1955 - koncerty polskich i zagranicznych zespołów jazzowych podczas Międzynarodowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie
1956 – powstanie miesięcznika Jazz; pierwszy polski festiwal jazzowy w Sopocie
1957 – drugi polski festiwal jazzowy w Sopocie
1958 – pierwszy festiwal Jazz Jamboree (pod nazwą Jazz '58) w Warszawie
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
R1Ty5Ke4we46N1
I. Muzyka w ujęciu historycznym – periodyzacja, język, właściwości i charakterystyka.
8. Muzyka XX i XXI wieku. Uczeń:
1) charakteryzuje muzykę w kontekście estetyki epoki – wymienia i opisuje wybrane style i techniki muzyki XX i XXI w.: impresjonizm, ekspresjonizm, dodekafonia, serializm, punktualizm, neoklasycyzm, nawiązania do jazzu, folkloryzm, witalizm, aleatoryzm, sonoryzm, muzyka elektroakustyczna, improwizowana, multimedialna, performance;
2) wymienia środki wykonawcze muzyki XX i XXI wieku i opisuje: fortepian preparowany, fale Martenota, organy Hammonda, syntezator (Mooga), zastosowanie taśmy magnetofonowej, instrumenty elektroakustyczne i elektroniczne;
4) omawia polską muzykę XX wieku i jej twórców, dokonując klasyfikacji zgodnie ze stylami i kierunkami: Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Grażyna Bacewicz, Witold Lutosławski, Andrzej Panufnik, Tadeusz Baird, Kazimierz Serocki, Wojciech Kilar, Henryk Mikołaj Górecki, Krzysztof Penderecki, Eugeniusz Knapik, Aleksander Lasoń, Andrzej Krzanowski, Paweł Szymański, Hanna Kulenty, Paweł Mykietyn, Agata Zubel i in.;
6) zna pojęcia: pokolenie 1933, pokolenie 1951/pokolenie Stalowej Woli, festiwal Warszawska Jesień, festiwal Młodzi Muzycy Młodemu Miastu w Stalowej Woli; potrafi wskazać kompozytorów polskich tworzących obecnie, korzystając z pomocy internetu.
II. Analiza i interpretacja dzieł muzycznych. Uczeń:
1. zna podstawowe terminy i pojęcia właściwe dla opisu i zrozumienia wybranych dzieł muzycznych;
3. zna konteksty kulturowe i naukowe powstawania muzyki;
4. dokonuje analizy percepcyjnej, uwzględniając:
c) cechy stylów muzycznych,
e) funkcje: np. religijna, społeczna, użytkowa, artystyczna i in..
III. Tworzenie wypowiedzi związanych z historią i kulturą muzyczną. Uczeń:
2. przybliża twórczość i działalność przedstawicieli różnych obszarów kultury muzycznej, np. dyrygent, leader zespołu, koncertmistrz, reżyser spektaklu muzyczno‑teatralnego, kompozytor, wykonawca, wirtuoz, primadonna, primabalerina, performer, klezmer, muzykant, pieśniarz.
Nauczysz się
umiejscawiać w czasie początki muzyki jazzowej w Polsce;
opisywać historię pierwszych festiwali jazzowych w Polsce;
charakteryzować najważniejszych wykonawców oraz kompozytorów muzyki jazzowej.
Jazz w Polsce przed pierwszym festiwalem
R14Y7Mv7JjtLS1
W Polsce jazz istniał jeszcze przed II Wojną Światową. Część tanecznych orkiestr, wykorzystując popularność muzyki zza oceanu, wprowadziła do repertuaru swingująceSwingswingujące oraz jazzujące utwory, wykorzystując przy tym nawiązujących do nowego stylu solistów. Po wojnie w kilku polskich miastach (np. Warszawie, Krakowie czy Gdańsku) fani jazzu próbowali powrócić do tradycji słuchania tej muzyki, zakładając pierwsze jazz‑kluby. Idea upadła pod naporem wrogości urzędników państwowych, nieufnych wobec amerykańskiej sztuki. Ponieważ część wykonawców nadal chciała kultywować zakazaną muzykę, ten czas (przełom lat czterdziestych oraz pięćdziesiątych) jest nazywany okresem katakumb. Odnosi się to do faktu, iż granie jazzu odbywało się wtedy w prywatnych mieszkaniach, czasem też na imprezach zamkniętych.
