Film + Sprawdź się
Zapoznaj się z filmem i wykonaj kolejne polecenia.
Wyjaśnij, dlaczego kultura grecka rozprzestrzeniła się w Azji.
Omów wpływ Rzymu na rozpropagowanie zdobyczy cywilizacji starożytnej Grecji w Europie.
Dokończ zdanie – odpowiedź wybierz spośród podanych możliwości.
Przyjrzyj się poniższej ilustracji. Uzasadnij, że przedstawione osiągnięcie starożytnych Greków znalazło swoje miejsce w kulturze Europy.
Zapoznaj się z opisem poniższej ilustracji. Uzasadnij, że osiągnięcie starożytnych Greków, znalazło swoje miejsce w kulturze Europy.
Rozstrzygnij, czy w kulturze Europy korzysta się z osiągnięcia świata antycznego, do którego nawiązuje źródło 1 czy źródło 2. Odpowiedź uzasadnij, odwołując się treści obu źródeł oraz własnej wiedzy.
Źródło 1
Żywoty sławnych mężówPostępowanie […] było takie: Każdy otrzymywał skorupkę i pisał na niej nazwisko człowieka […]. Tabliczkę zanosił na umówione miejsce na agorze […]. Tam najpierw archonci przeliczali całą ilość skorupek. Bo jeżeli głosujących było mniej niż sześć tysięcy, wynik […] był nieważny.
Źródło 2
Teksty źródłowe do nauki historii w szkoleCóż z tego, że są prawa wyryte na dwunastu tablicach […] skoro niemal w obliczu tychże praw popełnia się przestępstwa, skoro wykracza się przeciw ustawom. Niewinność nie szuka już ochrony tam, gdzie według zwyczaju znajdować powinna oparcie. Rozpala się do szaleństwa zajadłość wzajemnych waśni, [...] wzburzone forum rozbrzmiewa krzykami nienawiści. […] I któż zaprawdę przed tym wszystkim obroni? […]
Uzasadnij, odwołując się do obu źródeł, że współczesny pomnik zaprezentowany w źródle 2. był inspirowany kulturą grecką zaprezentowaną w źródle 1.
Źródło 1
Źródło 2
Uzasadnij, że prawa obywateli powszechne w społeczeństwach współczesnej Europy są dziedzictwem starożytnych Greków.
Przyjrzyj się poniższej ilustracji przedstawiającej wybudowany w XVIII w. warszawski Pałac na Wodzie i wykonaj polecenia.
Zapoznaj się z poniższymi fragmentami tekstów. Rozstrzygnij, czy myśl współczesna zaprezentowana we fragmencie 1 czerpie inspirację z autorów antycznych, których fragmenty wypowiedzi zostały zaprezentowane we fragmentach od 2 do 5. Uzasadnij swój wybór.
Fragment 1
Być może zabrzmi to dziwnie, ale mądry człowiek wie, że chociaż przeciwności losu bywają druzgocące, to jeśli przyjmiemy odpowiednie nastawienie, mogą nas wzmocnić, dzięki czemu łatwiej nam będzie znosić nieszczęścia w przyszłości. [...] Człowiek odporny psychicznie nie wejdzie w rolę ofiary. Wzbudzałby wtedy litość, a on nie uważa się za godnego politowania. Jest silny i kompetentny. Wprawdzie nie ma wpływu na to, czy spotka go jakaś niesprawiedliwość, ale może zdecydować, jak na nią zareaguje. Albo pozwoli, żeby zepsuła mu dzień, a w dłuższej perspektywie zniszczyła mu życie, albo odważnie stawi jej czoła, z optymizmem szukając sposobów na ominięcie przeszkód, jakie inni niesłusznie umieścili na jego drodze.
Fragment 2
(...) tylko to jest piękne i sprawiedliwe z natury, co ja ci teraz otwarcie mówię, że człowiek, który ma żyć jak należy, powinien żądzom swoim puścić wodze, i nie powściągać ich. A kiedy będą jak największe, wystarczą wtedy wiosła odwagi i rozsądku, żeby mieć pełno, po brzegi, wszystkiego ku czemu się żądza kiedykolwiek ruszy.
Fragment 3
Na pytanie jednak, czym jest szczęście, odpowiedzi są rozbieżne i niewykształcony ogół określa je inaczej aniżeli mędrcy. Jedni bowiem mają tu na myśli coś z rzeczy jawnych i widocznych, jak przyjemność, bogactwo i zaszczyty; inni coś innego, a często nawet jeden i ten sam człowiek rzeczy różne (będąc chorym widzi szczęście w zdrowiu, będąc ubogim - w bogactwie) [...]. Niektórzy wreszcie wystąpili z poglądem, że oprócz owych wspomnianych dóbr istnieje inne jeszcze, dobro samo w sobie, które sprawia, że tamte wszystkie są dobrami.
