów na przyjęciu zasiadanym podlega, podobnie jak dekoracja czy kompozycja menu, rozmaitym modom. W każdym przypadku warto ustalić wszystko z zamawiającym i zaproponować rozwiązania, które będą wygodne dla gości oraz dla obsługi.
W sytuacji, w której zamawiający zdecydował się na przyjęcie zasiadane, oprócz liczby i dekoracji stołów, musimy pomyśleć o ich funkcjonalnym ustawieniu, decydując przy tym czy wykorzystamy stoły okrągłe czy prostokątne oraz w jaki sposób je skonfigurujemy.
Warto przy tym ponownie wziąć pod uwagę powierzchnię i kształt przestrzeni, liczbę gości czy rozmieszczenie otworów drzwiowych i okiennych. Podczas planowania możemy zastosować następujące stoły:
okrągłe;
prostokątne jednostronne, wąskie, o szerokości co najmniej 0,90 m, które ustawiamy w odległości od około 0,50 do 0,75 m od ściany i w dystansie około 3,00 m od siebie (co zapewni wygodne ciągi komunikacyjne);
oraz prostokątne dwustronne, szerokie, o szerokości od 1,60 do 2,00 m, które konfigurujemy w wybranym układzie.
Mamy kilka możliwych opcji konfiguracji:
stoły okrągłe bądź owale ustawiamy luźno we wnętrzu. Przy tym wyborze decydujemy o liczbie krzeseł przy każdym stole dla gości przyjęcia. Jeżeli istnieje taka potrzeba, powinniśmy przewidzieć centralnie usytuowany stół dla gości honorowych;


stoły prostokątne ustawiamy luźno we wnętrzu;

stoły prostokątne ustawiamy w kształcie litery T czy U;

stoły prostokątne ustawiamy w stylu konferencyjnym, na przykład w dwóch lub więcej blokach;

stoły prostokątne ustawiamy w formie litery E lub grzebienia;

stoły prostokątne ustawiamy w czworobok.

Aranżując ustawienie stołów na przyjęciu zasiadanym trzeba wziąć pod uwagę nie tylko miejsce potrzebne dla każdego gościa oraz rozmiar stołów, ale także odpowiednie oświetlenie, wygodę dojścia do nich, równo wymierzoną odległość pomiędzy stolikami oraz dystans od ścian.
Dodatkowo pomyślmy także o doborze jednolitych krzeseł, chyba że naszą intencją będzie wyróżnienie krzeseł przy stole dla gości honorowych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
3.4. Konfiguracja stołów koktajlowych
Organizacja stołów koktajlowych zależy od tego czy przyjęcie ma charakter stojący, czy mieszany. Jeśli musimy przygotować miejsca do spożycia posiłku, przy których część gości będzie mogła usiąść, możemy skorzystać z dużych okrągłych stołów np. na 8 do 12 osób. Stoły do konsumpcji powinny zostać ustawione w niewielkiej odległości od stołów bufetowych, aby goście mogli, po samodzielnym nałożeniu sobie przekąsek czy potraw, spokojnie do nich dotrzeć i usiąść. Ograniczymy w ten sposób ryzyko rozlania napojów czy upadku dania i zapewnimy komfort uczestników przyjęcia. Mniejsze stoły konsumenckie na 6 do 8 osób można ustawić również po bokach sali.
Aranżując ustawienie stołów na przyjęciu na stojąco warto wziąć pod uwagę także elementy oświetlenia, wygodę obsługi, dystans stołów od ścian.


W przypadku organizacji przyjęcia na stojąco, w tzw. stylu angielskim, należy precyzyjnie zaplanować sposób układania zastawy i potraw na bufecie. Jeżeli dysponujemy wystarczającą przestrzenią warto podzielić bufety oraz personel je obsługujący na sekcje (np. przekąski, dania główne, sery i desery, napoje itd.). Wielkość bufetu, czyli lady, musi być także dostosowana do ilości i asortymentu menu.
Zalecane jest, aby serwowane potrawy były estetycznie udekorowane i wyeksponowane w przeznaczonych do tego elementach zastawy stołowej:
- salaterki i półmiski ustawiamy w jednym rzędzie;
- sosjerki i dodatki umieszczamy blisko potraw;
- ciepłe dania serwujemy w zamykanych podgrzewaczach;
- gorące napoje wystawiamy w termosach, zaś dodatki do nich powinny znajdować się w ich pobliżu;
- sery wystawiamy w przezroczystych kloszach;
- dania zimne, które wymagają utrzymania niskiej temperatury (np. tatar, ceviche) umieszczamy w witrynach chłodniczych.
Dla komfortu gości każdą potrawę wystawioną na bufecie należy opisać, czyli podać jej nazwę na tabliczce, którą ustawia się na stojakach.