R1V39LY6dTMR61
Pierwsze zespoły jazzowe prezentowały przede wszystkim tradycyjne oblicze tej muzyki, nawiązując do swinguSwingswingu oraz dixielanduDixielanddixielandu. Ten nurt dominował do połowy lat pięćdziesiątych, kiedy to pod wpływem pierwszych festiwali nastąpiła zmiana; od tej pory większość grup prezentowała bardziej nowoczesną stylistykę.
Standard jazzowy Livery Stable Blues w wykonaniu Original Dixieland Jazz Band z 1917 roku. Pierwsze polskie zespoły jazzowe starały się imitować brzmienie stylu dixieland.
RBTqN3oOJYh0n
R1CterY4Eksiu
mb4fb91d463cb803f_0000000000050
Pierwsze polskie festiwale jazzowe
R1MPy4Ml4fzN91
Sytuacja zmieniła się w połowie lat pięćdziesiątych. W 1955 roku na Międzynarodowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie zagrały zarówno polskie, jak i zagraniczne grupy jazzowe. Niedługo po tym miały miejsce pierwsze Zaduszki Jazzowe, nagrania zespołu Melomani, a w 1956 roku pojawił się miesięcznik Jazz, redagowany przez Józefa Balceraka. Dzięki staraniom wielu postaci, a także powolnemu procesowi akceptowania jazzu przez władzę oraz przedstawicieli świata muzyki, w tym samym roku miał miejsce pierwszy polski festiwal jazzowy w Sopocie. Najważniejszymi składami i muzykami, którzy na nim wystąpili, był zespół Melomani (wśród jego członków należy wyróżnić saksofonistę Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza oraz pianistę Andrzeja Trzaskowskiego), sekstet pianisty Andrzeja Kurylewicza i sekstet pianisty Krzysztofa Komedy z saksofonistą Janem „Ptaszynem” Wróblewskim. Rok później odbyła się kolejna edycja festiwalu; powstał też Komitet Koordynacyjny Klubów Jazzowych, który z czasem przekształcił się w Polskie Stowarzyszenie Jazzowe. Zasłużony popularyzator jazzu, Leopold Tyrmand, wydał książkę U brzegów jazzu; był on nieformalnym liderem ruchu tej muzyki w Polsce, organizując koncerty i pomagając wykonawcom.
R1De3k4ekIlBw
mb4fb91d463cb803f_0000000000059
Jazz Jamboree
R1HoBxMncDvsk1
W 1958 roku coroczne festiwale jazzowe przeniosły się z Sopotu do Warszawy. Pierwszy odbył się pod nazwą Jazz '58, po roku zmieniono ją na Jazz Jamboree. Początkowo wydarzenia odbywały się w klubie Stodoła, z czasem przeniosły się do Filharmonii Narodowej, a następnie do Sali Kongresowej w Pałacu Kultury i Nauki. Podczas pierwszej edycji wystąpili (w różnych składach) najważniejsi polscy jazzmaniJazzmanjazzmani końca lat pięćdziesiątych. Pojawił się również zagraniczny zespół: duński Louis Hjulmand Quartet. Pomysłodawcą i jednym z organizatorów pierwszych dwóch odsłon festiwalu był wspomniany wcześniej Leopold Tyrmand.