Fragment 4
Ja, was, obywatele, kocham całym sercem, ale nie posłucham boga raczej aniżeli was, i póki mi tchu, póki sił, bezwarunkowo nie przestanę filozofować, i pokazywać drogę każdemu, kogo tylko spotkam, mówiąc, jak to zwykle, że ty mężu zacny, obywatelem będąc Aten, miasta tak wielkiego i tak sławnego z mądrości i siły, nie wstydzisz się dbać i troszczyć o pieniądze, abyś ich miał jak najwięcej, a o sławę, o cześć, o rozum i prawdę, i o duszę, żeby były jak najlepsze, ty nie dbasz i nie troszczysz się o to?
Fragment 5
Błahość przepychu, dramaty na scenie, trzody owiec i bydła, walki szermiercze, kość psom rzucona, okruszyna ciśnięta w cysterny ryb pełne, mrówczy trud i praca, biegi przerażonych myszy, skaczące na sznurkach marionetki. Wśród tego więc trzeba stać pełnym życzliwości, a bez pogardy. A mieć to przekonanie, że każdy taką przedstawia wartość, jaką mają przedmioty jego starań. [...] Dwa zaś pewniki niech będą wśród podręcznych, na których się oprzesz: jeden, że wypadki zewnętrzne duszy nie dotykają, lecz stoją spokojnie poza nią, a wszelki niepokój jest jedynie skutkiem wewnętrznego sądu, i drugi, że wszystko, co widzisz, wnet ulega zmianie i wnet zniknie. I zawsze miej w pamięci, ilu już zmian sam byłeś świadkiem. Świat – to zmiana, życie – to wyobrażenie.
Zapoznaj się z poniższym fragmentem tekstu i wykonaj polecenia.
Wierne odtworzenie przemówień, wygłoszonych przez poszczególnych mówców było rzeczą trudną zarówno dla mnie, który ich słuchałem, jak i dla tych, którzy mi je przekazywali, toteż ułożyłam je tak, jakby - według mnie - najodpowiedniej do okoliczności mógł przemawiać dany mówca, trzymałem się jednak jak najbliżej zasadniczej myśli mów rzeczywiście wypowiedzianych. Jeśli zaś idzie o wypadki wojenne, nie uważałem za słuszne spisywać tego, czego się dowiedziałem od pierwszego lepszego świadka, lub tego, co mi się zdawało, ale tylko to, czego sam byłem świadkiem, albo to, co słysząc od innych, z największą możliwie ścisłością i w każdym szczególe zbadałem; trudno zaś było dojść prawdy, ponieważ nie zawsze świadkowie byli zgodni w przedstawianiu tych samych wypadków, lecz podawali je zawsze zależnie od sympatii dla jednej lub drugiej strony walczącej i zależnie od swej pamięci.
Według słów żyjącego na przełomie XIX i XX w. niemieckiego filozofa kultury Oswalda Spenglera „każdy Grek ma coś z Don Kichota, każdy Rzymianin coś z Sancho Pansy” [O. Spengler, Zmierzch Zachodu, Aletheia, Warszawa 2014, s. 81]. Uzasadnij prawdziwość tego stwierdzenia, odwołując się do konkretnych przykładów z dorobku Greków i Rzymian.
Sancho Pansa – wierny giermek błędnego rycerza Don Kichota z Manczy z powieści Miguela de Cervantesa Don Kichot. [...] W porównaniu do swojego pana, Sancho był człowiekiem spokojnym i rozważnym, choć brak mu było odwagi i determinacji w działaniu. Mimo pewnej naiwności, a nawet łatwowierności (np. nigdy nie przestał wierzyć, że naprawdę sprawował funkcję wielkorządcy wyspy Barataria) stał się symbolem zdrowego rozsądku, potrafiącego nie tylko czerpać dla siebie korzyści w świecie rządzonym przez obłęd i iluzję, lecz także dochować wierności podstawowym wartościom.
Indeks górny Źródło: artykuł Sancho Pansa, wikipedia.org Indeks górny koniecŹródło: artykuł Sancho Pansa, wikipedia.org
Don Kichot z La Manchy – fikcyjna postać z powieści Miguela de Cervantesa. Jest około pięćdziesięcioletnim szlachcicem, który pod wpływem literatury o czynach rycerskich postanawia zostać błędnym rycerzem. [Od jego imienia wziął się termin donkiszoteria] - postawa życiowa charakteryzująca się marzycielstwem, brakiem rozsądku w ocenianiu ludzi i sytuacji, pragnieniem walki o nierealne cele, nierozsądnym entuzjazmem w podejmowaniu nieosiągalnych zadań oraz walce z urojonymi przeciwnikami (walka z wiatrakami).
Indeks górny Źródło: artykuł Don Kichot (postać), wikipedia.org Indeks górny koniecŹródło: artykuł Don Kichot (postać), wikipedia.org