talerzyki zakąskowe
sztućce
serwetki
szkło do napojów
napoje alkoholowe
dekoracja kwiatowa
świecznik
patera na owoce
półmisek z tartinkami
półmisek szwedzki
półmisek z rybami
sery
sałatki
pieczywo
dekoracja
masło
sosy zimne
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Sekwencje filmowe: 2. Przyjęcia na stojąco (bez bufetów), 3. Przyjęcia na stojąco bufetowe, 4. Przyjęcia zasiadaneSekwencje filmowe: 2. Przyjęcia na stojąco (bez bufetów), 3. Przyjęcia na stojąco bufetowe, 4. Przyjęcia zasiadane
4. Zastawa stołowa i bielizna stołowa
Jednym z zadań, które musimy uwzględnić w trakcie organizacji dodatkowych usług gastronomicznych, będzie zapewnienie i dobór odpowiedniej do okoliczności zastawy i bielizny stołowej.
Do zastawy stołowej zaliczamy:
talerze (np. głębokie o pojemności maksymalnej 500 ml; zakąskowe, zwane również śniadaniowymi, o średnicy 19‑22 cm; płaskie o średnicy 26 cm stosowane np. do zakąsek gorących; płaskie, zwane obiadowymi, o średnicy 28 cm);
filiżanki i spodki do napojów ciepłych;
sztućce;
sztućce serwisowe;
szkło do podawania i konsumpcji napojów;
owalne lub prostokątne półmiski;
wazy do zup i naczynia do dań jednogarnkowych;
sosjerki;
dzbanki do napojów;
salaterki;
kokilki do dań zapiekanych;
bulionówki/miseczki;
cukiernice;
menaże itd.
Zastawa stołowa powinna być dopasowana do skomponowanego menu oraz do charakteru przyjęcia. W gastronomii obowiązują ścisłe reguły nakrywania stołów, dlatego warto przygotować jeden kompletny zestaw nakrycia, który następnie posłuży nam za wzór.
Zastawa stołowa może być ceramiczna, wykonana ze stali nierdzewnej, srebra lub złota albo szklana. Warto pamiętać, że zastawa ceramiczna, najczęściej używana, nie oddziałuje na smak i zapach serwowanych dań. Dodatkowym jej walorem jest szybkie przewodzenie ciepła i łatwe utrzymanie jej czystości.
Z kolei zastawa metalowa jest niezwykle trwała, ale z metalu wykonane są przede wszystkim naczynia towarzyszące, np. półmiski, miski, sosjerki, dzbanki, puchary.

Zastawa szklana to nie tylko kieliszki do wina czy szklanki, ale również pucharki do deserów, dzbanki do napojów lub misy do sałat.

Rodzaj szkła dobiera się pod względem kształtu, pojemności oraz wielkości, gdyż pozwala to na wydobycie smaku i aromatu serwowanego w nim napoju. Ogromne znaczenie mają również względy wizualne. Stopki to małe kieliszki, w których podajemy zarówno wódkę czystą, likiery, jak i tzw. shoty, czyli napoje alkoholowe pite na raz. Stopki o pojemności od 25 ml do 60 ml mogą mieć różne kształty i rozmiary. Do serwowania koktajli, np. Manhattan czy Metropolitan, służą kieliszki koktajlowe, które charakteryzują się czaszą w formie odwróconego stożka osadzonego na cienkiej i długiej nóżce, co skutecznie zapobiega ogrzewaniu napoju w trakcie konsumpcji. Szklanki typu old fashioned to najbardziej popularny typ szklanek do whisky lub napojów serwowanych z kostkami lodu. Są one niskie, przysadziste, mają grube dno i proste lub rżnięte boki. Tumblery niskie i wysokie to szklanki o grubym dnie, różnej wysokości i pojemności. Mniejsze wykorzystywane są do serwowania napojów typu sour lub toddy oraz np. soków owocowych i warzywnych. W wysokich tumblerach podaje się long drinki czy napoje gazowane. Goblety to szkło używane do serwowania wody. Duże czasze i wygodne nóżki gwarantują komfort użytkowania.
Galanteria szklana powinna być wykonana z wysokogatunkowego szkła, gładkiego lub ozdobnego, o wysokiej przeźroczystości i odpowiedniej grubości, zakończonego rantem, który zapobiega wyszczerbianiu się.

Odrębnym zagadnieniem są sztućce, które dzielimy na:
klasyczne – do konsumpcji;
specjalne – do konsumpcji wyjątkowych potraw (np. szczypce do homara, widelczyk do ślimaka, nożyk do masła);
serwisowe (inaczej serwingowe) – do nakładania dań lub deserów i tranżerowania, czyli rozbierania i porcjowania dużych sztuk mięsa.
Układ i liczba sztućców klasycznych są uzależnione od proponowanego menu. Tradycyjny układ to: duży nóż po prawej stronie z ostrzem skierowanym w lewą stronę oraz duży widelec po lewej stronie. To podstawowy zestaw sztućców do dania głównego. Jeśli menu jest bardziej rozbudowane, do zestawu dokładamy odpowiednio po prawej stronie: nóż do ryb, średnią łyżkę do zupy (tzw. łyżkę bulionową) oraz średni nóż do przystawek, zaś po lewej stronie: widelec do ryb, średni widelec do przystawek (tzw. sztućce zakąskowe) i przesuwamy go nieco wyżej. Na koniec, powyżej nakrycia, aranżuje się sztućce do deseru: widelec deserowy kładziemy bezpośrednio nad nakryciem, a jego trzonek powinien być skierowany w lewą stronę; natomiast łyżkę deserową kładziemy nad widelcem, a jej trzonek powinien być skierowany w prawą stronę. Po lewej stronie, powyżej nakrycia, na talerzu do pieczywa, kładziemy nóż do pieczywa.