Jazz Jamboree odbywa się do dnia dzisiejszego, świętując w 2017 pięćdziesiąty dziewiąty rok działalności. Podczas jego długiej historii gościł on nie tylko czołówkę polskich zespołów, ale także wykonawców zagranicznych. Organizatorom udało się zapewnić koncerty Milesa Davisa, Duke'a Ellingtona, Theleoniusa Monka, Dave'a Brubecka, Dizzy'ego Gillespie, Arta Blakey'a, Raya Charlesa, Sonny'ego Rollinsa czy Stana Getza. Z czasem festiwal zaczął budzić zainteresowanie nie tylko fanów jazzu, ale również szerszej publiczności, a uczestniczyć w nim zaczęli także słuchacze z zagranicy: Niemiec, Skandynawii czy Węgier.
RItBEEKAQpsFM
mb4fb91d463cb803f_0000000000075
Koryfeusze
R12foKZcEOWyk1
Czołówkę polskich jazzmanów otwiera Krzysztof Komeda (1931‑1969), urodzony jako Krzysztof Trzciński. Ten utalentowany pianista zainteresował się jazzem na początku lat pięćdziesiątych. Od pierwszego festiwalu w Sopocie (1956) tworzył własne zespoły, z którymi grał aż do czasu emigracji. Dość szybko rozpoczął także karierę kompozytora - rozpoczął współpracę z Romanem Polańskim przy filmie Dwaj ludzie z szafą z 1958. Do jego najważniejszych osiągnięć zalicza się album Astigmatic oraz muzykę do Dziecka Rosemary. W 1968 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł tragicznie rok później na skutek wypadku.
Kolejnym błyskotliwym pianistą był Andrzej Trzaskowski (1933‑1998), który od samego początku inspirował się jazzem nowoczesnym. Jego gra jest określana jako zderzenie pasji oraz intelektu; był nie tylko wykonawcą, ale również krytykiem i swoistym ambasadorem jazzu. Z czasem zainteresował się Trzecim Nurtem, czyli połączeniem muzyki jazzowej i klasycznej.
Jednym z najbardziej znanych saksofonistów jest Jan „Ptaszyn” Wróblewski. Debiutował w zespole Komedy, z czasem zaczął formować własne zespoły; miał również okazję wystąpić na festiwalu jazzowym w Newport pod koniec lat pięćdziesiątych. W późniejszych latach prowadził Studio Jazzowe Polskiego Radia, a także prowadził swoją audycję radiową i stał się nieformalnym promotorem utalentowanych debiutantów.
R1P9e0sy5M0gx1
Kolejnym z wybitnych saksofonistów jest Zbigniew Namysłowski. Nie ograniczał się do jednego instrumentu; jest łączony także z fortepianem, wiolonczelą, puzonem czy fletem. Najważniejszym z jego dzieł jest album Kuyaviak goes funky, na którym połączył jazz oraz muzykę ludową.
Ostatnim z omawianych artystów jest Wojciech Karolak, który początkowo grał na saksofonie (w latach pięćdziesiątych), następnie na fortepianie (w latach sześćdziesiątych), by w latach siedemdziesiątych przesiąść się na stałe na organy. Jest on łączony z nowoczesnym graniem głównego nurtu, jednak bez ulegania modom.
Wymienione grono jazzmanów, urodzonych w latach trzydziestych, określa się mianem koryfeuszy.
R7VBSKPDfqxi3
mb4fb91d463cb803f_0000000000108
Wybitni Polscy Jazzmani
R4LjmOz8hdSW01
Włodzimierz Nahorny to pianista, saksofonista oraz flecista, który jest znany z uwagi na swoją skromność, uniwersalność, ale też jakość pracy kompozytorskiej. Uczestniczył w nagraniach grupy Breakout na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, co stanowiło pierwszą udaną próbę połączenia jazzu oraz rocka w Polsce.
Janusz Muniak, pochodzący z Krakowa saksofonista, początkowo grał w zespole Tomasza Stańki, później rozpoczął pracę pod własnym nazwiskiem. Był znany z prowadzenia klubu jazzowego U Muniaka.
Tomasz Stańko to trębacz i kompozytor, który pracował z najważniejszymi polskimi jazzmanami. Karierę rozpoczął w zespole Krzysztofa Komedy. Z czasem rozpoczął granie koncertów na całym świecie, stając się rozpoznawalną postacią i przeprowadzając na stałe do Nowego Jorku.
Zbigniew Seifert to przedstawiciel mniej licznej grupy jazzowych skrzypków. Grał także na saksofonie. Był popularny nie tylko w Polsce, ale także w całej Europie i Stanach Zjednoczonych. Zmarł na raka w wieku trzydziestu trzech lat.
Michał Urbaniak to kolejna z osób, która grała na kilku instrumentach. Tak jak Zbigniew Seifert, dzielił on czas między skrzypce oraz saksofon. Po początkowym okresie kariery zainteresował się muzyką elektroniczną i wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka i gra do dziś.
Żoną Urbaniaka przez kilkanaście lat była Urszula Dudziak. Jest znana przede wszystkim z instrumentalnego podejścia do własnego głosu, a także łączenie go z efektami elektronicznymi.
Inną wybitną wokalistką była Krystyna Prońko, dzieląca swój repertuar na piosenki oraz standardy jazzowe. Należy też wspomnieć o Ewie Bem, nazywanej pierwszą damą polskiego jazzu. Obie pracowały zarówno w mniejszych składach (combachCombocombach), jak i z big‑bandamiBig‑bandbig‑bandami.
RnbmTxHuZEFXg1
RkUUx2AbeeQMu1
R7FYunnsB0Lyq1
R1cQ3xMZzAiRU1
R1NsDvB3MDQ2t1
R17V0NwjhQi1W1
Ri6oTIczbYZ5H
Od lat na scenach jazzowych występowało wielu innych wybitnych wykonawców, takich jak Henryk Miśkiewicz, Jarosław Śmietana, Krzesimir Dębski czy bracia Wojciech i Jacek Niedziela. W ostatnim czasie międzynarodowe kariery robią też trębacz Piotr Wojtasik oraz pianista Leszek Możdżer. Pokazuje to, iż muzyka jazzowa w Polsce ma się dobrze, a polscy jazzmani są wysoko oceniani na świecie.
mb4fb91d463cb803f_0000000000188
Zadania
RUFb4cmpFj6J7
Ćwiczenie 1
R1c6rmKOkKA7K
Ćwiczenie 2
RlcVtRPhfcAFa
Ćwiczenie 3
Przyporządkuj muzyka do odpowiedniego instrumentu. fortepian Możliwe odpowiedzi: 1. Andrzej Trzaskowski, 2. Jan Ptaszyn Wróblewski, 3. Tomasz Stańko, 4. Janusz Muniak, 5. Krzysztof Komeda saksofon Możliwe odpowiedzi: 1. Andrzej Trzaskowski, 2. Jan Ptaszyn Wróblewski, 3. Tomasz Stańko, 4. Janusz Muniak, 5. Krzysztof Komeda trąbka Możliwe odpowiedzi: 1. Andrzej Trzaskowski, 2. Jan Ptaszyn Wróblewski, 3. Tomasz Stańko, 4. Janusz Muniak, 5. Krzysztof Komeda
Przyporządkuj muzyka do odpowiedniego instrumentu. fortepian Możliwe odpowiedzi: 1. Andrzej Trzaskowski, 2. Jan Ptaszyn Wróblewski, 3. Tomasz Stańko, 4. Janusz Muniak, 5. Krzysztof Komeda saksofon Możliwe odpowiedzi: 1. Andrzej Trzaskowski, 2. Jan Ptaszyn Wróblewski, 3. Tomasz Stańko, 4. Janusz Muniak, 5. Krzysztof Komeda trąbka Możliwe odpowiedzi: 1. Andrzej Trzaskowski, 2. Jan Ptaszyn Wróblewski, 3. Tomasz Stańko, 4. Janusz Muniak, 5. Krzysztof Komeda
Przyporządkuj muzyka do odpowiedniego instrumentu.