Sztućce serwisowe służą do nakładania dań lub deserów lub przykładowo do tranżerowania, czyli rozbierania i porcjowania dużych sztuk mięsa. Sztućce takie najczęściej znajdują się na gerydonie, czyli niewielkim stoliku pomocniczym, albo kładzie się je na półmisku czy wkłada do odpowiedniego naczynia (wazy, cukiernicy itp.). Wyróżniamy rozmaite rodzaje sztućców serwisowych. Są to przykładowo: widelec do sardynek, łyżeczka do soli czy cukru, czerpak do sosu, nóż i łopatka do tortu, widelczyk do cytryn, łyżka i widelec do sałat, łyżka wazowa, nóż serwingowy do ryb, widelec półmiskowy, szczypce do pieczywa.

Na przyjęcie o charakterze zasiadanym przygotowujemy około 10 do 15% więcej naczyń, sztućców i szkła niż wynosi liczba przewidywanych gości. Natomiast na przyjęcia na stojąco, z bufetem – co najmniej podwójną ilość zastawy. Dzięki temu unikniemy niezręcznych sytuacji, kiedy któryś z gości upuści talerz lub widelec.
Jeżeli zaś chodzi o bieliznę stołową, należą do niej wszystkie elementy wykonane z tkaniny, które służą do nakrywania stołów lub są używane przez obsługę kelnerską. Nienagannie czysta i dobrze wyprasowana bielizna stołowa wpływa na podniesienie walorów estetycznych przyjęcia.
Do bielizny stołowej należą:
moltony;
obrusy stołowe i bankietowe;
napperony;
laufry;
skirtingi;
serwetki płócienne dla gości;
serwety kelnerskie;
dodatkowe elementy nakrycia stołu.
Moltony, czasem nazywane flandami, to podkłady z miękkiej tkaniny, kładzione bezpośrednio na stół, pod obrusy stołowe. Ich zadaniem jest zabezpieczenie blatu, zablokowanie przesuwania się obrusa stołowego, wchłanianie ewentualnie wylanych płynów, a także tłumienie dźwięków (np. odkładanych talerzy czy sztućców). Można je mocować do stołu za pomocą gumy antypoślizgowej, którą pokryte są od wewnątrz (od spodu), z użyciem gumki wokół blatu lub za pomocą sznureczków przywiązywanych do nóg stołu.

Moltony przykrywane są obrusami stołowymi. Do tego celu można użyć obrusów białych, podstawowych lub kolorowych, a także gładkich lub wzorzystych. Ich wybór uzależniony jest od charakteru przyjęcia, wystroju sali i preferencji zamawiającego. Z kolei obrusy bankietowe są stosowane do przykrywania długich stołów i, podobnie jak stołowe, powinny charakteryzować się brakiem jakichkolwiek załamań czy zagnieceń.

Napperony to duże serwety. Do stołów okrągłych używa się odpowiednio napperonów okrągłych, zaś do kwadratowych czy prostokątnych – napperonów kwadratowych. Jest to element dekoracyjny stołu, a ponadto jest wykorzystywany jako dodatkowe osłonięcie obrusu, np. przed zabrudzeniem.

Do bielizny stołowej zaliczamy także laufry, czyli dekoracyjne serwety, kładzione zazwyczaj pośrodku stołów, na których można ustawić kompozycje kwiatowe czy świece.
Ważnym elementem, szczególnie przy wykorzystaniu stołów koktajlowych, są skirtingi, czyli marszczone falbany zwisające na odległość około 0,10 m od podłogi.
Dla komfortu gości na stole układa się serwetki płócienne (o standardowych wymiarach 0,40 x 0,40 m lub 0,50 x 0,50 m) służące do wycierania ust w trakcie konsumpcji.
Bardzo często można zobaczyć stworzone z nich dodatkowe dekoracje stołu czy talerza. Standardowo serwetki płócienne układa się po lewej stronie nakrycia, na talerzyku do pieczywa lub rzadziej po prawej stronie nakrycia, w kieliszku.

Organizując przyjęcie, należy pamiętać o zapasie bielizny stołowej, którą w razie zalania czy zabrudzenia będziemy mogli szybko zmienić.
Bielizna stołowa służy również obsłudze kelnerskiej, która – np. podczas serwowania dań na półmiskach – używa tzw. serwet kelnerskich.

Wśród dodatkowych elementów bielizny stołowej można wymienić: podkładki, serwetki papierowe czy szarfy dekoracyjne z tkaniny.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
4.1 Warunki przechowywania
O zastawę i bieliznę stołową należy dbać podczas transportu, a także odpowiednio je przechowywać. W miejsce, w którym odbędzie się przyjęcie przewozimy je odpowiednio zabezpieczone, dbając o uniknięcie możliwych uszkodzeń mechanicznych czy zanieczyszczeń.
Obrus składa się metodą „dwa razy wzdłuż i dwa razy wszerz”, czyli najpierw na pół, a następnie ponownie na pół, dzięki czemu w ten sposób powstaje czterowarstwowy pas. Kolejne złożenie wykonuje się od strony lewej do prawej, przez połowę obrusa, a po po jego zaprasowaniu wykonuje się czwarty ruch, również od strony lewej do prawej. Takie złożenie umożliwia po złożeniu otrzymanie małego kwadratu lub prostokąta.

Bielizna powinna być specjalnie pakowana, a sposób przechowywania uzależniony jest od rodzaju bielizny stołowej. Przykładowo moltony i obrusy stołowe przeznaczone do przykrywania długich stołów przechowywane są na wałkach, które następnie są zawijane w folię. Dzięki temu nie powstają żadne zagniecenia. Obrusy bankietowe, które muszą charakteryzować się brakiem załamań, nie są składane, tylko rolowane na wałki na relingach lub wieszane luźno na specjalnych wieszakach. Serwety przechowuje się rozłożone na płasko.
Zastawę stołową należy ułożyć i przewozić asortymentowo.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
4.2 Obliczanie wymiarów obrusów
Rozmiary obrusów stołowych są uzależnione od wielkości stołów, którymi dysponujemy na przyjęciu. Generalna zasada jest taka, że obrus musi opadać równo z każdej strony stołu, na narożnikach na długość od około 0,20 do 0,30 m, zaś w miejscu ustawienia krzeseł na minimum 5 cm nad siedzeniem. Zachowując taką regułę unikniemy ściągania obrusów przez wstających gości, a jednocześnie będą one wyglądać bardzo estetycznie.
Przykładowo, jeśli wymiary stołu prostokątnego wynoszą 1,00 x 2,00 m, to obrus stołowy powinien mieć wymiary 1,40 x 2,40 m.

Przy nakrywaniu stołów okrągłych zwis obrusu powinien wynosić około 0,25 m, czyli jeśli stół ma średnicę 2,00 m, wówczas obrus powinien mieć średnicę 2,50 m.

Sekwencje filmowe: 4. Przyjęcia zasiadane, 5. Przyjęcia mieszaneSekwencje filmowe: 4. Przyjęcia zasiadane, 5. Przyjęcia mieszane
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
5. Zasady nakrywania stołów zasiadanych i bufetowych
Stoły przykrywa się moltonami oraz obrusami, które muszą być nienagannie czyste oraz doskonale wyprasowane. Jeżeli zachodzi potrzeba dodatkowego ozdobienia, możemy skorzystać ze skirtingów, czyli marszczonych falban uszytych z lejącej tkaniny, które mocujemy z pomocą klamer tak, aby zwisały, ale nie dotykały podłogi.
Na ogół stoły przykrywa się białymi obrusami, ale można również użyć obrusów w innych kolorach. Ich wybór zależy od preferencji zamawiającego oraz od ogólnej, przyjętej koncepcji wystroju sali.
Po przykryciu stołów przystępujemy do rozstawienia zastawy stołowej dobranej do każdej potrawy, która znajdzie się w menu przyjęcia.
W przypadku stołów zasiadanych najpierw stawiamy główny talerz, który powinien spoczywać na podtalerzu (ang. underplate) przykrytym serwetką. Na talerzu głównym w prosty sposób układamy także materiałową serwetkę dla gościa lub, używając ozdobnej obrączki (pierścienia), kładziemy ją po lewej stronie. Starajmy się korzystać z serwisów, które dysponują talerzami o różnej wielkości. Talerzyki do pieczywa i do sałaty muszą stanąć po lewej stronie nakrycia, zaś sztućce układamy według kolejności ich użycia od strony zewnętrznej.
Przy rozkładaniu zastawy warto zwrócić uwagę czy odległość pomiędzy talerzami i sztućcami a krawędzią stołu jest jednakowa oraz czy sąsiadujące ze sobą nakrycia dzieli dystans od około 0,76 do 0,8 m.

Dzięki pełnemu nakryciu stołów możemy zrezygnować z naczyń i sztućców na bufecie. Zawsze warto mieć jednak zapasowe zestawy na sytuacje kryzysowe (np. kiedy komuś upadnie widelec lub jeśli nie będzie smakowała mu potrawa), które pozwolą na szybką wymianę elementu zastawy.


Półmiski i wazy podawane są przez obsługę kelnerską zawsze z lewej strony, zaś z prawej serwujemy bulionówki lub talerze z zupą. Może zdarzyć się również tak, że wazy z zupą i półmiski z potrawami staną na stole. Wówczas powinny zająć na nim centralną pozycję.
Natomiast w przypadku stołów bufetowych lub bufetów należy przygotować się na podwójną ilość zastawy względem liczby uczestników przyjęcia. Talerze do przystawek i dodatków można ułożyć w stosach po 10 do 15 sztuk, obok których kładziemy widelce i noże w kopertach papierowych lub wykonanych z płóciennych serwetek. Jeśli serwowane są np. oliwki, obowiązkowo stawiamy pojemniczki z wykałaczkami oraz oddzielnie talerzyk/pojemnik, gdzie gość może odłożyć wykorzystaną wykałaczkę.

Tak przygotowane talerzyki i sztućce ustawiamy około 0,20 m od brzegu, na przeciwległych krańcach krótszych stołów, a w przypadku dłuższych w odległości od około 1,00 do 1,50 m od siebie. Nie umieszczamy zastawy tuż przy samej krawędzi, gdyż po pierwsze może to grozić potrąceniem i upadkiem, a ponadto goście powinni mieć możliwość postawienia talerzyka podczas nakładania potrawy.