Jan <i>Ptaszyn</i> Wróblewski, Krzysztof Komeda, Janusz Muniak, Tomasz Stańko, Andrzej Trzaskowski
fortepian
saksofon
trąbka
RCXuUKH9eOG5q
Ćwiczenie 4
R109zA7dqOeuU
R6dtrznZegdIO
Ćwiczenie 5
Inna wersja zadania
Odpowiedz prawda bądż fałasz. Dixieland to jeden z nurtów tradycyjnego jazzu, popularny szczególnie w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku.
R18nzbWftQvY8
Ćwiczenie 6
Rpn2NHOgvloHh1
Ćwiczenie 7
Omów z kolegą historię pierwszych festiwali jazzowych w Polsce.
Omów z kolegą historię pierwszych festiwali jazzowych w Polsce.
Część polskich jazzmanów nie ograniczała się do jednego instrumentu. Połącz muzyka z instrumentami, na których grał.
Wojciech Karolak, Michał Urbaniak, Zbigniew Seifert, Włodzimierz Nahorny, Zbigniew Namysłowski, saksofon, saksofon, fortepian, saksofon, skrzypce, saksofon, puzon, organy, -, -, fortepian, -, -, -, -, -, -, -, -, flet
Wykonawca
Instrument 1
Instrument 2
Instrument 3
Instrument 4
Instrument 5
Wojciech Karolak
saksofon
organy
-
-
Michał Urbaniak
saksofon
-
-
-
Zbigniew Seifert
skrzypce
-
-
-
Włodzimierz Nahorny
fortepian
saksofon
-
-
Zbigniew Namysłowski
saksofon
puzon
fortepian
flet
Inna wersja zadania
Omów z kolegą historię pierwszych festiwali jazzowych w Polsce.
Słownik pojęć
Big‑band
Big‑band
zespół jazzowy o dużej obsadzie (od kilkunastu do kilkudziesięciu osób), podzielony na sekcje trąbek, saksofonów, puzonów i instrumentów rytmicznych.
Combo
Combo
zespół jazzowy o małej obsadzie (kilku, najczęściej od trzech do ośmiu muzyków).
Dixieland
Dixieland
jeden z nurtów tradycyjnego jazzu, popularny szczególnie w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku.
Jazzman
Jazzman
muzyk wykonujący jazz.
Swing
Swing
jeden z nurtów jazzu, dominujący w muzyce big‑bandów lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku.
Źródło:
www.encyklopedia.pwn.pl
www.sjp.pwn.pl
Biblioteka muzyczna
RBTqN3oOJYh0n
Utwór: Original Dixieland Jazz Band, „Livery Stable Blues”. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się żywiołowym, wesołym charakterem.
R1CterY4Eksiu
Utwór: W. C. Handy, St. Louis Blues. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
R1De3k4ekIlBw
Utwór:I'll Never Say Never Again, Harry Woods Wykonawca: Zespół Melomani z wokalistką Carmen Moreno. Kompozycja posiada szybkie tempo. Cechuje się skocznym, żwawym, wesołym charakterem.
RItBEEKAQpsFM
Utwór:Post Scriptum (z serii Polish Jazz vol. 4) Wykonawca: Andrzej Trzaskowski Quintet. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
R7VBSKPDfqxi3
Utwór: "Kołysanka z filmu Dziecko Rosemary Kompozytor: Krzysztof Komeda. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym, sentymentalnym charakterem.
Ri6oTIczbYZ5H
Utwór:Rób co chceszWykonawca: Ewa Bem. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się skocznym, żwawym, wesołym charakterem.
Przewiń
Głośność
Bibliografia
Andrzej Schmidt, Historia Jazzu, Polihymnia, Lublin 2009.