Warto rozważyć oddzielne ustawienie stołów, które posłużą jako bufet z potrawami serwowanymi na ciepło, bufet z deserami czy z gorącymi napojami. Taka organizacja ułatwi nam obsługę gości. Odrębną kwestią jest aranżacja baru. Jeśli użyjemy do tego stołu, to można na nim postawić kieliszki i szklanki oraz różne rodzaje trunków.


Sekwencje filmowe: 2. Przyjęcia na stojąco (bez bufetów), 3. Przyjęcia na stojąco bufetowe, 4. Przyjęcia zasiadane i Elementy protokołu dyplomatycznego podczas obsługi gościSekwencje filmowe: 2. Przyjęcia na stojąco (bez bufetów), 3. Przyjęcia na stojąco bufetowe, 4. Przyjęcia zasiadane i Elementy protokołu dyplomatycznego podczas obsługi gości
Film edukacyjny Elementy protokołu dyplomatycznego podczas obsługi gościFilm edukacyjny Elementy protokołu dyplomatycznego podczas obsługi gości
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
6. Dekoracja stołów
Dekoracja stołów jest elementem aranżacji stołu na przyjęciach zasiadanych i na stojąco. Jest nie tylko akcentem estetycznym, ale także umożliwia stworzenie atmosfery odpowiedniej do okoliczności wydarzenia, która będzie sprzyjała miłemu spędzeniu czasu przez gości przyjęcia. Dodatkowo możemy udekorować również bufety czy barek.
Warto zadbać o estetyczną dekorację, którą – w celu uniknięcia jakichkolwiek błędów – należy na wstępie skonsultować z zamawiającym. Dekoracja musi być spójna kolorystycznie i na tyle stonowana, żeby nie przesłaniała potraw i zastawy stołowej albo nie przeszkadzała w konsumpcji czy rozmowie.
Do wykonania dekoracji stołów można użyć:
dekoracyjnych obrusów, bieżników, serwet;
pojedynczych kwiatów czy kompozycji kwiatowych;
świec, lampionów;
luster;
bilecików/wizytówek;
oraz innych dodatków, jak np. wstążki, muszle, wianki, kamyczki, figurki, świeże owoce czy warzywa, balony itp.
Dekoracyjne obrusy, bieżniki i serwety decydują o elegancji stołu. Powinny być nieskazitelnie czyste i wyprasowane. Drobniejsze elementy bielizny stołowej jak laufry czy małe serwetki można udrapować w centralnej części stołu, dzięki czemu przełamiemy monotonię np. jednokolorowego obrusu.
Najczęściej wykorzystane są kwiaty, które umieszczamy w wazonach na stole, starając się, aby nie przesłaniały gości siedzących naprzeciwko. Dekoracje kwiatowe mogą zostać ułożone w kompozycje tworzące wianki czy girlandy. Kwiaty wybieramy, kierując się ich gatunkiem oraz kolorem. Należy pamiętać, że na przyjęciach warto sięgnąć po kwiaty, które nie emitują intensywnego zapachu czy pyłków, gdyż będzie to przeszkadzać nie tylko w spożywaniu posiłku, ale również może być czynnikiem alergicznym dla niektórych gości.

Czasem pojedyncze kwiaty lub niewielkie bukieciki są układane obok talerzy lub na serwetkach bezpośrednio na nakryciu.


Podczas każdego rodzaju przyjęcia można umieścić na stołach dekoracyjne świece, które wkładamy np. w ładne osłonki lub do wysokich świeczników. Świece powinny być lekko nadpalone, aby podczas ich zapalania nie pojawiły się smugi kopcenia. Z reguły zapalamy je tylko w trakcie wieczornych uroczystości, a ich przyjemne i łagodne światło wprowadza stosowny nastrój na przyjęciu.


Do kreatywnej dekoracji można wykorzystać także lustra, które zawieszamy albo używamy ich jako podkładek pod kwiaty, a w szczególności pod świece stojące na stołach.
Częścią dekoracji stołu mogą stać się w ciekawy sposób wydrukowane bileciki czy wizytówki, na których umieszczamy imiona i nazwiska gości.
Użycie innych dodatków zależy przede wszystkim od naszej wyobraźni oraz przyjętej koncepcji. Przykładowo figurki, świeże owoce czy warzywa możemy umieszczać na stole pomiędzy dekoracjami z kwiatów, zaś kamyczkami i muszelkami wypełniać osłonki na świece, natomiast wstążki przypinać do boków obrusów lub kompozycji kwiatowych.

Film edukacyjny Elementy protokołu dyplomatycznego podczas obsługi gościFilm edukacyjny Elementy protokołu dyplomatycznego podczas obsługi gości
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
7. Transport cateringowy i dobór mebli cateringowych
Przy organizacji imprez cateringowych jedną z najważniejszych ról odgrywa profesjonalne wyposażenie i sprzęt cateringowy. Do transportu na przyjęcie uprzednio przygotowanych dań należy wykorzystywać specjalny samochód dostawczy, spełniający wymogi sanitarne dotyczące przewożenia żywności.
Warto zwrócić uwagę, że w cateringu istnieją dwie różne formy serwowania pożywienia. Jest to:
catering linii zimnej, który polega na szybkim schłodzeniu przygotowanych produktów do temperatury +10°C, a następnie wychłodzeniu ich do temperatury +4°C. Wówczas potrawy można przewieźć na miejsce, w którym odbędzie się przyjęcie. Po dostarczeniu i odpakowaniu produkty, które tego wymagają, są podgrzewane do temperatury +75°C. Przed serwowaniem dań ponownie się je schładza tak, aby umożliwić gościom konsumpcję.
catering linii gorącej polegający na dostarczaniu dań, które są utrzymywane w stałej temperaturze powyżej +65°C. Po dostarczeniu i odpakowaniu produkty są schładzane tak, aby umożliwić gościom ich spożycie.
Informacje o przewozie artykułów spożywczy (m.in. o temperaturze) odnotowujemy w specjalnej dokumentacji GHP catering (ang. Good Hygienic Practice – Dobre Praktyki Higieniczne dla Cateringu).
Zarówno samochód służący do transportu produktów spożywczych, jak i wszystkie urządzenia, sprzęty i pojemniki muszą spełniać wszystkie zasady bezpieczeństwa żywności, a także być wykorzystywane jedynie do tego celu, aby zminimalizować jakiekolwiek zewnętrzne zanieczyszczenia.
Czasem zdarza się jednak, że zaistnieje potrzeba dostarczenia także chemii czy innych materiałów, które będą niezbędne do zorganizowania przyjęcia cateringowego. Wówczas warto wdrożyć tzw. rozdzielność czasową i przewieźć najpierw żywność, a następnie chemię. Po takim kursie środek transportu powinien zostać umyty i odkażony.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
7.1. Wyposażenie techniczne do transportu cateringowego
Firma, która oferuje usługi cateringowe, w ramach swojego wyposażenia musi mieć:
sprzęt do transportu przygotowanych dań oraz napojów;
sprzęt do bezpośredniego serwowania i obsługi gości.
Na rynku funkcjonuje wiele wypożyczalni cateringowych, które mogą wesprzeć organizatorów imprez w sytuacji, kiedy nie dysponują oni jakimś potrzebnym sprzętem lub jeśli klient zażyczył sobie np. jakiś wyszukany rodzaj zastawy stołowej.
Sprzęt do transportu przygotowanych dań oraz napojów, a także zastawy oraz do obsługi gości dzielimy na:
pojemniki termoizolacyjne;
termosy do potraw;
termosy do napojów;
gastroboxes, czyli skrzynie termoizolowane;
szafy bankietowe jezdne;
dystrybutory jezdne grzewcze do talerzy;
wózki do transportu talerzy.
Podstawowym sprzętem do transportu potraw są pojemniki termoizolacyjne, które:
wykonane są ze spienionego polipropylenu;
są lekkie;
umożliwiają transport tylko jednego pojemnika GN (skrót od ang. Gastro Norm, czyli międzynarodowe oznaczenie rozmiarów pojemników).

Do przewożenia produktów lub potraw używane są tzw. termosy z prowadnicami, które są odpowiednio dostosowane do standardowych pojemników GN.
Termosy:
są wykonane ze stali nierdzewnej lub sztucznego tworzywa;
mają wypełnienie z masy izolacyjnej;
przez dłuższy czas zapewniają utrzymanie stałej temperatury;
mają różną pojemność i kształt;
są otwierane z góry lub z boku;
mieszczą w sobie kilka pojemników GN;
umożliwiają przewóz kilku różnych potraw.

Kolejnym sprzętem cateringowym są termosy do napojów. Termosy te:
są specjalnie wyprofilowane;
są wyposażone w zawory/kraniki;
pozwalają na bezpieczne dozowanie napoju.

Gastroboxes, czyli specjalne skrzynie termoizolowane, to sprzęt, który do transportu ma zamontowane kółka lub jest przewożony z wykorzystaniem specjalnych wózków. Charakteryzują się następującymi cechami:
wykonane ze sztucznego laminatu;
warstwa izolacyjna jest stworzona z czynnika izolującego;
umożliwiają zamontowanie elementów grzewczych lub wkładów chłodzących.

Ważnym sprzętem do transportu cateringowego są również szafy bankietowe jezdne, które mają specjalne prowadnice dostosowane do przewożenia pojemników gastronomicznych GN. Cechują je:
specjalna izolacja ułatwiająca wykorzystanie ich do grzania (z układem grzejnym) lub chłodzenia (z agregatem chłodniczym);
swobodna regulacja temperatury;
łatwy przewóz wielu pojemników jednocześnie.

Istotną częścią przewozu cateringowego jest transport talerzy. Służą do tego dystrybutory jezdne grzewcze, które charakteryzują się:
możliwością wykorzystania ogrzewanych lub chłodzonych podajników;
dużą pojemnością (od około 50 do 110 talerzy);
sprężynowymi wkładami, które ułatwiają podnoszenie talerzy do góry i ich wyjmowanie;
ładnym wyglądem, więc mogą być również elementem bufetu.

Ostatnimi, podstawowymi sprzętami, wykorzystywanymi w trakcie przewozów cateringowych, są wózki do transportu talerzy, które gwarantują nieuszkodzenie zastawy stołowej oraz zapewniają odpowiedni poziom higieny naczyń. Wózki można używać do transportu:
szkła pakowanego w plastikowe pojemniki;
talerzy zamykanych w osłonce ze sztucznego tworzywa.

Jeśli prowadzimy dużą firmę i usługi cateringowe są dla nas ważnym źródłem dochodu, warto wyposażyć się w sprzęt do przyrządzania dań w obecności gości (ang. live cooking).
Sprzęt ten ma:
specjalny system zamkniętej wentylacji;
różne narzędzia grzejne (np. grill, płytę indukcyjną itp.);
możliwość umieszczenia pojemników gastronomicznych GN do sosów lub dodatków.

Do obsługi gości służy również wózek jezdny, którego można użyć w trakcie zbierania zużytej zastawy stołowej lub do rozwożenia dodatkowej zastawy (np. filiżanek i spodków) oraz dodatków (np. cukru, śmietanki, cytryny). Po obu stronach wózka zamontowane są pojemniki do włożenia brudnych sztućców oraz na odpadki.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
7.2. Meble cateringowe
Niejednokrotnie zamówione przez klienta przyjęcie będzie odbywało się w miejscu, do którego organizatorzy cateringu zobowiązani są dostarczyć meble (np. stoły, krzesła itp.). Takie meble cateringowe charakteryzują się odpowiednio dużą trwałością i są lekkie. Dodatkowo powinny być łatwe w transporcie, czyli ich budowa umożliwia bezpieczne składanie (np. stelaże) oraz układanie ich jeden na drugim w celu zaoszczędzenia miejsca.
Sekwencje filmowe: 6. Szkolenia i konferencje, 7. Usługi cateringoweSekwencje filmowe: 6. Szkolenia i konferencje, 7. Usługi cateringowe
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
8. Zasady sanitarne przy organizowaniu i realizacji usług cateringowych
Wszystkie usługi związane z przygotowaniem, serwowaniem i dostarczaniem produktów spożywczych są kontrolowane przepisami o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2001 r. Nr 63, poz. 634, z późn. zm.). Na podstawie tych przepisów działa SANEPID, który sprawdza zarówno jakość żywności i wody, jak również wyposażenie, narzędzia i urządzenia zakładu, stan techniczny budynków, samochody do transportu żywności. Ponadto przeprowadza stosowne kontrole osób, które mają styczność z produkcją i dystrybucją artykułów spożywczych.
Dodatkowo lokale oferujące usługi gastronomiczne muszą stosować się do rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnoty Europejskiej. Należą do nich:
rozporządzenie nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002 roku dotyczące ogólnych zasad i wymagań prawa żywnościowego;
oraz rozporządzenie nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 roku w sprawie higieny środków spożywczych.
Samochód, którym transportujemy żywność powinien być dostosowany do przewozu produktów spożywczych, gdyż jedzenie nie może mieć bezpośredniego kontaktu z powierzchniami samochodu oraz utrzymywany w doskonałym stanie technicznym. Aby móc korzystać z takiego samochodu, należy otrzymać specjalny atest SANEPIDU. W tym celu przygotowujemy dokument GHP catering (Dobre Praktyki Higieniczne w cateringu), w którym zapisujemy dane dotyczące temperatur, mycia i dezynfekcji samochodu, sposobu przewożenia żywności. Niejednokrotnie wymagana jest również tzw. księga HACCP catering oraz orzeczenie do celów sanitarno‑epidemiologicznych pracowników.
Ścisłe reguły obowiązują nie tylko przy samym transporcie cateringowym, ale również dotyczą miejsc, w których są przygotowywane dania. Przykładowo, pomieszczenia w części sanitarno‑higienicznej powinny mieć co najmniej 2,5 metra wysokości. Natomiast pomieszczenia w części produkcyjnej, o wysokości przynajmniej 3,3 m, powinny mieć łatwo zmywalne powierzchnie (np. ściany, blaty, podłogi itp.) w jasnych kolorach. Obowiązkowy jest dostęp do bieżącej wody (zimnej i ciepłej) oraz odpowiednia liczba zlewów do mycia. Wszystkie zasady traktujące o miejscu, w którym przygotowywane są dania dostarczane na przyjęcia cateringowe, są zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi stacjonarnych lokali gastronomicznych – kuchni, toalet, biur itd.
Należy pamiętać, że cały sprzęt wykorzystywany do transportu produktów i potraw oraz do obsługi przyjęć cateringowych nie może być przenoszony i myty w zmywalni naczyń kuchennych. Jest to związane z tzw. krzyżowym zabrudzeniem, dlatego też powinno zostać wyodrębnione specjalne miejsce używane do czyszczenia sprzętu cateringowego. Natomiast zastawa stołowa wraz ze sztućcami może być myta w zmywalni naczyń stołowych, ale nie wolno ich przenosić przez kuchnię czy czyste pomieszczenia zaplecza kuchennego.
Każda firma cateringowa musi mieć oddzielne magazyny do przechowywania sprzętu, naczyń oraz bielizny stołowej. W każdym z pomieszczeń należy zamontować wentylację, która uniemożliwi krzyżowe przenikanie się zapachów.
Jeśli przygotowujemy dania wcześniej niż w dniu, w którym odbędzie się obsługiwane przyjęcie, to musimy dysponować wydzielonym pomieszczeniem chłodniczym lub mobilnymi chłodniami, ale wówczas warto pamiętać, że gotowych już potraw nie można przetrzymywać razem z surowcami.
Wszystkie niezbędne dokumenty do otwarcia działalności cateringowej i akredytacji SANEPIDU zawarte są w księdze HACCP. Zawiera ona:
umowę wynajmu lokalu (w sytuacji, jeśli lokal wynajmujemy);
umowę na wywóz nieczystości (nie tylko śmieci, odpadków, ale również oleju);
szkolenie BHP;
certyfikat potwierdzający wykonane badania wody;
orzeczenie lekarskie do celów sanitarno‑epidemiologicznych;
protokoły DDD lub inne dokumenty dotyczące postępowania ze szkodnikami;
dokumentację GHP catering (Dobre Praktyki Higieniczne w cateringu);
dokumentację GMP catering (ang. Good Manufacturing Practice – Dobre Praktyki Produkcyjne w Cateringu);
schematy technologiczne przyrządzanych dań z oznaczonymi krytycznymi punktami kontrolnymi – CCP dla cateringu (ang. Critical Control Point);
informacje o możliwych alergenach;
zestawienie wartości odżywczej poszczególnych dań.
Jeśli dostarczamy produkty spożywcze nie tylko na przyjęcia, ale również np. do żłobków, przedszkoli czy szpitali, należy się liczyć z koniecznością spełnienia dodatkowych wymogów.
Sekwencja filmowa: 7. Usługi cateringoweSekwencja filmowa: 7. Usługi cateringowe
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Netografia i bibliografia:
Netografia
Strona internetowa Savoir‑vivre. Życie składa się ze szczegółów, Sposoby serwowania potraw w restauracji, http://www.savoir-vivre.com.pl/?sposoby-serwowania-potraw-w-restauracji,313 (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa czasopisma „Restauracja. Pismo biznesu gastronomicznego”, www.e-restauracja.com (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa Poradnik restauratora, www.poradnikrestauratora.com (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa Gastrona.pl. Portal Gastronomiczny, www.gastrona.pl (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa Savoir‑vivre. Życie składa się ze szczegółów, Uroczyste przyjęcia wieczorne - materiał z 1937 r., www.savoir-vivre.com.pl/?uroczyste-przyjecia-wieczorne-%E2%80%93-material-z-1937-r.,472 (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa Wynajmijzmywarkę.pl, Obsługa klienta w restauracji krok po kroku, https://wynajmijzmywarke.pl/blog/obsluga-klienta-w-restauracji-krok-po-kroku/ (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa Expondo. Inspiracje, Obowiązki kelnera i zasady kelnerskiego savoir vivre, https://www.expondo.pl/inspiracje/obowiazki-kelnera/ (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa 101. Dla Gastronomii i Hoteli, Kelnerski savoir vivre, https://dla-gastronomii.pl/porady/kelnerski-savoir-vivre (dostęp: 30.11.2021).
Blog gastrro.pl blog gastronomiczny, Zarządzanie salą w rozwijającej się gastronomii, https://www.gastrro.pl/blog/zarzadzanie-sala-w-rozwijajacej-sie-gastronomii/ (dostęp: 30.11.2021).
Strona internetowa LRS, Profesjonalna obsługa kelnerska – jakie są obowiązki kelnera?, https://www.lrspoland.pl/profesjonalna-obsluga-kelnerska-jakie-sa-obowiazki-kelnera/ (dostęp: 30.11.2021).
Bibliografia
Danuta Ławniczak, Renata Szajna, Obsługa kelnerska. Podręcznik część 1, WSiP, Warszawa 2013.
Danuta Ławniczak, Renata Szajna, Obsługa kelnerska. Podręcznik część 2, WSiP, Warszawa 2014.
Dominik Orłowski, Magdalena Woźniczko, Organizacja gastronomii hotelowej na przykładzie hotelu MARRIOTT w Warszawie, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Turystyki i Języków Obcych w Warszawie. Turystyka i Rekreacja” z. 2, 2016, s. 35‑56.
Jan Mołoniewicz, Menedżer w gastronomii, część 1, MOJA Consulting, Warszawa 2017.
Jan Mołoniewicz, Menedżer w gastronomii, część 2, MOJA Consulting, Warszawa 2020.
Jolanta Nowak‑Wicherska, Wnętrza w gastronomii, Euro Pilot, 2019.
Renata Szajna, Danuta Ławniczak, Alina Ziaja, Obsługa gości (konsumentów), część 1, REA, Warszawa 2007.
Renata Szajna, Danuta Ławniczak, Alina Ziaja, Obsługa gości (konsumentów), część 2, REA, Warszawa 2008.
Renata Szajna, Danuta Ławniczak, Alina Ziaja, Organizowanie usług kelnerskich, WSiP, Warszawa 2015.
Renata Szajna, Danuta Ławniczak, Alina Ziaja, Usługi kelnerskie, WSiP, Warszawa 2015.
Waldemar Klucha, Instruktaż stanowiskowy BHP na stanowisku kelnera (e‑book), Wiedza i Praktyka, 2014.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści







